Με όχημα την ποίηση: Αλέξανδρος Παναγούλης (1939-1976)

Στην Ελλάδα σήμερα   Σβησμένη φλόγα που πάντα καίει Σκέπασμα τάφου χωρίς νεκρούς Μάτια κλαμένα που σε κυτάνε Σκέψεις κρυμένες σε προσκαλούν   Πίστη κι Ελπίδα χαροπαλεύουν Πνέμα κι’ Αλήθεια στις φυλακές Άγιες προσπάθειες ναυαγισμένες Φωνές ανθρώπων σε προσκαλούν   Σπόρος οργής πέφτει στο χώμα Μήνυμα...

Οι νέοι δεν χρειάζονται περισσότερο ύπνο

του Χρύσανθου Ξάνθη Θα περίμενε κανείς από έναν ακαδημαϊκό και αριστερό όπως ο κ. Γαβρόγλου να αναφερθεί στην οικονομική κατάσταση και στο πώς αυτή επηρεάζει...

Μίμη, να μία Παιδεία!

Το λεπτό χιούμορ με το οποίο προσέγγισε ο υπουργός Παιδείας το θέμα της πρωινής προσέλευσης των μαθητών στο σχολείο, υποθέτω θα το αντιληφθήκατε –γιατί...

«…και μην ακούς των Αμερικανώ και των Εγγλέζω»

Αφορμή για αυτές τις γραμμές στάθηκε μια βραδιά στην Απείρανθο της Νάξου το καλοκαίρι. Έχοντας στην παρέα τον μουσικό Σταύρο Μαραγκουδάκη από το Ρέθυμνο...

Της Επιστήμης και της Κοινωνίας (φ.420)

Τοξικά είδη στις θάλασσες Πολλά είναι τα τοξικά και δηλητηριώδη ψάρια τα οποία ευδοκιμούν τόσο στις ελληνικές όσο και στις κυπριακές θάλασσες, σύμφωνα με την...

Περί ντροπής και ενοχής…

Στο blog Κοινωνικό Οδόφραγμα και με αφορμή ένα απόσπασμα από κείμενο του Χρήστου Βακαλόπουλου, διαβάσαμε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις για το ζήτημα της «ντροπής»....

Με όχημα την ποίηση: Αρσένι Ταρκόφσκι (1907-1989)

Στου φθινοπώρου το μήνα το στερνό, Και στα στερνά Της πικραμένης μου ζωής, Γιομάτος θλίψη, Σε δάσος Μπήκε ανώνυμο κι αειθαλές: Απ’ άκρη σ’ άκρη έχει νιφτεί Στου γάλατος το χρώμα Μιας...

Μα είναι η ομορφιά ανεπιθύμητη;

Tης Λυδίας Μαργαρώνη* Είναι δυνατόν να επιδοτείται η απαξίωση της τέχνης; Ναι είναι. Συμβαίνει χρόνια τώρα μπροστά στα μάτια και κάτω από τη μύτη μας....

Τοπικότητα και μαζικός τουρισμός

του Βαγγέλη Σπαθά Στο μαύρο τοπίο της μνημονιακής περιόδου, ο μαζικός τουρισμός προσφέρει σε κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας τη δυνατότητα επιβίωσης ή κάποιες μικρές ανάσες....

Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μ’ αυτό μου φέρνει τρόμο…

Τα έλεγε ο Μαρξ πως η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα, αλλά δεν τον πιστεύαμε και να...