Οι άνεργοι θα «βοηθούν» σε κοινωνικά παντοπωλεία και… αποψιλώσεις παράνομων πινακίδων.
Στα τρομακτικά στοιχεία εκτόξευσης της ανεργίας το υπουργείο Εργασίας απάντησε αυθημερόν, ορθώνοντας… αναχώματα. Τα προγράμματα που παρουσίασε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου είχαν απ’ όλα Νομικοί που θα βοηθάνε ενώσεις καταναλωτών, γιατροί που θα υποβοηθήσουν νοσοκομεία, άνεργοι που θα κάνουν μικρά κατασκευαστικά έργα δημοσίων υποδομών κι άλλοι που θα φυτεύουν δέντρα ή θα αποψιλώνουν παράνομες πινακίδες. Κι όλα αυτά με μάξιμουμ 625 ευρώ το μήνα καθαρά και για διάρκεια μέχρι πέντε μήνες. Αν οι αριθμοί δεν ήταν τόσο τρομακτικοί, θα μπορούσαμε να εκλάβουμε τις δηλώσεις της κυρίας Κατσέλη και του κ. Κουτρουμάνη ως μέρος της πρόσφατης καρναβαλικής ιλαρότητας. Όμως όταν καλείς τον άνεργο ή και υποαπασχολούμενο απόφοιτο της Νομικής ή του Πολυτεχνείου να «προσφέρει» σε προγράμματα κοινωνικής εργασίας μάλλον δεν πρόκειται να σε αντιμετωπίσει με σκωπτική διάθεση.
Αφού, λοιπόν, το υπουργείο Εργασίας νομοθέτησε τις φθηνότερες απολύσεις, διεύρυνε την εκ περιτροπής εργασία, συζητά τη μείωση των επιδομάτων ανεργίας σε όσους άνεργους έχουν περιουσιακά στοιχεία, έρχεται να θεσπίσει προγράμματα κοινωνικής εργασίας, εμπλέκοντας εργατικά κέντρα, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Επιμελητήρια και ΜΚΟ. Την ίδια ώρα που δεκάδες τέτοιες υπηρεσίες υποχρηματοδοτούνται ή κλείνουν σε δήμους και στο Δημόσιο, την ώρα που κατά χιλιάδες οι εργαζόμενοι σε κοινωφελείς υπηρεσίες απολύονται, γίνεται προσπάθεια να προσφερθούν ως εργασία σε ανέργους με ελάχιστες αμοιβές στα όρια της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης θέσεις «κοινωνικής εργασίας», ανακυκλώνοντας ανά πεντάμηνο την ανεργία και αποφεύγοντας το σχετικό επίδομα σε όσους ενταχθούν σε αυτά τα προγράμματα.
Τα κοινωνικά παντοπωλεία, η οδική ασφάλεια των μαθητών, η φροντίδα των ηλικιωμένων και των ΑΜΕΑ από υποχρέωση του κράτους μετατίθεται στην ευθύνη όσων «πραγματικά θέλουν και μπορούν να προσφέρουν». Από εξειδικευμένη εργασία που απαιτεί σταθερό και με πλήρη δικαιώματα προσωπικό, μετακυλύεται στην κοινωνική ευαισθησία ανασφαλών υποαμειβόμενων ανέργων με… αναστολή. Όσο κι αν διαφημίζεται ο νέος τύπος της κοινωνικής εργασίας, είναι εμφανές ότι απλά προωθούνται νυν και μελλοντικοί άνεργοι σε θέσεις προσωρινής εργασίας, απ’ όπου ήδη έχουν απολυθεί ή πρόκειται να απολυθούν άλλοι.
Πίσω από τους κραυγαλέους αριθμούς (55.000 άνεργοι που θα απορροφήσουν 280 εκατομμύρια ευρώ) συγκαλύπτεται η σχεδιαζόμενη μείωση κατά 500 εκατομμύρια των επιδομάτων ανεργίας, όπως βιάστηκε να «μαρτυρήσει» τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης ο επίτροπος της Ε.Ε. Όλι Ρεν.
Αντιλαμβάνονται όλοι ότι η προώθηση αυτών των προγραμμάτων, όπως και των Τοπικών Προγραμμάτων Στήριξης της Απασχόλησης που ετοιμάζονται ως δώρο στους νέους περιφερειάρχες, δεν είναι τίποτα άλλο από τη γνωστή πολιτική μεταφοράς πόρων που προβλέπονται για την ανακούφιση των ανέργων σε «ενεργές» πολιτικές ενίσχυσης επιχειρήσεων. Το έχουμε δει να συμβαίνει με το πρόγραμμα διεύρυνσης της τουριστικής απασχόλησης που επιχορηγεί τις ασφαλιστικές εισφορές των ξενοδοχοϋπαλλήλων χαρίζοντας εκατομμύρια στους ξενοδόχους. Και παράλληλα με τα προγράμματα αυτά μονιμοποιείται και καθαγιάζεται η προσωρινή απασχόληση, η οποία προβάλλεται μάλιστα ως «ευκαιρία».
