Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Η άλλη πλευρά
Το 1934, την όγδοη χρονιά του εμφυλίου πολέμου,
τα αεροπλάνα του Τσαν Κάι Σέκ πετάξανε
φειγ-βολάν στις περιοχές των Κομμουνιστών
που λέγαν πόσο έπιανε του...
Mε όχημα την ποίηση: Ουΐλιαμ Κάλλεν Μπράυαντ (1794 – 1878)
Η Σφαγή της Χίου
Μην κλαις της Χίου τα σφαγμένα τα παιδιά·
Το αίμα τους, χυτό απ’ το τούρκικο σπαθί,
Μάταια στα Ουράνια δε στέλνει ανακραξιά
Για γδικιωμό,...
Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933)
Ποσειδωνιάται
Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή,...
Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)
Έρευνα για το κατά πόσον ο άνθρωπος τον άνθρωπο βοηθάει
Ένας από εμάς τις θάλασσες έσκισε
και καινούργια ανακάλυψε ήπειρο.
Μα πολλοί μετά από κείνονε
μεγάλες πόλεις έχτισαν...
Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Γεραλης (1917-1996)
Τέσσερα ποιήματα για τον όρθρο
Ωραία η Γη μου
Ωραία η Γη μου. Κι απέραντη
σαν το πουλί της αυγής.
Πτώση και πτήση.
Σπαρμένη με λευκά κιονόκρανα,
με οστά και...
Με όχημα την ποίηση: Κώστας Στεργιόπουλος (1926-201
Ξαναγυρίζουμε
Ξαναγυρίζουμε στην εποχή του χαλκού
και του λίθου. Κυκλοφορούμε ανάμεσα στα τελευταία μαμμούθ,
με ξύλινα ρόπαλα και δέρματα ζώων,
κυνηγώντας το ρέννο και τον τάρανδο,
ανάβοντας δαδιά και λυχνάρια,...
Με όχημα την ποίηση: Ουΐλιαμ Κάλλεν Μπράϋαντ (1794 – 1878)
Ο Έλληνας Αντάρτης
Η λεύτερη παντιέρα μας χορεύει
Στο λεύτερο βουνίσιο μέσα αέρα,
Και το τουφέκι γυαλιστό αγναντεύει,
Και μαχητές συνάζονται εκειπέρα·
Και είν’ άτρομο το λιγοστό το ομάδι
Θεριόψυχων...
Ελίζαμπεθ Μπάρρετ Μπράνουνινγκ (1806 – 1861)
Του Ρήγα το Στερνό Τραγούδι
Την πάτριά μου γη δε θα την ξαναδώ
Κι ακουμπώ το χέρι μου στις κόρδες τούτες ’δω,
Να πω σε ώρας θάνατου...
Με όχημα την ποίηση: Αλέξανδρος Μπάρας (1906-1990)
Η «Κλεοπάτρα», η «Σεμίραμις» κ’ η «Θεοδώρα»
Ένα κάθ’ εβδομάδα,
στην ωρισμένη μέρα,
πάντα στην ίδιαν ώρα,
τρία βαπόρια ωραία,
η «Κλεοπάτρα», η «Σεμίραμις» κ’ η «Θεοδώρα»,
ανοίγουνται απ’ την...
Με όχημα την ποίηση: Ζωή Καρέλλη (1901-1998)
Σαν ωραίες γυναίκες, γυμνές
Σαν ωραίες γυναίκες, γυμνές,
τούτες οι μέρες οι καλοκαιρινές
υπάρχουν με τη στιλπνότητα
των λαμπρών σωμάτων,
με την έκθαμβη προσφορά των,
με την έντονη περηφάνεια,
μ’ εκείνη...
