Άγριο δούλεμα και φτηνοί θεατρινισμοί από τους κυβερνητικούς εταίρους. Του Δημήτρη Υφαντή
Οι κυβερνητικοί εταίροι δεν αναλαμβάνουν καμία άλλη πρωτοβουλία, παρά μόνο επιδίδονται σε σκηνοθεσίες διαπραγματεύσεων… αναμεταξύ τους, προβλέψιμες πλέον εντελώς. Περιθώρια ελιγμών δεν απομένουν στην κυβερνητική κοινοπραξία. Ο απαράκαμπτος οδικός χάρτης του Μνημονίου δεν επιτρέπει ούτε την παραμικρή λοξοδρόμηση. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης καταλήγουν να επαναλαμβάνουν το ίδιο ανιαρό έργο, που κανέναν δεν συγκινεί και κανένας δεν το πιστεύει εκτός από τους πρόθυμους των ΜΜΕ. Βαυκαλίζονται πως ενδεχομένως έτσι θα διασκεδάσουν την κοινή πεποίθηση της άνευ όρων συνθηκολόγησης με τις απαιτήσεις των δανειστών. Δεν πρόκειται καν για θεατρίνους, αλλά για επαγγελματίες απατεώνες.
Όσκαρ αθλιότητας στον Κουβέλη
Μια απλή αλήθεια της καθημερινής ζωής επιβεβαιώνεται στο ρόλο που έχει αναλάβει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό σχήμα. Μόνο με νέα, όλο και πιο κραυγαλέα ψέματα μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της απάτης. Το περιβόητο «παρών» λειτούργησε ως το απόλυτο άλλοθι, που έλυσε τα χέρια του Σαμαρά και ακύρωσε οποιαδήποτε δυνατότητα διεκδίκησης. Τώρα ανέλαβε πάλι ως «λαγός», ώστε να διαδραματιστεί για λίγες μέρες αυτό το φτηνό παιχνίδι με έπαθλο το ποιος θα χρεωθεί και σε ποιο βαθμό τα ήδη προαποφασισμένα. Η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ κάθε φορά επινοεί έναν ρόλο «υπερασπιστή» των ελαχίστων περιθωρίων δήθεν διαπραγμάτευσης αποσκοπώντας σε επικοινωνιακά οφέλη και μόνο. Ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει επενδύσει στην ανάληψη αναβαθμισμένων υπουργικών θέσεων, κριτικάροντας διαρκώς τις «δυσλειτουργίες» των υπουργών της Ν.Δ. Παράλληλα ο Ευ. Βενιζέλος δεν πρόκειται να αφήσει το πεδίο ελεύθερο στον Φ. Κουβέλη, για θεατρινισμούς ευαισθησίας. Κι η ανάληψη των ρόλων σε αυτό το θλιβερό θίασο – παρωδία ολοκληρώνεται με το πρωθυπουργικό κέντρο. Ο άξονας Σαμαρά – Στουρνάρα υποχρεωτικά προβάλλεται ως ο μόνος εγγυητής της σταθερότητας και της αξιοπιστίας απέναντι σε «ανεύθυνους μικροπολιτικούς υπολογισμούς».
Παράδοξα, για γέλια κι όμως τραγικά
Συνέβη έτσι και το παράδοξο. Να διαρρέουν κύκλοι του περιβάλλοντος Σαμαρά τον εκλογικό εκβιασμό προς τους Βενιζέλο και Κουβέλη. Δεν είναι δυνατόν να περάσει απαρατήρητο: ο καταγγελλόμενος ως εθνικά επικίνδυνος τυχοδιωκτισμός του Τσίπρα, δηλαδή η απαίτηση «εκλογές εδώ και τώρα», εξαπολύεται από το Μαξίμου ως απειλή πειθαναγκασμού προς τους εταίρους της συγκυβέρνησης, ώστε να συμπράξουν στη μόνιμη κατοχύρωση του χαρατσιού. Αρπάχτηκαν μεν, αλλά εντός ωρών –αμφέβαλλε άραγε κανείς; – τα βρήκαν σε όλα όσα επιτάσσει η τρόικα.
Ο μεν Κουβέλης μένει με τη… δήλωση προθέσεων (δεν θα ψήφιζε νέα μέτρα). Στην προηγούμενη φάση ήταν η ψήφος «παρών», ενώ και τώρα η ΔΗΜΑΡ είναι σύσσωμη εντελώς παρών σε όλα. Ο δε Βενιζέλος διαπιστώνει πως η στρατηγική του… εισοδισμού στην κυβέρνηση επί του παρόντος βρίσκει στον τοίχο του Μεγάρου Μαξίμου. Είναι αναγκασμένος κι αυτός να καταπίνει τις ψεύτικες κορώνες του, αναμένοντας στον προθάλαμο.
Ο Σαμαράς τους έχει βέβαια απόλυτη ανάγκη και τους δύο. Με τις πιρουέτες τους, όσο κι αν προσομοιάζουν σε γελωτοποιούς κι όχι σε κατόχους της πολιτικής τέχνης, ίσως να του είναι χρήσιμοι γιατί προσφέρουν άφθονο υλικό αποπροσανατολισμού. Ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός με βραχίονα τον Στουρνάρα αναδεικνύεται σε εγγυητή, σε αναντικατάστατη δηλαδή βάση στήριξης για την ώρα, του ειδικού καθεστώτος επικυριαρχίας των δανειστών.
Είμαστε αναγκασμένοι και θα είμαστε ξανά αναγκασμένοι στο άμεσο μέλλον να παρακολουθούμε αυτό το ανιαρό μελόδραμα του παραλόγου.
Ακριβώς επειδή η κυβέρνηση Σαμαρά έχει απεμπολήσει κάθε εναλλακτική πολιτική διαπραγμάτευσης, γι’ αυτό το λόγο επαναλαμβάνεται κάθε φορά τούτο το ατελέσφορο μικροπολιτικό τσίρκο των μεταμφιέσεων, ώσπου να ευθυγραμμιστούν άπαντες, κι ούτω καθεξής ως την επόμενη καμπή.
Η τρόικα βεβαίως δεν παίζει με τέτοια τερτίπια και με κάθε τρόπο έχει κάνει γνωστό στους εγχώριους μνημονιοφύλακες, ότι ποσώς την απασχολούν οι δικές τους αγωνίες πολιτικής επιβίωσης. Το καθεστώς της αποικίας χρέους θα εμπεδωθεί πάση θυσία. Αυτός είναι ο διακηρυγμένος στόχος της εντεταλμένης επιτροπείας, που εκπροσωπείται από τα πολύ… οικεία μας πλέον πρόσωπα, τα υψηλόβαθμα στελέχη της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ. Η αφαίμαξη του λαού, οι σαρωτικές απολύσεις, η εργασιακή κόλαση και η λεηλασία του εθνικού πλούτου: να η «συμφωνία σε όλα», που με παγερό κυνισμό προανήγγειλε ο Γ. Στουρνάρας. Ανακοινώθηκε πως η τρόικα θα συναντήσει την Κυριακή τον Α. Σαμαρά. Πρωθυπουργός δεν είναι αυτός;
