media

Της Ματίνας Παπαχριστούδη.

Η αξιοπιστία και εγκυρότητα των Ελλήνων δημοσιογράφων είναι πια αδύνατον να κερδηθεί, γιατί εξαρχής παραδόθηκε στην οικονομική εξουσία. Και ο πλέον αδαής πολίτης στη λειτουργία και το σύστημα δεσμεύσεων των δημοσιογράφων στον Τύπο ή τα ηλεκτρονικά Μέσα, κατανοεί πως πίσω από τις καλά βαλμένες φράσεις κρύβεται κάποιο αθέατο συμφέρον, συνήθως πολιτικό. Είναι πιο εύκολα αναγνωρίσιμο γιατί είναι το κραυγαλέο.

Της Τασίας Σταματοπούλου.

Όλα όσα θα διαβάσετε προέρχονται από ένα μικρό «περίπατο», μια περιδιάβαση στα ελληνικά μπλογκς, μια εντελώς υποκειμενική ματιά, χωρίς στοιχεία και συγκριτικές παρατηρήσεις που θα απαιτούσε μία τεκμηριωμένη έρευνα σχετικά με την εξέλιξη των ελληνικών μπλογκς, και η οποία φυσικά ξεφεύγει από τις δυνατότητες του μπλογκοδρομίου. Θα είχε ενδιαφέρον, πάντως, να γίνει μια τέτοια έρευνα, αφού, κατά τη γνώμη μου, έχουν επέλθει αρκετές αλλαγές, το τοπίο έχει διαφοροποιηθεί τουλάχιστον την τελευταία χρονιά. Δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητας ότι είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, ποια ποιοτικά χαρακτηριστικά έχουν αναδειχθεί και ποια έχουν χαθεί.

Της Ματίνας Παπαχριστούδη.

Τα ΜΜΕ, ειδικά η τηλεόραση, έχουν τη «γραμματική» τους. Κανόνες και πλαίσια, μέσω των οποίων κατευθύνουν τη διέλευση του βασικού στόχου τους: τη χειραγώγηση της κοινωνίας. Αν και η αποκωδικοποίηση της τηλεοπτικής γλώσσας δεν είναι εύκολη υπόθεση, ωστόσο, έγινε πια αναγνωρίσιμη. Ακόμη και οι παντελώς απαίδευτοι στο ασυνείδητο μήνυμα που εκπέμπεται στις τηλεοπτικές ειδήσεις, με όσα θεατρινίστικα τσαλίμια κι αν είναι φτιασιδωμένο από τους γκουρού της τηλε-προπαγάνδας, νιώθουν ενοχλημένοι από όσα ακούνε.

Γιώργος Σαρρής, https://giorgossarris.blogspot.com/ Της Τασίας Σταματοπούλου, [email protected]

Της Ματίνας Παπαχριστούδη.
Τα τέστ αντοχής των ελληνικών media έχουν δημιουργήσει πανικό στο εσωτερικό των τηλεοπτικών σταθμών. Δημόσια μπορούν και συνεχίζουν να το παίζουν σκληροί και μάγκες. Έναντι των εργαζομένων τους, ακόμη χειρότερα.

Ξανάνοιξε η συζήτηση μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια. Της Τασίας Σταματοπούλου.

Αρκετοί, αντί να βλέπουν τις πρωτοφανείς μαφιόζικες ή «τρομοκρατικές» μεθόδους, βλέπουν ως αίτιο της δολοφονίας την ανωνυμία, απαιτώντας εδώ και τώρα, αλά Μπερλουσκόνι, νόμους που θα φιμώσουν το διαδίκτυο.