Αγαπητέ κ. Πρετεντέρη, Στο Βήμα της Κυριακής της 11ης Νοεμβρίου, στο άρθρο σας Άθλιο Θέαμα γράφετε τα ακόλουθα:
«Και όσοι διαμαρτύρονται καλοπροαίρετα για την εξίσωση της άκρας Αριστεράς με την άκρα Δεξιά δεν έχουν παρά να αναρωτηθούν: πώς συμβαίνει και ένα κόμμα της Αριστεράς έχει καταντήσει να συμπλέει σχεδόν σε όλα στη Βουλή με τον Καμμένο και το Μιχαλολιάκo; Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο δυστυχώς δεν έχω ακούσει καμιά πειστική απάντηση».
Το ότι είσαστε ένας έμπειρος πολιτικός αναλυτής, αγαπητέ κ. Πρετεντέρη, είναι στους πάντες γνωστό. Είναι, ωστόσο, και στους πάντες γνωστή η μαεστρία σας στην αξιοποίηση του κώδικα της προπαγάνδας. Δεν έχει παρά να διαβάσει κανείς το παραπάνω παράθεμα για να την διαπιστώσει. Kαι εξηγώ γιατί:
Στην πρώτη φράση του παραθέματος παρατηρεί κανείς ότι αποφεύγετε επιμελώς να προσδιορίσετε την πολιτική ταυτότητα των «διαμαρτυρομένων», σπεύδετε δε να χαρακτηρίσετε τη διαμαρτυρία τους «καλοπροαίρετη». Και τα δύο αυτά στοιχεία μαρτυρούν αυτό που θα αποκαλούσαμε «δημοσιογραφικό τακτ». Είναι αμφίβολο, ωστόσο, αν αυτό το «τακτ» αφορά στο υποκείμενο του λόγου (τους διαμαρτυρόμενους) ή αν το ύφος «ευγενείας» έμμεσα στοχεύει στην ταύτιση του αναγνώστη με τον συγγραφέα του άρθρου, προκειμένου να συμμεριστεί τις απόψεις του: εμείς είμαστε «ευγενικοί», αποφεύγουμε τους φανατισμούς και τις ακρότητες, προσπαθούμε να κρίνουμε δίκαια. Οι «αγαθές» αυτές προθέσεις σας ενισχύονται περαιτέρω όταν σε τόνο ειλικρινούς έκπληξης θέτετε το ερώτημα «πώς συμβαίνει και ένα κόμμα της Αριστεράς έχει καταντήσει να συμπλέει σχεδόν σε όλα στη Βουλή με τον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο». Εδώ, ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης αναγνωρίζει πως το κόμμα της Αριστεράς, το οποίο εξ ευγενείας δεν ονομάσατε, είναι αναμφίβολα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Επίσης, με την αξιοσημείωτη «απορία» που θέτετε, βοηθάτε τον αναγνώστη σας να καταλάβει αναδρομικά το εξής παράδοξο: το λόγο για τον οποίο ταυτίσατε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με την «άκρα Αριστερά, δεδομένου ότι με την ακραία κοινοβουλευτική συμπεριφορά του τόσο το ΚΚΕ, όσο και οι Αντιεξουσιαστές και οι Αναρχικοί τοποθετούνται πλέον αυτομάτως στα δεξιά του. Τόσο απλά!
