Οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από την προϋπηρεσία, τα δικαιώματα, το είδος υπηρεσιών που παρείχαν στην Αγροτική Τράπεζα, προσελήφθησαν στην Τράπεζα Πειραιώς υπογράφοντας ατομικές συμβάσεις με μοναδικό σταθερό σημείο το ύψος των μεικτών αποδοχών που έπαιρναν το Μάιο του 2012. Ακόμα και γι’ αυτές τις αποδοχές, όμως, δεν παρέχεται δέσμευση ότι δεν θα μειωθούν, όπως δεν υπάρχει δέσμευση για μη απόλυση του προσωπικού αυτού από το νέο εργοδότη. Το χειρότερο είναι ότι αν απολυθούν, ο νέος εργοδότης θα υπολογίζει την αποζημίωσή τους από τις 28/7/2012.
Οι σαφώς αντεργατικοί αυτοί όροι των νέων ατομικών συμβάσεων που με την ανοχή, αν όχι τη συναίνεση, του συλλόγου εργαζομένων της ΑΤΕ υποχρεώθηκαν να υπογράψουν όλοι οι υπάλληλοι, αιφνιδίασαν ακόμη και το προσωπικό των Επιθεωρήσεων Εργασίας. Οι υπηρεσίες που παραλάμβαναν αυτές τις συμβάσεις προσπαθούσαν να βρουν σε ποια νομοθεσία αντιστοιχούν, ενώ πολλοί προϊστάμενοι αποφάσισαν να μην μπουν… εμπόδιο στο κράτος, αφού δεν έβλεπαν και κάποια συνδικαλιστική αντίδραση.
Έχει σημασία όμως να καταγράψουμε πώς «ξεμπέρδεψε» το κράτος με τους εργαζόμενους μιας δημόσιας τράπεζας.
Προσλήφθηκαν πριν ακόμα απολυθούν
Όπως είναι γνωστό, μια Παρασκευή απόγευμα (27 Ιουλίου) ανακοινώθηκε επίσημα ότι η Τράπεζα της Ελλάδος αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας της ΑΤΕ. Με την ίδια ανακοίνωση δημοσιοποιήθηκε ότι το «καλό τμήμα» της Αγροτικής περνά στην Τράπεζα Πειραιώς. Την επόμενη μέρα, το Σάββατο 28 Ιουλίου, οι εργαζόμενοι έμαθαν από τον ειδικό εκκαθαριστή της ΑΤΕ ότι θα συνεχίσουν να ασκούν «τα καθήκοντά τους στους ίδιους χώρους και με τις υφιστάμενες αρμοδιότητες». Τη Δευτέρα, 30 Ιουλίου, οι εργαζόμενοι προσήλθαν να εργασθούν σε μια… νέα τράπεζα. Ο μεν διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού της ΑΤΕ τους διαβεβαίωνε ότι «δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας», ο δε διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς τους καλωσόριζε «στο μεγάλο όμιλο». Τα δύσκολα ξεκίνησαν αργότερα, και ιδίως αφότου με απόφαση της πλειοψηφίας του ΣΕΑΤΕ σταμάτησαν όλες οι κινητοποιήσεις και οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να αποδεχθούν ένα νέο εργασιακό καθεστώς.
Οι απολύσεις ή αλλιώς οι καταγγελίες της σύμβασης εργασίας με την ΑΤΕ, εκδόθηκαν στις 8 Αυγούστου, αναφέροντας ως τελευταία ημέρα εργασίας την 27η Ιουλίου. Στη θέση της αποζημίωσης υπάρχει… κενό. Πολύ αργότερα, θα μάθουν ότι πρέπει να αναγγείλουν τις «απαιτήσεις» τους στον εκκαθαριστή.
Βέβαια, η Τράπεζα Πειραιώς απαίτησε την υπογραφή των νέων ατομικών συμβάσεων εργασίας χωρίς να περιμένει τις απολύσεις από την ΑΤΕ, ούτε βεβαίως τη «ρύθμιση» των αποζημιώσεων. Με προχρονολογημένη ημερομηνία (28 Ιουλίου, ημέρα Σάββατο!) η Πειραιώς έσπευσε να προσλάβει όλο το προσωπικό της ΑΤΕ και να «τηρήσει» έτσι την υποχρέωσή της ότι θα απορροφήσει όλο το προσωπικό.
Για αποζημίωση, στην… ουρά
Οι πληρωμένες ανακοινώσεις-καταχωρίσεις της Τράπεζας Πειραιώς, όπου εμφανιζόταν να καλύπτει όλο το προσωπικό, είχαν αποτέλεσμα. Στα ρεπορτάζ εκείνων των ημερών, σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, γράφονταν διάφορα περί σκανδαλωδών αποζημιώσεων που θα πάρουν οι εργαζόμενοι από την ΑΤΕ, ενώ απορροφώνται στην Πειραιώς. Οι διαμαρτυρίες των ίδιων των εργαζομένων που επεσήμαιναν ότι δεν πρόκειται να πάρουν τίποτα, δεν κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τη σιωπή των ΜΜΕ.
