Του Γιώργου Κυριακού
Μάθαμε πολλές λεπτομέρειες για το έργο του… ζωγράφου Έντι Ράμα στο Ζάππειο Mέγαρο, το οποίο φέρει την ονομασία Βορειοηπειρώτη ευεργέτη από το Λάμποβο Αργυροκάστρου. Το γεγονός ότι την ίδια στιγμή δεκάδες Βορειοηπειρώτες εικαστικοί παραμένουν στην αφάνεια (π.χ. μόνο το χωριό Δερβιτσάνη Δρόπολης αριθμεί 18 εν ενεργεία ζωγράφους, γλύπτες και αγιογράφους) δείχνει την αδιαφορία του ελλαδικού κράτους, που κατά τα άλλα χρηματοδοτεί προγράμματα πολιτιστικών σχέσεων Αλβανίας-Ελλάδας – με τους επίσης δεκάδες ομογενείς πεζογράφους και ποιητές μας να αποτελούν τους παρίες αυτής της σχέσης. Η φιλία με πρότυπο τις ελληνοτουρκικές ζεϊμπεκιές προ 20ετίας φαίνεται ότι προμηνύει κουμπαριές με τη χώρα-δορυφόρο της Τουρκίας…
Αδιαφορώντας για τα πολιτικά, εκπαιδευτικά, περιουσιακά δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας (ΕΕΜ), είτε αυτή κατοικεί στο διαχρονικό καθεστώς μειονοτικών ζωνών, είτε σε περιοχές της Χιμάρας, της Αυλώνας, της Κορυτσάς ή σε γειτονιές άλλων πόλεων της διπλανής μας χώρας, η πολιτική αυτή υποστηρίζει τις αναθεωρήσεις στα Βαλκάνια. Συγκεκριμένα, οι ανταλλαγές γραφείων με το Κόσοβο (το Εμπορικό Γραφείο αναβαθμίστηκε σε Γραφείο Προστασίας Συμφερόντων), το οποίο μονομερώς έχει ανακηρύξει την ανεξαρτησία του το 2008 κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και του ψηφίσματος 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενισχύουν όχι μόνο την αμερικανική πολιτική επέκτασης προς τη Ρωσία, αλλά και την τουρκική διείσδυση στα Βαλκάνια – καθότι οι δύο περιπτώσεις συνεργούν.
Δεν ιδρώνει το αυτί της ελλαδικής ελίτ…
Ο Αμερικανός αναπληρωτής υπουργός για τα Δυτικά Βαλκάνια, ο κ. Εσκομπάρ, έχει δηλώσει ότι η Τουρκία δεν είναι Τρίτος Παράγοντας, αλλά «είναι μέλος του ΝΑΤΟ, βοηθά στη διατήρηση της ειρήνης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κι επίσης έχει εργαστεί σκληρά για να φέρει επενδύσεις στην περιοχή». Ίσως να είναι «ένας προκλητικός σύμμαχος», όπως πρόσφατα δήλωσε ο προϊστάμενός του υπουργός Εξωτερικών, κ. Μπλίνκεν, αλλά προέχει να αποφευχθεί «η δημιουργία άξονα Βελιγραδίου-Αθήνας» (όπως διατύπωνε ρητά κάποτε ο κ. Νταβούτογλου!). Ιδού λοιπόν, σαφής η οδηγία για τους εγχώριους γραμματοκομιστές της γαλλογερμανικής συμφωνίας Σερβίας-Κοσόβου. Αντίθετα, τα ζητήματα της ΕΕΜ στην Αλβανία και η κατοχή της Κύπρου δεν φαίνεται να είναι διεθνείς υποθέσεις…
Παρ’ όλο που οδηγίες «να πέφτουν οι τόνοι» διότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο» γίνονται γνωστές, ευτελίζοντας κάθε έννοια μέριμνας προς την ΕΕΜ, και παρ’ όλη την ολοφάνερη εργαλειοποίηση του επιδόματος στους υπερήλικες ομογενείς (η σχετική πλατφόρμα έχει πλήθος προϋποθέσεων, που φτάνουν μέχρι και την απαίτηση τυπικής μετεγκατάστασής τους στην Ελλάδα!), φαίνεται ότι δεν ιδρώνει το αυτί της ελλαδικής ελίτ. Η οποία αδιαφορεί για τη βαλκανική σημασία της ΕΕΜ και το αίτημα της δίκαιης ενίσχυσής της ως προτύπου συγκατοίκησης, ειρήνευσης και σταματήματος των αναθεωρήσεων, όπως αδιαφορεί και για την ανάγκη επιστροφής όσων το επιθυμούν (αφού η εν Ελλάδι δημιουργική παρουσία Βορειοηπειρωτών δίνει προστιθέμενη αξία στη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, ενώ και μέσω ψήφων αντλείται πολιτική υπεραξία). Έτσι η ελλαδική διπλωματία αφενός υποστηρίζει επικίνδυνους αναθεωρητισμούς, και αφετέρου κοστολογεί φτηνά την απώλεια εθνικών χώρων. Φαίνεται ότι το δόγμα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου επεκτείνεται και βορειοδυτικά στην Ελληνική Μειονότητα, που ως «γέφυρα» συνεκμεταλλεύεται.
Οι δημοτικές εκλογές στην Αλβανία και οι ομογενείς μας
Τη Δευτέρα 27 Μαρτίου έληξαν οι αιτήσεις κατάθεσης υποψηφιοτήτων για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές στην Αλβανία – οι οποίες είναι κομματικοποιημένες, καθώς τα κόμματα θεωρούνται εγγυήτριες δομές για την έγκριση υποψηφίων δημάρχων. Αν μη κομματικός υποψήφιος με την ομάδα του επιθυμεί να συμμετέχει στις εκλογές, οφείλει ουσιαστικά να ιδρύσει παράταξη-κόμμα, και χρειάζεται έναν μεγάλο αριθμό υπογραφών. Έτσι, οι υποψήφιοι εγκρίνονται από τις κομματικές δομές. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το νέο κόμμα Lëvizja BASHKË («Κινούμενοι ΜΑΖΙ»), το οποίο συνίδρυσαν τα μέλη της Organizata Politike ύστερα από πολύμηνη προσπάθεια συλλογής υπογραφών, προκειμένου να συμμετέχουν στις δημοτικές εκλογές αλλά και σε εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις. Δίνουμε εδώ μια πρώτη εικόνα για τους ομογενείς υποψήφιους δημάρχους:
- Στη Χιμάρα* ο Φρέντυ Μπελέρης υποστηρίζεται από το ελληνικό κόμμα ΚΕΑΔ και τη συμμαχία των Σαλί Μπερίσα (Δημοκρατικό Κόμμα) και Ιλίρ Μέτα (Κόμμα Ελευθερίας – πρώην Σοσιαλιστικό Κίνημα για την Ενσωμάτωση). Ο Μπελέρης θα αντιμετωπίσει τον Γιώργο Γκόρο (Gjergi Goro), Έλληνα Χιμαριώτη, από τον οποίο όμως αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα το 2017 μετά τη σύμπραξή του με τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα για την αλλοίωση της ελληνικής φυσιογνωμίας της Χιμάρας, για την καταπάτηση των περιουσιακών δικαιωμάτων των συμπατριωτών του, καθώς και μετά από ανθελληνικές δηλώσεις του. Ο Γκόρος υποστηρίζεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράμα.
- Στον Δήμο Φοινικαίων** υποψήφιος του ΚΕΑΔ και της συμμαχίας Μπερίσα-Μέτα είναι ο Λεωνίδας Χρήστου, πρώην στέλεχος του ελληνικού κόμματος ΕΕΜΜ-MEGA. Άλλος υποψήφιος είναι ο Ρωμαίος Τσιάκουλης, στέλεχος του ΕΕΜΜ-MEGA, ο οποίος μειοψήφησε στις εσωκομματικές εκλογές, αλλά προτάθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράμα. Ας σημειωθεί ότι η υποψηφιότητα του νυν δημάρχου Φοινικαίων Χρήστου Κίτσου (πρόεδρος του ΕΕΜΜ-MEGA και συνεργαζόμενος με το Σοσιαλιστικό Κόμμα) ακυρώθηκε! Αιτία πρέπει να ήταν η άρνησή του να κατεβάσει την ελληνική σημαία από το Δημαρχείο κατ’ απαίτηση του Αλβανού προέδρου Μπρεγκάι… Η υποψηφιότητα όμως που κάνει τη διαφορά, είναι αυτή του Λεωνίδα Παππά, πρώην προέδρου της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ, ο οποίος είχε επιδείξει μια ενωτική-δημοκρατική δραστηριότητα με πολύ σοβαρά θετικά αποτελέσματα κατά τη διάρκεια της θητείας του. Γνώστης του βάθους των προβλημάτων της ΕΕΜ, και ιδιαιτέρως του Δήμου, δημοφιλής περιηγητής και ξεναγός των μνημείων της περιοχής, προτάθηκε από το συντριπτικό τμήμα των ενεργών πολιτών μέσω συσκέψεων, οι οποίες ζήτησαν τη στήριξη και των δύο ελληνικών κομμάτων. Η άρνησή τους να υποστηρίξουν τη θέληση των πολιτών, ακολουθήθηκε από την άνευ όρων υποστήριξη του επίσημου Δημοκρατικού Κόμματος (το οποίο δεν έχει επιρροή στον συγκεκριμένο Δήμο, αλλά παρείχε στήριξη στον Λ. Παππά για τους δικούς του ευνόητους λόγους).
- Στον Δήμο Δρόπολης-Πωγωνίου*** υποψήφιοι είναι ο νυν δήμαρχος Δημήτρης Τόλης, που προτάθηκε από το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα, ο Θανάσης Μανέκας από το ΚΕΑΔ και τη συμμαχία Μπερίσα-Μέτα, και ο Κώστας Γκάρος, που υποστηρίζεται από το κόμμα Nisma Thurje – ένα μικρό κόμμα που ιδρύθηκε από νέους διανοούμενους και ακτιβιστές μετά τις φοιτητικές διαμαρτυρίες του 2018. Η υποψηφιότητα του τελευταίου έχει απορριφθεί από την Εκλογική Επιτροπή Δρόπολης, και η τύχη της εξαρτάται από την τελική απόφαση της κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής στα Τίρανα.
Σε κάθε περίπτωση, ευχόμαστε στην προεκλογική αναμέτρηση να πρωταγωνιστήσει ο διάλογος για τα σοβαρά προβλήματα των Δήμων!
* «Η καθημερινότητα στα χωριά της Ελληνικής Μειονότητας», Mέρος Α΄ (φύλλο 571).
** «Η καθημερινότητα στα χωριά της Ελληνικής Μειονότητας», Mέρος Β΄ (φύλλο 573).
*** «Η καθημερινότητα στα χωριά της Ελληνικής Μειονότητας», Mέρος Γ΄ (φύλλο 575).
