Η «Γαλλική» Γουιάνα, που συνορεύει με τη Βραζιλία και το Σουρινάμ, είναι η τελευταία αποικία του Παρισιού στη Λατινική Αμερική,. Από τα τέλη Μαρτίου οι υπήκοοι έχουν ξεσηκωθεί, με τους υποστηρικτές της Ανεξαρτησίας να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο μεταξύ άλλων και σε αλλεπάλληλες γενικές απεργίες. Το απεργιακό κύμα ξεκίνησε στις 20 Μαρτίου στην πόλη Κουρού, όπου εδρεύει το γαλλικό διαστημικό κέντρο, με αφορμή τη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση του τοπικού νοσοκομείου. Σταδιακά εξαπλώθηκε στην Καγιέν, διοικητικό κέντρο της αποικίας, έπειτα στην πόλη Σεν Λοράν και τέλος έφτασε και στην τροπική ενδοχώρα. Παντού οι διαδηλωτές στήνουν μπλόκα, με συνέπεια να έχει παραλύσει η οδική και εναέρια συγκοινωνία, ενώ οι γαλλικές αρχές υποχρεώθηκαν να αναβάλουν και την εκτόξευση ενός διαστημικού πυραύλου Αριάν που θα μετέφερε ένα βραζιλιάνικο κι ένα νοτιοκορεάτικο δορυφόρο. Τα σχολεία, το πανεπιστήμιο, οι δημόσιες υπηρεσίες και πολλές ιδιωτικές εταιρίες επίσης δεν λειτουργούν.
Έτσι, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του υπό προθεσμία Ολάντ αναγκάστηκε τελικά να στείλει εσπευσμένα στη Γουιάνα τον υπουργό Εσωτερικών και την υπουργό «Υπερπόντιων Εδαφών», σε μια προσπάθεια ελέγχου της αναταραχής στην ευαίσθητη προεκλογική περίοδο. Και προχθές ο Γάλλος πρωθυπουργός Καζνέβ ανακοίνωσε την παροχή «έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης» ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για τις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και δικαιοσύνης της Γουιάνας. Παρ’ όλα αυτά οι συλλογικότητες που πρωτοστατούν στην ήδη παρατεταμένη κινητοποίηση αρνούνται να «επιστρέψουν στην κανονικότητα», ενώ την οργή του Παρισιού προκάλεσε και η πρόσθεση της αυτονομίας στα αιτήματα των απεργών.
Ο Ντέιβι Ριμάν, ένας από τους εκπροσώπους της εργατικής ομοσπονδίας UTG, καταδίκασε την άρνηση της υπουργού να συζητήσει το αίτημα της αυτονομίας, τονίζοντας ότι «είναι πια καιρός να αρχίσει μια ειλικρινής συζήτηση με το Παρίσι για την ανάγκη να αποφασίζουμε εμείς οι ίδιοι για το τι είναι καλό για εμάς, κι όχι κάποιοι που βρίσκονται 7.000 χιλιόμετρα μακριά». Από την πλευρά του το πολιτικό κόμμα MDES (Κίνημα Αποπαποικιοποίησης και Κοινωνικής Χειραφέτησης), που στις εκλογές του 2012 πήρε το 17,3% των ψήφων, κατήγγειλε τη Γαλλία για «την άρνησή της να αναγνωρίσει όχι μόνο τα δικαιώματα, αλλά και την ίδια την ύπαρξη των αυτόχθονων λαών».