Από το 1974 η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης μετατρέπεται σταδιακά σε κυβερνητική φιέστα, με τους… πάντες να περιμένουν τον εκάστοτε πρωθυπουργός να ανοίξει τα χαρτιά του για την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική που θα ακολουθήσει.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κάνει την αρχή, εγκαινιάζοντας τη ΔΕΘ στο κατάμεστο από ψηφοφόρους του Παλαί ντε Σπορ, ενώ οικονομικοί παράγοντες παίρνουν θέση στο παρκέ του γηπέδου. Την ίδια τακτική ακολουθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου, καθιερώνοντας τις «αυθόρμητες» υποδοχές χιλιάδων οπαδών του στο αεροδρόμιο της πόλης και δίνοντας πάντα σημαντικές ειδήσεις στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου. Είναι η δεκαετία του ’80 και στο πρόγραμμα της ΔΕΘ εισάγονται οι συναντήσεις με παραγωγικούς φορείς και το λεγόμενο «καλάθι κοινωνικής πολιτικής» που «εθιμοτυπικά» εξαγγέλλεται.
Η ΔΕΘ σταδιακά μετατρέπεται στο σταθερό ετήσιο ραντεβού της κυβέρνησης με την οικονομική και κοινωνική ελίτ της χώρας, έχοντας πάντα ψηλά στην ατζέντα, τα αναπτυξιακά σχέδια για τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα. Όταν πάλι τα εγκαίνια της Έκθεσης συμπίπτουν με προεκλογικές περιόδους, οι υποσχέσεις προς την αστική τάξη της χώρας συνοδεύονται από καλοστημένα πακέτα παροχών σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Ο Κώστας Σημίτης ανεβαίνει από την πρώτη χρονιά της διακυβέρνησής του στη ΔΕΘ με βασικό του σύνθημα τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Είναι η εποχή της ανάθεσης στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, των μεγάλων έργων που δίνονται σε μεγαλοεκδότες και μεγαλοεργολάβους και παράλληλα, της πρώτης επίθεσης που δέχονται πλατιές μάζες εργαζομένων. Τα επόμενα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η ΔΕΘ θα μετατραπεί στο προνομιακό εκείνο πεδίο που κυβερνητικοί αξιωματούχοι και μεγαλοεπιχειρηματίες κλείνουν τεράστια deals, τα οποία εξαγγέλλουν ως τα μεγάλα δομικά έργα που θα αλλάξουν τον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό της χωράς.
Το 2005 τη σκυτάλη έχει αναλάβει η Ν.Δ. και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης από τη Θεσσαλονίκη ανακοινώνει την ανάθεση σημαντικών έργων σε «έμπειρες» και «δοκιμασμένες» εταιρίες.
Το επιτελείο του Κώστα Καραμανλή απλώς εφευρίσκει τον όρο «μεταρρύθμιση», προκειμένου να λειτουργήσει ως αντίβαρο του όρου «εκσυγχρονισμός», που είχε ευδοκίμως υπηρετήσει την οκταετία Σημίτη και να αιτιολογήσει τις πολιτικές αποφάσεις που κανέναν πλέον δεν ξαφνιάζουν.
Από τα χρόνια της διακυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, όμως, έχει αλλάξει και η υποδοχή που επιφυλάσσουν εργαζόμενοι και υποτελείς τάξεις στον εκάστοτε πρωθυπουργό. Οι ογκώδεις διαδηλώσεις έχουν αντικαταστήσει τις στημένες υποδοχές στο αεροδρόμιο και οι χιλιάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες που βρίσκονται στο δρόμο αντιστέκονται… Και η φετινή ΔΕΘ έχει αυτόν το χαρακτήρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Η ΔΕΘ σταδιακά μετατρέπεται στο σταθερό ετήσιο ραντεβού της κυβέρνησης με την οικονομική και κοινωνική ελίτ της χώρας, έχοντας πάντα ψηλά στην ατζέντα, τα αναπτυξιακά σχέδια για τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα. Όταν πάλι τα εγκαίνια της Έκθεσης συμπίπτουν με προεκλογικές περιόδους, οι υποσχέσεις προς την αστική τάξη της χώρας συνοδεύονται από καλοστημένα πακέτα παροχών σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Ο Κώστας Σημίτης ανεβαίνει από την πρώτη χρονιά της διακυβέρνησής του στη ΔΕΘ με βασικό του σύνθημα τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Είναι η εποχή της ανάθεσης στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, των μεγάλων έργων που δίνονται σε μεγαλοεκδότες και μεγαλοεργολάβους και παράλληλα, της πρώτης επίθεσης που δέχονται πλατιές μάζες εργαζομένων. Τα επόμενα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η ΔΕΘ θα μετατραπεί στο προνομιακό εκείνο πεδίο που κυβερνητικοί αξιωματούχοι και μεγαλοεπιχειρηματίες κλείνουν τεράστια deals, τα οποία εξαγγέλλουν ως τα μεγάλα δομικά έργα που θα αλλάξουν τον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό της χωράς.
Το 2005 τη σκυτάλη έχει αναλάβει η Ν.Δ. και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης από τη Θεσσαλονίκη ανακοινώνει την ανάθεση σημαντικών έργων σε «έμπειρες» και «δοκιμασμένες» εταιρίες.
Το επιτελείο του Κώστα Καραμανλή απλώς εφευρίσκει τον όρο «μεταρρύθμιση», προκειμένου να λειτουργήσει ως αντίβαρο του όρου «εκσυγχρονισμός», που είχε ευδοκίμως υπηρετήσει την οκταετία Σημίτη και να αιτιολογήσει τις πολιτικές αποφάσεις που κανέναν πλέον δεν ξαφνιάζουν.
Από τα χρόνια της διακυβέρνησης του Κώστα Σημίτη, όμως, έχει αλλάξει και η υποδοχή που επιφυλάσσουν εργαζόμενοι και υποτελείς τάξεις στον εκάστοτε πρωθυπουργό. Οι ογκώδεις διαδηλώσεις έχουν αντικαταστήσει τις στημένες υποδοχές στο αεροδρόμιο και οι χιλιάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες που βρίσκονται στο δρόμο αντιστέκονται… Και η φετινή ΔΕΘ έχει αυτόν το χαρακτήρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Λευτέρης Αρβανίτης
Σχόλια
