Του Περικλή Π. Βασιλόπουλου. Φαντάζομαι τη διενέργεια τριών έως πέντε Συνδιασκέψεων (ας πούμε μία ανά μήνα) σε έναν ανοικτό χώρο (ας πούμε το Σπόρτινγκ) με ομιλητές εκπροσώπους των οργανωμένων συλλογικοτήτων, αλλά και ανένταχτους (οι τελευταίοι θα μπορούσαν να προκύψουν μετά από κλήρωση ανάμεσα σε όσους θα εκδήλωναν σχετικό ενδιαφέρον).
Οι συνομιλίες θα μπορούσαν να διεξαχθούν και μέσα από την τηλεόραση, με την προϋπόθεση να τους παραχωρηθεί ικανός χρόνος, χωρίς την παρεμβολή δημοσιογράφου από το κανάλι.
Η πρώτη ενότητα θα μπορούσε να είναι η Οικονομία και η σχέση της χώρας μας με την Ε.Ε. και το ευρώ. Οι ομιλητές, με νηφαλιότητα και σαφήνεια θα πρέπει να εκθέσουν όλες τις παραμέτρους. Στο διάλογο μεταξύ τους θα δοθούν οποιεσδήποτε διευκρινίσεις. Οι ακροατές θα έχουν την ώρα και το χρόνο να κρίνουν. Υποθέτω πως στη σκέψη όλων μας θα κυριαρχεί η αναζήτηση ενδεχομένως συγκλίσεων, σε σχέση με την παραπάνω ενότητα, αλλά και τις υπόλοιπες.
Άλλη ενότητα θα μπορούσε να είναι η σχέση δημοσίου και ιδιωτικού χώρου, με όλες τις συνδηλώσεις της.
Επόμενη ενότητα θα μπορούσε να αφορά τον πολιτισμό και ποιες παρακαταθήκες νομίζουμε πως πρέπει και μπορούμε να αφήσουμε στις γενιές που θα μας ακολουθήσουν.
Αίτημα αυτού του διαλόγου δεν μπορεί παρά να είναι η νηφαλιότητα, η διαύγεια, η ειλικρίνεια και πάνω απ’ όλα η προοπτική.
Εμπρός λοιπόν φίλοι, μαζευτείτε να κουβεντιάσετε. Μόνον καλό μπορεί να προκύψει απ’ αυτή τη διαδικασία.
* Ο Περικλής Π. Βασιλόπουλος είναι ιατρός-χειρουργός
