Ο νέος πολιτικόςφορέας έχει τη δύναμη να συγκρουστεί και να σταματήσει την καταστροφή της χώρας και της κοινωνίας. Του Νίκου Μιχαλάκη*
Το 1ο Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γίνεται στην πιο κρίσιμη –μετά την Μεταπολίτευση– περίοδο για τη χώρα μας. Ζούμε μια δομική κρίση του καπιταλισμού, κατά τη διάρκεια της οποίας στην Ελλάδα, με πρόσχημα το χρέος, επιβλήθηκαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές με την υπογραφή μνημονίων που οδήγησαν και οδηγούν τη χώρα σε ανθρωπιστική κρίση.
Πριν από το 2010 το χρέος ήταν 310 δισεκατομμύρια ευρώ και σήμερα, μετά από τρία χρόνια εφαρμογής τους, μειώθηκε μόλις κατά ένα δισ. και ανέρχεται στα 309 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό δείχνει ότι τα μνημόνια δεν εφαρμόστηκαν για να μειώσουν το χρέος, αλλά σκόπευαν αλλού.
Τρεις ήταν οι κύριοι στόχοι τους. Πρώτον η συρρίκνωση ή ακόμη και εξαφάνιση κάθε έννοιας του κοινωνικού κράτους, από την Υγεία και την Παιδεία έως τον πολιτισμό. Δεύτερον, η κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών συμβάσεων και η μείωση των μισθών προς διευκόλυνση του μεγάλου κεφαλαίου, προκειμένου αυτό να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κέρδη του. Και τρίτον, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους ιδιώτες. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από το 1993 έως σήμερα έχουν γίνει πάνω από 65 αποκρατικοποιήσεις.
Οπωσδήποτε τίποτα από τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με δημοκρατικές διαδικασίες. Γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκαν τα όπλα του κρατικού αυταρχισμού, της καταστολής, του κοινωνικού αυτοματισμού και οι επιστρατεύσεις εργαζομένων (λιμενεργάτες, εργαζόμενοι στο μετρό, καθηγητές). Κορυφαίο δείγμα της έλλειψης δημοκρατίας αποτελεί η πρόσφατη φίμωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης εν μία νυκτί με μια ακόμη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Σήμερα η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής παραβιάζονται κατάφωρα, σε κάθε ευκαιρία. Παράλληλα, έχει επιστρατευτεί ένας μηχανισμός προπαγάνδας χωρίς ηθικούς ή τυπικούς φραγμούς. Βέβαια, προκειμένου να αποκρυφτεί το γεγονός αυτό από τον λαό, έχει επιστρατευτεί, έντεχνα, ένας μηχανισμός προπαγάνδας που, χωρίς να έχει ούτε ηθικούς ούτε τυπικούς φραγμούς, φροντίζει να εξωραΐζει και να συγκαλύπτει τα κυβερνητικά «εγκλήματα» κατά της κοινωνίας.
Τα ολέθρια, για την κοινωνία, αποτελέσματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθήθηκαν, αποτυπώνονται εύγλωττα στην εκτόξευση του αριθμού των ανέργων στο ενάμισι εκατομμύριο. Πιο δραματικές διαστάσεις, για το παρόν και το μέλλον της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας, έχει λάβει η ανεργία των νέων, οι οποίοι εξωθούνται μαζικά στη μετανάστευση. Έχουμε φθάσει σε σημείο πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι να ζουν στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά, αναζητώντας τροφή στα συσσίτια, στα απομεινάρια των λαϊκών αγορών ή ακόμη και στα σκουπίδια. Μια βόλτα στους δρόμους των πόλεων μπορεί να πείσει και τον πιο δύσπιστο για τα χιλιάδες κατεβασμένα ρολά εμπορικών επιχειρήσεων, οι οποίες οδηγήθηκαν στο κλείσιμο, ενώ δεν υπάρχει μέρα που να μην προστίθεται ακόμη μια αυτοκτονία στις τόσες άλλες των τελευταίων χρόνων. Πολλοί είναι οι άνθρωποι που χάνουν κάθε ελπίδα πως μπορεί να ξεφύγουν από αυτήν την κόλαση.
Αυτό είναι το success story της Ελλάδας της δικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας, που παραπαίει σε κάθε της βήμα και στηρίζεται στα δεκανίκια της τρόικας και των εγχώριων, μιντιακών και τραπεζικών υποστηρικτών της. Ένα success story με περίπου τρία εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι ζουν στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά, με εκατοντάδες επιχειρήσεις οι οποίες κλείνουν καθημερινά, με χιλιάδες απελπισμένους συμπολίτες μας να περιέρχονται σε οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα, με δεκάδες από αυτούς να προχωρούν στο απονενοημένο διάβημα. Οι μνημονιακοί κυβερνήτες επιβάλλουν ανθρωποθυσίες, βάζοντας τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους. Εδώ τίθεται επιτακτικό και αμείλικτο το ερώτημα. Σύγκρουση μ’ αυτές τις πολιτικές ή υποταγή σ’ αυτές; Αναμφισβήτητα, η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά μόνο η σύγκρουση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει τη δύναμη να συγκρουστεί και να σταματήσει την άνευ όρων και ορίων εξαθλίωση της κοινωνίας προς όφελος του κεφαλαίου και της μεγιστοποίησης του κέρδους, όπως επιδιώκει η παρούσα κυβέρνηση. Μπορεί να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές, μέσω της ρήξης με τα συμφέροντα που αυτές εξυπηρετούν. Στην παρούσα κατάσταση η αναγκαιότητα του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι επιβεβλημένη, προκειμένου να τεθεί στην υπηρεσία του λαϊκού κινήματος ο νέος πολιτικός φορέας και να πετύχει την ανατροπή. Το άμεσα υλοποιήσιμο πρόγραμμά του με τη συμβολή του συνεδριακού διαλόγου επικαιροποιείται και γίνεται ευρύτερα γνωστό. Η μεγαλύτερη ισχυροποίηση και διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με πιο πλατιά απεύθυνση προς την κοινωνία είναι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα σταματήσει την προϊούσα καταστροφή, αποσκοπώντας σε μια χειραφετημένη Ελλάδα της εργασίας, της δικαιοσύνης και της δημιουργικότητας.
* Ο Νίκος Μιχαλάκης είναι
βουλευτής Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
