Ο αγώνας στο Τ.Τ. πάει πέρα από τα όρια της αντιπαράθεσης ενός σωματείου με τον εργοδότη
Η οριστική απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο σπάσιμο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και ένταξή του στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας βρίσκει τους εργαζόμενους σε απεργιακές κινητοποιήσεις με κέντρο αγώνα την κεντρική υπηρεσία που βρίσκεται υπό κατάληψη από την Παρασκευή, 11/1. Με μεγάλη συμμετοχή σε όλες αυτές τις κινητοποιήσεις, αλλά και στη λήψη των αποφάσεων οι εργαζόμενοι του Τ.Τ. δίνουν έναν ξεχωριστό αγώνα, που δεν είναι καθόλου συνηθισμένο φαινόμενο, όχι μόνο στις τράπεζες, αλλά και σε άλλους εργασιακούς χώρους. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι στην έκτακτη γενική συνέλευση του συλλόγου έδωσαν το «παρών» 1.500 άτομα, σε ένα πανελλαδικό σωματείο 3.200 εργαζομένων.
«Οι εργαζόμενοι στο Τ.Τ. έχουν μια μεγάλη ιστορία, έχουν δώσει πολλούς αγώνες στο παρελθόν, έχουν δώσει νικηφόρες μάχες», δηλώνει στον Δρόμο η Νάγια Νικολάου, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και εργαζόμενη στο Τ.Τ. Μας υπενθυμίζει τον αγώνα που δόθηκε το 2002, όταν το Ταμιευτήριο μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρία. «Το Τ.Τ. πάντα θεωρούνταν φιλέτο για τους ιδιώτες τραπεζίτες», σχολιάζει. Από το πρώτο Μνημόνιο υπάρχει η ρητή αναφορά σε ιδιωτικοποίηση του Τ.Τ., κάτι που αποτράπηκε το 2010, όταν επιχειρήθηκε η πώλησή του, «πακέτο» με την Αγροτική στην Τράπεζα Πειραιώς. «Και τότε οι εργαζόμενοι αντέδρασαν με απεργίες και με καταλήψεις και αυτό έχει σημασία, γιατί ήταν η πρώτη φορά που ακολουθήθηκε αυτή η μορφή πάλης και μάλιστα σε τράπεζα και με μαζική συμμετοχή των εργαζομένων», λέει η κ. Νικολάου.
«Είναι αληθές ότι ο θεσμός των καταλήψεων έχει κάνει εντύπωση, πολύ περισσότερο όταν αυτός ο αγώνας γίνεται σε μια τράπεζα», συμπληρώνει ο Αντώνης Καββαδίας, εργαζόμενος κι αυτός στο Τ.Τ. και μέλος του γενικού συμβούλιου της ΟΤΟΕ. «Θέλω να υπενθυμίσω ότι ήμασταν το πρώτο σωματείο που πήγε τότε στη συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος και μίλησε, ζητώντας τη στήριξη του αγώνα μας».
Η δήλωση του υπουργού Οικονομικών, τον περασμένο Αύγουστο, ότι το Τ.Τ. «δεν είναι βιώσιμο» και άρα δεν πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθεί, σήμανε ένα νέο κύκλο κινητοποιήσεων, που κράτησε «ζωντανό» το Ταμιευτήριο παρά τη χρηματιστηριακή του κατάρρευση. Συνέχεια αυτών των αγώνων είναι οι τωρινές συνεχόμενες 24ωρες απεργίες και η κατάληψη του κεντρικού κτιρίου.
«Οι εργαζόμενοι έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι δεν έχουν τίποτα», λέει ο κ. Καββαδίας και παραθέτει τα στοιχεία της μαζικής συμμετοχής σε όλες τις διαδικασίες. «Στη συνέλευση δεν υπήρξε ούτε ένα χέρι που να εκφράσει άλλη άποψη από την ανάγκη του αγώνα».
«Αυτό που συμβαίνει στο Τ.Τ., σε συνδυασμό με τις συγχωνεύσεις που έχουν γίνει στις υπόλοιπες τράπεζες, θα πυροδοτήσει τεράστιες αλλαγές και απώλειες πολλών θέσεων εργασίας», εκτιμά η Ν. Νικολάου, υποδεικνύοντας και τη λογική αντίδραση που θα έπρεπε να σημάνουν αυτές οι εξελίξεις για την ΟΤΟΕ. Η κλαδική ομοσπονδία των τραπεζοϋπαλλήλων και σε αυτή την περίπτωση, όπως και στο ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας το περυσινό καλοκαίρι, δεν έκανε τίποτα για να οργανώσει τη συνολική αντίδραση του κλάδου, δείχνοντας να λειτουργεί με αντανακλαστικά μιας άλλης εποχής. Οι δύο συνδικαλιστές του Τ.Τ. επισημαίνουν ότι η επιλογή της επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους μιας τράπεζας που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά συμμετοχής και αγωνιστικότητας είναι ένα πείραμα για το τι θα επακολουθήσει στους υπόλοιπους τραπεζοϋπαλλήλους.
Ο αγώνας των εργαζομένων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του Τ.Τ. ξεπερνά την τυπική αντιπαράθεση ενός σωματείου με τον εργοδότη του, ακόμα και αν αυτός είναι η κυβέρνηση. «Μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι σε οποιοδήποτε συνδικαλιστικό επίπεδο είχαν να κάνουν με τις πολιτικές μαριονέτες», λέει ο κ. Καββαδίας. «Τώρα, πλέον, το επίπεδο των όποιων διαπραγματεύσεων έχει να κάνει με την τρόικα. Οι εργαζόμενοι στο Τ.Τ., αυτή τη στιγμή, αντιστέκονται στην τρόικα και το ίδιο το ΔΝΤ. Είναι μεγάλη υπόθεση γι’ αυτόν τον αγώνα να βγει με μια νίκη».
«Μια σχετική νίκη των εργαζομένων θα ήταν η διασφάλιση των θέσεων εργασίας όλων των εργαζομένων», δηλώνει η Ν. Νικολάου και θυμίζει ότι η ένταξη του Ταμιευτηρίου στο ΤΧΣ και η ανάκληση της άδειας σημαίνει την απόλυση όλων των εργαζομένων. Προφανώς η επαναπρόσληψη θα επιχειρηθεί να γίνει με ατομικές συμβάσεις και χωρίς την παρουσία σωματείου…
Γιώργος Κατερίνης