Ομολογώ, κ. Πρετεντέρη μου, ότι έως τη στιγμή που διάβασα το άρθρο σας, ήμουν κι εγώ μπερδεμένη και διαμαρτυρομένη. Ένιωθα ως εάν κάποιος να υποστήριζε ότι η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ ήταν -Θεός φυλάξοι-στα δεξιά της Χρυσής Αυγής! Η παρατήρησή σας, ωστόσο, σχετικά με τη «σύμπλευση» εντός του Κοινοβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με τον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο, μου έλυσε σχεδόν όλες τις απορίες μου, και σας ευχαριστώ. Η μόνη απορία που μου απομένει (και θα σας ήμουν ευγνώμων Αν μου τη λύνατε) είναι η εξής: αν πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συμπλέει με τους καρά-δεξιούς του Καμμένου και τους ακροδεξιούς του Μιχαλολιάκου πώς μπορεί να θεωρείται κόμμα της «Αριστεράς» και μάλιστα της «άκρας»; Διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, και αναμφίβολα πρώτος απ’ όλους εσείς, η Δεξιά και η άκρα Δεξιά «συμπλέουν» με τους καπιταλιστές, τους εφοπλιστές, τα μονοπώλια και το Κεφάλαιο. Τόσο μεγάλη, λοιπόν, είναι η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ώστε να δικαιώνει απολύτως τις κατηγορίες της κ. Παπαρήγα; Ή μήπως εσείς κ. Πρετεντέρη μου, με κάθε σεβασμό, πέσατε σε κάποια αβλεψία κι αντί να γράψετε ότι ο Καμμένος και ο Μιχαλιολάκος συμπλέουν με τον ΣΥΡΙΖΑ αντιστρέψατε άθελά σας τους όρους και γράψατε το αντίθετο; Προσέξτε, γιατί στραβοπατήματα τέτοιου είδους μπορεί αδίκως να εγείρουν την κατηγορία της «μαύρης» προπαγάνδας! Και για μεν τον κ. Καμμένο το ερώτημα έτσι κι αλλιώς δεν έχει μεγάλη σημασία. Γιατί, όπως και ο ίδιος τονίζει, το μόνο σημείο «σύμπλευσης» με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η «αντιμνημονιακή» θέση. Στα υπόλοιπα θέματα, και ιδίως στα θέματα της οικονομίας, η διαφορά του με το κόμμα της Αριστεράς είναι τόση όση του διαβόλου με το λιβάνι.
Τα πράγματα δυσκολεύουν με τον κ. Μιχαλολιάκο. Έχω προσέξει ότι τόσο η έγκυρη εφημερίδα με την οποία συνεργάζεστε όσο και το διάσημο τηλεοπτικό κανάλι, συχνά αναφέρονται στο κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου ως «ναζιστικό». Κι επειδή είναι ευρύτατα γνωστό ότι οι ναζιστές οικειοποιήθηκαν το λόγο των κομμουνιστών προκειμένου να προσελκύσουν στις τάξεις τους την εργατική τάξη, προσέξτε γιατί κινδυνεύετε να θεωρηθείτε είτε ως αφελής, είτε ως προπαγανδιστής τους. Διότι, αυτό ακριβώς πέτυχε στο παρελθόν η γνωστότατη και τετριμμένη πλέον προπαγανδιστική ατάκα ταύτισης της λεγόμενης άκρας Αριστεράς με την άκρα Δεξιά: πήρε τους εργαζόμενους και τους προλετάριους από την Αριστερά και τους έριξε στην αγκαλιά της ακροδεξιάς. Δώρο, απρόσμενο και πολύτιμο για τα συμφέροντα του Κεφαλαίου και την προπολεμική, ευρωπαϊκή Δεξιά!
Και αυτή νομίζω, κ. Πρετεντέρη μου, είναι η μοναδική απάντηση στο «κορυφαίο ερώτημα» περί «συμπλεύσεως» που θέτετε. Το οποίο, από ρητορικής απόψεως, δεν είναι καν «ερώτημα» αφού εσείς που το θέτετε πρώτος και καλύτερος ξέρετε την «πειστική», την πειστικότατη απάντηση. Απλώς δεν τη λέτε.
Γιατί ο προπαγανδιστικός στόχος του άρθρου σας είναι ακριβώς αυτός: η απόκρυψη και η διαστρέβλωση της αλήθειας προκειμένου να στρέψετε την κοινή γνώμη εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ! Ο οποίος, όπως φάνηκε τελευταίως, απειλεί τα συμφέροντα τα οποία εσείς υπηρετείτε.
Τζίνα Πολίτη,
ομότιμη καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ
