Αντιγράφω το κείμενο που γράφηκε και διαβάστηκε στις 12/06/2013 το απόγευμα, την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση στην Κεντρική Πλατεία της Πτολεμαΐδας για το κλείσιμο της ΕΡΤ, από την Νατάσσα Οικονομάκη
«Είμαι εγώ ο Έλληνας στην ουρά του συσσιτίου.
Είμαι ο Έλληνας που σκύβει το βράδυ στον σκουπιδοτενεκέ.
Είμαι ο Έλληνας αυτόχειρας που δεν άντεξε την πίεση της τράπεζας.
Είμαι ο Έλληνας απολυμένος δημόσιος υπάλληλος.
Είμαι ο Έλληνας ελεύθερος επαγγελματίας που έκλεισε το μαγαζί του.
Είμαι ο Έλληνας ανάπηρος, χωρίς προνομιακό επίδομα εδώ και ένα χρόνο.
Είμαι το πακέτο Νο82 που τρέφεται από τα κοινωνικά παντοπωλεία.
Είμαι η ινσουλίνη mixtard του κοινωνικού φαρμακείου.
Είμαι ο Έλληνας ανασφάλιστος στο προαύλιο του νοσοκομείου.
Είμαι ο Έλληνας συνταξιούχος ετών 80.
Είμαι ο Έλληνας άνεργος ετών 55.
Είμαι ο Έλληνας άνεργος ετών 25.
Είμαι η πόλη που βυθίζεται στην σιωπή.
Είμαι εγώ, ο Ένας, ο Έλληνας στις 12 του Ιούνη του 2013.
Θα παραμείνω τελικά ο Έλληνας της σιωπής;».
Η απάντηση στην αγωνία της Νατάσσας ίσως απαντηθεί από τον κόσμο που βρίσκεται έξω από τα κτίρια της ΕΡΤ σε όλη την Ελλάδα…
Όποιος βρέθηκε έξω από το κτίριο της ΕΤ-3 αυτές τις μέρες θα είδε τους κατοίκους της Χαλκιδικής με τα μαύρα μπλουζάκια που γράφουν «Όχι στην εξόρυξη χρυσού» να συμπαραστέκονται στους εργαζόμενους της ΕΡΤ που απολύθηκαν εν μια νυκτί… Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που όχι μόνο δεν καλύφθηκε «αντικειμενικά» ο αγώνας τους, αλλά και συκοφαντήθηκαν (και) από τα κρατικά Μέσα Ενημέρωσης! Αυτό δεν τους εμποδίζει να σταθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων γιατί γνωρίζουν, τους «δίδαξε» ο αγώνας τους, ότι χωρίς αλληλεγγύη μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι που επιβάλλει η κυβέρνηση δεν υπάρχει αύριο και το διδάσκουν και σε μας.
Η Ελλάδα των Μνημονίων γνωρίζει την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον πόλεμο. Μια πρωτοφανή κρίση, συνέπεια ενός αόρατου πολέμου. Με θύματα… Ο πολίτης αυτής της χώρας αντιμετώπιζε την κρίση μουδιασμένος από τις εκλογές και μετά. Μέχρι που η ακροδεξιά κυβέρνηση έριξε «μαύρο» στις τηλεοράσεις του και τον έβγαλε στο δρόμο για να ανακαλύψει τι μπορεί!
Μάθημα πρώτο, λοιπόν, αλληλεγγύη!
Κώστας Αντωνιάδης,
μέλος της Γραμματείας
της Τ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Μίκρας
