Η περίοδος της «ευμενούς ουδετερότητας» των ΗΠΑ έναντι του Χαφτάρ φαίνεται ότι τελείωσε, και μαζί της γίνεται φανερή μια σοβαρή ανατροπή στα πεδία των μαχών, με ανακατάληψη στρατηγικών θέσεων από τις δυνάμεις του καθεστώτος Σάρατζ. Οι προθέσεις των ΗΠΑ έγιναν φανερές με την προ ολίγων ημερών συνέντευξη του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica. Όπως είχαμε σημειώσει και στο προηγούμενο φύλλο, ο Στόλτενμπεργκ δεν είχε αφήσει περιθώρια παρανόησης: «Υπάρχει εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, στο οποίο πρέπει να συμμορφωθούν όλες οι πλευρές. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση του Σάρατζ και ο Χαφτάρ μπορούν να μπουν στην ίδια εξίσωση. Επομένως το NATO είναι έτοιμο να στηρίξει την κυβέρνηση της Τρίπολης», είχε δηλώσει.
Τις επόμενες ημέρες οι δυνάμεις του Χαφτάρ απώλεσαν τον έλεγχο του σημαντικού αεροδρόμιου Ουατίγια στα δυτικά της Τρίπολης. Εκεί σταθμεύουν τώρα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ικανά να ελέγχουν ένα σημαντικό μέρος του εναέριου χώρου πάνω από την πρωτεύουσα. Η απώλεια αυτής της βάσης ανάγκασε τις δυνάμεις του Χαφτάρ να χαλαρώσουν τη στενή πολιορκία της Τρίπολης.
Αντίστοιχη βέβαια στάση κρατά και η Γερμανία. Με τη λεγόμενη «Συνδιάσκεψη του Βερολίνου» και έχοντας αποκλείσει την συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτή, είχε διακηρύξει τη θέση μιας ετεροβαρούς εκεχειρίας σε βάρος του Χαφτάρ, στηρίζοντας ανοικτά τις θέσεις της Άγκυρας. Με αυτό τον τρόπο η «δυτική συμμαχία» έκλεινε τα μάτια της μπροστά στην καθημερινή ενίσχυση με στρατιωτικό υλικό και δυνάμεις που πρόσφερε η Τουρκία στις δυνάμεις του καθεστώτος Σάρατζ, γελοιοποιώντας τις αποφάσεις του ΟΗΕ για εμπάργκο όπλων σε όλες τις εμπλεκόμενες ομάδες. Την ίδια στιγμή το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αδιαφορούσαν πλήρως για την υποτιθεμένη πρωτοβουλία χωρών της Ε.Ε. (Γαλλία-Ιταλία-Ελλάδα) να συγκροτήσουν ναυτική δύναμη στα πλαίσια της επιχείρησης «Ειρήνη» για την εφαρμογή της απόφασης του ΟΗΕ περί εμπάργκο όπλων στη Λιβύη. Η επιχείρηση αυτή ουδέποτε λειτούργησε, καθώς Γαλλία και Ιταλία δεν κατάφεραν να έρθουν σε συνεννόηση για τη μελλοντική μοιρασιά του πλούτου της Λιβύης.
Ο πόλεμος κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει
Οι εξελίξεις αυτές αναμφισβήτητα ενισχύουν τις τουρκικές θέσεις στη Λιβύη και τις επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας στη Ν.Α. Μεσόγειο. Ο Ερντογάν πανηγυρίζει τη δεύτερη, μετά τη Συρία, στρατιωτική του επιτυχία, και δείχνει έτοιμος να εφαρμόσει τις προβλέψεις του τουρκο-λιβυκού συμφώνου, ξεκινώντας έρευνες και γεωτρήσεις νότια της Κρήτης. Την ίδια ώρα συνεχίζει να μεταφέρει εντελώς ανεξέλεγκτα στρατιωτικό υλικό στη Λιβύη, απειλώντας με ευθεία επίθεση σε βάρος των δυνάμεων Χαφτάρ αν τολμήσουν αντεπίθεση.
Άγνωστος παράγοντας παραμένει η αντίδραση κατά κύριο λόγο της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, βασικών υποστηρικτών του Χαφτάρ. Η Αίγυπτος έχει ήδη θέσει τα στρατεύματα της σε κατάσταση υψηλής επιφυλακής, δηλώνοντας ότι δεν είναι διατεθειμένη να ανεχθεί «τρομοκρατικούς θύλακες» στα σύνορα των δύο χωρών. Το ίδιο άγνωστη παραμένει η στάση της Ρωσίας. Παρά το γεγονός ότι ο Πούτιν, σε συνεργασία με τον Ερντογάν, είχαν πιέσει τον Χαφτάρ να αποδεχθεί εκεχειρία και κυβέρνηση συνεργασίας, είναι γνωστό ότι στήριξη που παρέχει η Μόσχα στις δυνάμεις του Χαφτάρ δεν έχει διακοπεί.
Ενδεικτικό των προθέσεων της Ρωσίας είναι ότι μόλις πριν λίγες μέρες ο πρόεδρος της Συρίας με επιστολή του στον ΟΗΕ κατήγγειλε το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο και τη συνολική πολιτική Ερντογάν σε Συρία και Μεσόγειο ως επεκτατική και επικίνδυνη για την ειρήνη. Σχεδόν ταυτόχρονα ο υπεύθυνος ασφαλείας του στρατού του Σάρατζ κατήγγειλε στο Bloomberg ότι έχουν ήδη φθάσει στο ανατολικό μέρος της χώρας, που ελέγχεται από τον Χαφτάρ, τουλάχιστον 6 ρωσικά μαχητικά MiG-29 και 2 Sukhoi-24 προερχόμενα από ρωσική αεροπορική βάση στη Συρία. Όλα δείχνουν ότι ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη δεν έχει τελειώσει: το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι να δούμε νέες δραματικές κλιμακώσεις.
