Ο συγγραφέας Μπόμπι Σαντς και η «λογοτεχνία των Μπλοκ-Η»
Κυκλοφόρησαν τα Ημερολόγια της Φυλακής.
Θανάσης Παπαγεωργίου: «Θα ’ρθει η εποχή που δεν θα μείνει τίποτα όρθιο…»
Συνέντευξη στον Δημήτρη Οικονόμου.
Μαθητευόμενοι (και) μάγοι…
Διαπράττει έγκλημα καθοσιώσεως όποιος κάνει το λάθος να αναρωτηθεί φωναχτά ή έστω να επικρίνει κάποια από τις επιλογές ή τα πεπραγμένα του κ. Λούκου στο Φεστιβάλ Αθηνών. Είναι τόσο επιτυχημένος ο θεσμός, ακριβέστερα είναι τόσο καλοφτιαγμένος ο μύθος γύρω από το όνομά του, ώστε κάθε εκδήλωση που μπορεί να εκληφθεί ως αμφισβήτηση, βαφτίζεται ακαριαία, στοχοποίηση και υπονόμευση του προσώπου.
Με κόντρα τον καιρό: Κραυγή αγωνίας χωρίς… ακροατές
Με την «κραυγή» του Εντβαρντ Μουνκ συμμετείχε το Εικαστικό Επιμελητήριο στη διαδήλωση που οργάνωσαν την Τετάρτη το πρωί δεκαπέντε σωματεία καλλιτεχνών και εργαζομένων στον χώρο του πολιτισμού. Μια κραυγή-σύμβολο της αγωνίας που βιώνει η ελληνική κοινωνία «αντικρίζοντας» την ερήμωση που επέρχεται κατ’ εντολή της εγχώριας και διεθνούς τοκογλυφίας.
Πολιτισμός & βαρβαρότητα
Του Ηρόστρατου
- Περί ποιήσεως συνάντηση. Ομιλήτρια η εκ των 32 μνημονιακών διανοουμένων Κική Δημουλά. Πρώτο τραπέζι πίστα η Άντα Παπανδρέου. Χώρος: Ο κήπος του μεγαλύτερου αυθαίρετου της μεταπολίτευσης. Του Μεγάρου Μουσικής. Εκλεκτικές συγγένειες…
- Περί ποιήσεως συνάντηση. Ομιλήτρια η εκ των 32 μνημονιακών διανοουμένων Κική Δημουλά. Πρώτο τραπέζι πίστα η Άντα Παπανδρέου. Χώρος: Ο κήπος του μεγαλύτερου αυθαίρετου της μεταπολίτευσης. Του Μεγάρου Μουσικής. Εκλεκτικές συγγένειες…
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Η μουσική ανοίγει δρόμους... Σε 47 σημεία της πόλης των Αθηνών, δεκάδες μουσικά σχήματα και εκατοντάδες μουσικοί, μαζί με χιλιάδες πολίτες θα δώσουν για πέντε μέρες ένα διαφορετικό τόνο στην πόλη, μας πληροφορεί η νέα δημοτική αρχή του κ. Καμίνη, προαναγγέλλοντας όσα προγραμματίζονται να γίνουν στη φετινή Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής, που ξεκινά αύριο Κυριακή και ολοκληρώνεται την Πέμπτη.
Η Αριάν Μνουσκίν συζητά με το κοινό
Η Αριάν Μνουσκίν, ψυχή του «θεάτρου του ήλιου» ήρθε για τρίτη φορά φέτος στην Αθήνα καλεσμένη από το Φεστιβάλ Αθηνών. Οι ακτίνες του φωτεινού θιάσου της δεν κατάφεραν, ωστόσο, να εισχωρήσουν σε βάθος, να μετριάσουν τη γκριζάδα της καθημερινότητας που έχει επικαθήσει στην πόλη και στις ψυχές των ανθρώπων της.
Η Ιχανζί
Της Μαρίας Πετρίτση. Τετάρτη πρωί, γύρω στις έντεκα, αρχές Ιουνίου. Περπατώ στην οδό Αθηνάς, κάπου στο ύψος της Βαρβάκειου Aγοράς, στο κέντρο της Αθήνας. Κυκλοφορώ κάτω από τον καυτό ήλιο με βαμβακερό φουστάνι και σανδάλια, άλλα ρούχα δεν αντέχει το κορμί με τέτοια ζέστη. Άργησε να ‘ρθει το καλοκαίρι φέτος, απ’ ό, τι φαίνεται όμως η ζέστη του μπήκε βιαστικά, θα μας διαλύσει.
Χόρχε Σεμπρούν: Ο τρόπος για να αντέξει κανείς τη φρίκη είναι η λογοτεχνία
«Το καλοκαίρι του 1939 παραήταν σύντομο. Σηματοδότησε το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, του πολέμου της εφηβείας μου, και το ξεκίνημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του πολέμου της νεότητάς μου. Η Ιστορία καθόρισε και τη δική μου ιστορία. Ίσως να ήταν όλα διαφορετικά αν είχα γεννηθεί μερικά χρόνια νωρίτερα ή αργότερα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έκανα επιλογές. Έκανα. Μέσα, όμως, σε ένα πολύ συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο».
