Τέλος εποχής για τον Τύπο;
Νέα τοπία στον παγκόσμιο χάρτη των ΜΜΕ. Του Χρήστου Γιοβανόπουλου.
«Βρισκόμαστε στο μέσον μιας ιστορικής συζήτησης σχετικά με την τιμή του περιεχομένου (των ειδήσεων/άρθρων) και είναι κατανοητό, πλέον, από πολλές εφημερίδες ότι το υπάρχον μοντέλο δεν λειτουργεί.»
Ρούπερτ Μέρντοχ
(Financial Times, 17-05-2009)
Πολιτικά αδιέξοδα και το Κίνημα της Ντροπής
Αναρωτιέμαι καταπόσον ανάμεσα στο σύνθημα «Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή» και στα φοβικά άρθρα της κατεστημένης δημοσιογραφίας, που σπεύδουν να καταγγείλουν οποιαδήποτε κίνηση πολιτών έρχεται σε σύγκρουση με το νόμο, υπάρχει χώρος για κάποια οργανωμένη αντίδραση με προοπτική στο άθλιο χάλι στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα από την ξoφλημένη πολιτική τάξη που την κυβερνά, τα τελευταία τριάντα χρόνια. Του Γιάννη Πατίλη.
Ο βιασμός των λέξεων
Του Μάρκου Δεληγιάννη. Χρόνια τώρα η ίδια απορία τριβελίζει το μυαλό μου: Πώς κακοστημένες παραστάσεις, από θιάσους-μπουλούκια καταφέρνουν, όχι μόνο να επιζούν, αλλά και να θριαμβεύουν; Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι κάκιστοι ηθοποιοί με κοιλιές έτοιμες να διαρραγούν από υπερχείλιση, θέλγουν αφτιά και μάτια θεατών; Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι περιφερόμενοι διεκπεραιωτές κακογραμμένων σεναρίων να διαστρέφουν προαιώνιες έννοιες λέξεων κι οι ακροατές να δέχονται με απάθεια τους τόσους βιασμούς;
Αναρωτιέμαι: Τόσο εύκολα υπερισχύει το ψέμα;
Αναρωτιέμαι: Τόσο εύκολα υπερισχύει το ψέμα;
Είμαι κοπρίτισσα
Πρέπει να παραδεχτώ πως είμαι κοπρίτισσα,
με την επαγγελματική έννοια του όρου, όμως.
με την επαγγελματική έννοια του όρου, όμως.
Η Αριστερά και η ανάγκη επιστροφής της πολιτικής
Αφορμή γι’ αυτό το σημείωμα αποτέλεσε ο τίτλος του άρθρου του κ. Χ. Κατσούλα «Υπάρχει ελπίδα για την Aριστερά» αλλά και ιδιαίτερα αυτό που αναγνωρίζει: ότι «οι νέοι καιροί απαιτούν και νέα εργαλεία». Επίσης, και η φιλοξενία των σκέψεων του Λ. Αξελού για την εξέγερση στον αραβικό κόσμο. Μου φάνηκε, λοιπόν, ότι στον Δρόμο της Αριστεράς μπορούν να περπατήσουν προβληματισμοί για νέα εργαλεία, λεξιλόγια, άνθρωποι, ευρύτερες δυνάμεις.
Αναγκαία η δημιουργία λαϊκού μετώπου
Η οικονομική κρίση και η διέξοδος για το λαό. Του Ν. Α. Σούμπλη.
Οι διαδηλώσεις δείχνουν τη δημοκρατία στην πράξη
Του Κώστα Δουζίνα. Ο Έλληνας υπουργός Μεταφορών, Δημήτρης Ρέππας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: «Δεν πρόκειται να αφήσουμε τη χώρα εκτεθειμένη στον κίνδυνο της διεθνούς ανυποληψίας και της περιθωριοποίησης, γιατί εκεί οδηγείται μια χώρα με ταυτότητα ανομίας. Προέχει η απαξίωση της κοινωνικής αντίληψης του τζαμπατζή και η πολιτική κατάρρευση του ψευδομοιώματος προοδευτισμού που κάποιοι προβάλλουν».
Βαθαίνει η κρίση, πολλαπλασιάζονται οι απορίες
Όσο η κρίση προχωρεί και βαθαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Ευρώπη, όσο προχωρεί η συζήτηση γύρω από τα αναγκαία μέτρα για την έξοδο από αυτή, τόσο πληθαίνουν και μεγαλώνουν οι απορίες. Του Κώστα Σκηνιώτη.
Η διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα τελείωσε, το πρόβλημα όμως παραμένει άλυτο
Του Ευθύμη Παπαδημητρίου *
Τις πρωϊνές ώρες της 11/12 ανακοινώθηκε η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της 16ης Διάσκεψης του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στην πόλη Κανκούν του Μεξικού.
Συνολική απορρύθμιση της αγοράς εργασίας με όχημα το Μνημόνιο
Ο πολύ εύστοχος τίτλος του Γ. Δελαστίκ Άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως για τους εργαζόμενους δεν είναι υπερβολή, αφού τους τελευταίους μήνες εκτυλίσσεται η μεγαλύτερη επίθεση όλων των εποχών, οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης σφυροκοπούνται λυσσαλέα, το εργατικό κίνημα δέχεται την πιο συντονισμένη και άγρια επίθεση του κεφαλαίου. Στην προσπάθεια της νεοφιλελεύθερης ανασυγκρότησης του κεφαλαίου δοκιμάζονται τα πιο άγρια, νοσηρά και ακραία κοινωνικά και πολιτικά σενάρια που έχουν πολυσύνθετους και πολύπλευρους στόχους - εντός και εκτός της χώρας.
