αρχείο στηλών

Του Μάριου Διονέλλη.

Διαβάζω την είδηση για όσα είπε στο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς ο Γιώργος Παπανδρεόυ και δεν ξέρω από πού να πρωτοξεκινήσω.

Σε ολοκληρωτική επίθεση περνούν οι περισσότεροι εκδότες και ιδιοκτήτες Μέσων εναντίον των εργαζομένων τους, σε έναν πόλεμο που οι ίδιοι άνοιξαν και μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί με την ίδια σφοδρότητα ή αποφασιστικότητα. Η ατζέντα του ημερήσιου δελτίου γεμίζει ασφυκτικά από καθημερινά πλέον επεισόδια. Εκβιαστικά διλήμματα, μείωσης μισθών και κατάργηση αμοιβής την Κυριακή για να μην γίνουν, λέει, απολύσεις στο «Έθνος». Καθημερινές προσφυγές εναντίον των απεργιών δημοσιογράφων ή τεχνικών από την παραπαίουσα διοίκηση του Alter, μηνύσεις εναντίον συνδικαλιστών, αγωγές εναντίον συνδικαλιστών του ραδιοφώνου, απολύσεις και μειώσεις αποδοχών, όπως στα συγκροτήματα Πέτρου Κωστόπουλου και Αντώνη Λυμπέρη.

Του Μάριου Διονέλλη.

Μαθαίνω πως για τις σημερινές παρελάσεις ετοιμάζονται γιαουρτώματα στους εκπροσώπους της κυβέρνησης. Ειδικά μετά τη δήλωση του Γιώργου ότι «καμιά διαμαρτυρία δεν θα μας κλείσει στα γραφεία μας». (Μη λες μεγάλες κουβέντες, θα έλεγα εγώ Γιώργο).

Την ερχόμενη εβδομάδα, σε ένα αρκετά απομακρυσμένο από τα πεδία πολιτικής και κοινωνικής έντασης, σε έναν ασφαλή χώρο, κοντά στο αεροδρόμιο, θα συγκεντρωθούν τα υψηλόβαθμα στελέχη της μιντιακής αγοράς: Τηλεόραση, διαφήμιση, εταιρίες μετρήσεων, ιδιοκτήτες ραδιοφώνων και περιοδικών, επιχειρηματίες και μαρκετίερς. Και φυσικά, από μια τέτοια συνάντηση δεν θα μπορούσε να λείπει το κράτος, η κυβέρνηση. Γιατί στόχος του συνεδρίου που για τις δυνάμεις της Αριστεράς περνάει, κακώς κατά τη γνώμη μας, στα πολύ ψιλά, είναι να επαναπροσδιοριστεί το μοντέλο λειτουργίας της αγοράς, να συναποφασιστούν οι αναγκαίες για αυτούς αμοιβαίες υποχωρήσεις, να επανατοποθετηθούν οι κανόνες λειτουργίας στις σχέσεις της τηλεόρασης, της διαφήμισης, του κράτους και των επιχειρηματιών.

Η απόφαση στο συγκρότημα Αλαφούζου να καταργήσουν τους μουσικούς παραγωγούς στο ραδιόφωνο του Μελωδία και να εγκαθιδρύσουν το περίφημο play list, απαγορεύοντας μάλιστα στους εναπομείναντες, από την επιχείρηση μαζικών απολύσεων, πίσω από τα μικρόφωνα να μιλάνε περισσότερο από τρεις φορές, προκάλεσε μια μη αναμενόμενη αντίδραση.

Του Μάριου Διονέλλη.

Βγαίνει κάθε τόσο μια έρευνα για να μας πει τα αυτονόητα. Είμαστε απογοητευμένοι λέει, σε ποσοστό 80%, αλλά δεν θέλουμε εκλογές. Κατάντια είναι αυτό. Γιατί κάποτε οι εκλογές φάνταζαν ως λύση ενώ τώρα είναι μπελάς και περιττά έξοδα. Η μία εξήγηση είναι ότι «ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Ν.Δ. μπορούν να τα καταφέρουν». Αυτό λέει ο κόσμος στις δημοσκοπήσεις.

Μια κίνηση που ξάφνιασε ήταν η συγκέντρωση δεκάδων δημοσιογράφων το μεσημέρι της Πέμπτης στην «Υπατία». Στον προαύλιο χώρο του μεγάρου, φιλοξενούμενοι των απεργών πείνας πήγαν εργαζόμενοι δημοσιογράφοι από τα ΜΜΕ, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικά κανάλια και sites. Δήλωσαν όχι μόνο την αλληλεγγύη τους στον δίκαιο αγώνα των μεταναστών αλλά και την απόφαση τους να κάνουν κάτι, να φωνάξουν κάπως δυνατότερα, από όσο η εργασιακή τους θέση το επιτρέπει μέχρι σήμερα. Από κοινού και συλλογικά. Οι δημοσιογράφοι, ανεξάρτητα των όποιων πολιτικών πεποιθήσεων και απόψεων τους, συμφώνησαν και έκαναν το διάβημα στη Βουλή για άμεση παρέμβαση του προέδρου της Φίλιππου Πετσάλνικου, με στόχο να ανοίξει ο διάλογος με την άκαμπτη κυβέρνηση, να αρθεί το αδιέξοδο στο οποίο επίμονα σπρώχνουν τα ισχυρά κέντρα ελέγχου των κυβερνητικών δράσεων.