Αμαχητί υποταγή στις επιταγές του διευθυντηρίου των Βρυξελλών
Ο πρωθυπουργός μπορούσε να θέσει όρους διεκδικώντας μια άλλη λύση. Του Κώστα Ανδριανόπουλου.
Πρόθυμοι και εθελόδουλοι
Έδωσαν Γη και ύδωρ στη νέα Ιερά Συμμαχία, του Μιχάλη Σιάχου - 1,5 εκατ. ευρώ την ημέρα πληρώνει ο ελληνικός λαός τη συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο, της Αριάδνης Αλαβάνου.
Ακροδεξιά κωμωδία και αριστερή τραγωδία
Του Αλέκου Αλαβάνου.
Tο πρωί είχα παρκάρει στο Παγκράτι, περίμενα όρθιος σε μια γωνιά ένα φίλο με μηχανάκι. Σταμάτησε ένα αυτοκίνητο μπροστά μου, ο οδηγός του συμπαθής, 70άρης, εργατική φάτσα. «Ξέρετε τι είναι εδώ;» και με το δάχτυλο έδειξε το ημιυπόγειο, μπροστά στο οποίο στεκόμουν. «Ξέρω», αφού ήμουν σχεδόν δίπλα στο Δημόσιο Ιατρικό Κέντρο που δουλεύει η γυναίκα μου. «Εσείς τους φέρατε, χαρείτε τους».
Στο ημιυπόγειο είναι ο Σύλλογος Αιγυπτίων Παγκρατίου, στην πραγματικότητα τόπος προσευχής…
Στο ημιυπόγειο είναι ο Σύλλογος Αιγυπτίων Παγκρατίου, στην πραγματικότητα τόπος προσευχής…
Η σημασία του πολιτικού αγώνα
Κεντρικό ζήτημα για την Αριστερά η ανατροπή του πολιτικού συστήματος.
Του Ρούντι Ρινάλντι.
Προβληματισμός, αλλά και προστασία του ευρωπαϊσμού
Σημαντικές τοποθετήσεις και συμπεράσματα στο διεθνές συνέδριο για το Χρέος.
Του Χρίστου Καραμάνου.
Homoeconomicus: Φρέσκο, «τοξικό» χρήμα για τις τράπεζες
Η μοναδική μέριμνα της κυβέρνησης σε όλο τον διπλωματικό μαραθώνιο που κατέληξε στον «θρίαμβο» της 11ης Μαρτίου και θα συνεχιστεί στην «παλιγγενεσία» της 25ης Μαρτίου είναι οι τράπεζες και η πάση θυσία σωτηρία τους.
Τι σημαίνει το «ναι» στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας
Εθελόδουλη θεσμική υποταγή της πολιτικής εξουσίας στις επιταγές του γαλλογερμανικού άξονα
Του Γιάννη Θεωνά.
Το ’πε και το… δελτίο
Ο «κανένας» και η αναζήτηση διεξόδου.
Του Κώστα Ανδριανόπουλου
Το «εθνικό τόξο της σωτηρίας» και τα βέλη… δηλητήριο!
Του Δημήτρη Υφαντή.
Ίσως δεν βρίσκεται το «ζουμί» των πολιτικών εξελίξεων στη στήριξη που, για άλλη μία φορά, η κυβέρνηση κατορθώνει να αποσπά ακόμα και στις πιο κρίσιμες στιγμές της. Σε ένα εκνευριστικά χλιαρό πολιτικό κλίμα -σε αντιπαραβολή με την κοινωνική ασφυξία και τις καταιγιστικές εξελίξεις στην Ε.Ε.- η «υπεύθυνη στάση» της αντιπολίτευσης, που εκθείασε ο Παπανδρέου μετά τις συναντήσεις του με τους αρχηγούς, είχε συνέχεια.
Ε, όχι και «προστασία αμάχων» η στρατιωτική επέμβαση!
Της Αριάδνης Αλαβάνου.
Με το ψήφισμα 1973, το Συμβούλιο Ασφαλείας (Σ.Α.) του ΟΗΕ αποφάσισε -10 υπέρ, 5 αποχές (Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, Γερμανία)- να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στον εναέριο χώρο της Λιβύης και να λάβει «όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας των αμάχων και των περιοχών που κατοικούνται από αμάχους και βρίσκονται υπό την απειλή επίθεσης… περιλαμβανομένης της Βεγγάζης, εξαιρώντας ξένες δυνάμεις κατοχής οποιασδήποτε μορφής σε οποιοδήποτε τμήμα του λιβυκού εδάφους» (σημείο 4 του ψηφίσματος).