Το μυστικό ήταν στο διαχωρισμό «καλού» και «κακού» τμήματος. Στο «κακό» τμήμα φορτώθηκαν όλα όσα δεν ήθελε να αναλάβει ο κ. Σάλλας της Πειραιώς. Μαζί με τη Δωδώνη και τις υπόλοιπες επιχειρήσεις, μαζί με όποιες υποχρεώσεις της Αγροτικής απέναντι σε ασφαλιστικά ταμεία και ό,τι άλλο, τοποθετήθηκαν και οι απαιτήσεις των εργαζομένων, δηλαδή οι αποζημιώσεις που δικαιούνται λόγω της απόλυσης. Κι έτσι «καθάρισε» διά παντός η Πειραιώς και ο ιδιοκτήτης της με τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι της ΑΤΕ με τη «φροντίδα» του συλλόγου τους κατέθεσαν στις 17/9 ομαδικές αναγγελίες των απαιτήσεών τους στον εκκαθαριστή της τράπεζας και θα περιμένουν τη σειρά τους. Θυμίζουμε μόνο ότι μια ανάλογη τραπεζική εκκαθάριση, αυτή της Τράπεζας Κρήτης, δεν έχει ακόμη -εδώ και πάνω από 23 χρόνια- ολοκληρωθεί. Να προσθέσουμε επίσης ότι πολλοί εργαζόμενοι της ΑΤΕ θα κληθούν να εργασθούν και στη διαδικασία της εκκαθάρισης, η οποία φυσικά δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο από τον εκκαθαριστή.
Υπάρχουν και κάποιοι εργαζόμενοι που έχουν κάνει καταγγελίες. Μάλιστα, στις 28/9 υπάρχει εκδίκαση εργατικής διαφοράς εργαζομένου σε Επιθεώρηση Εργασίας για μη καταβολή αποζημίωσης.
Η Τράπεζα Πειραιώς, πάντως, στη σύμβαση που υπέγραψε με τους πρώην εργαζόμενους της ΑΤΕ είναι σαφής: «Η ίδια δεν υπέχει οποιαδήποτε υποχρέωση, ούτε και εγγυάται την καταβολή της αποζημιώσεως αυτής, ούτε και επέχει θέση διαδόχου της πρώην ΑΤΕ».
Αλλά, τελικά, εγγυάται κάτι η Πειραιώς;
Ατομικές συμβάσεις-λάστιχο
Παραθέτουμε μερικούς όρους της νέας σύμβασης που υποχρεώθηκαν να υπογράψουν οι εργαζόμενοι. Κι όταν λέμε «υποχρεώθηκαν», αρκεί να αναφέρουμε ότι κάποιοι που πήραν… τοις μετρητοίς την αρχική «θέση» του ΣΕΑΤΕ να μην υπογράψουν τίποτα, είδαν στις μισθοδοσίες τους να μην καταβάλλονται χρήματα στο 15ήμερο του Αυγούστου.
• Πρώτος όρος: τέρμα η προϋπηρεσία. Οι εργαζόμενοι έχουν υπογράψει ότι έναντι του νέου εργοδότη τους «δεν έχουν, ούτε διατηρούν οποιαδήποτε απαίτηση ούτε και απαίτηση για αναγνώριση οποιασδήποτε προϋπηρεσίας».
• Δεύτερος όρος: θα δουλεύουν όπου τους στείλει η Τράπεζα. Μπορεί σε αυτή τη φάση όλοι να έχουν παραμείνει στα παλιά καταστήματα της Αγροτικής, αλλά αυτό φαίνεται πως σύντομα θα αλλάξει. Αυτό προβλέπει ο όρος ότι ο νέος εργοδότης μπορεί να μετακινεί τον μισθωτό είτε σε άλλη υπηρεσία εντός της τράπεζας, είτε σε θυγατρική «εντός ή εκτός του τόπου στον οποίο ο μισθωτός προσλήφθηκε για να παρέχει τις υπηρεσίες του» κι ότι οι αποδοχές του που «συνδέονται με συγκεκριμένη θέση εργασίας» δεν θα συνεχίσουν να καταβάλλονται αν δεν κατέχει τη θέση αυτή. Και για να γίνει ακόμα πιο σαφές, ο ίδιος ο εργαζόμενος έχει συνυπογράψει ότι «η μετακίνηση αυτή δεν θα θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή και ο μισθωτός αν αρνηθεί να αναλάβει εντός 10 ημερών καθήκοντα στη νέα του θέση θα θεωρείται ότι παραιτείται από τη θέση του».
• Τρίτος όρος: η αμοιβή που έπαιρναν στην ΑΤΕ θα διατηρηθεί μέχρι νεωτέρας. Τι άλλο σημαίνει η διατύπωση ότι «λόγω εφαρμογής καθεστώτος νόμιμου κατώτατου ορίου αποδοχών, εφόσον η καταβαλλόμενη στον μισθωτό αμοιβή είναι μεγαλύτερη από το σύνολο των δυνάμει τού ως άνω καθεστώτος καταβλητέων αποδοχών πλέον επιδομάτων κ.ά. ουδεμία αξίωση δύναται να έχει ο μισθωτός για καταβολή συγκεκριμένων επιδομάτων και στην επιπλέον διαφορά θα συμψηφίζεται οποιαδήποτε τυχόν απαίτηση του μισθωτού που αφορά σε οποιοδήποτε επίδομα, αποζημίωση ή προσαύξηση που αναγνωρίσθηκε ή θεσπίστηκε ή μέλλει να αναγνωρισθεί ή θεσπισθεί από οποιαδήποτε αιτία ή λόγο».
Σε απλά ελληνικά, για όλους εμάς τους μη νομομαθείς, «ναι μεν, αλλά…».
