Είναι εποχή προσφοράς. Προσφοράς προς την κοινωνία που βιώνει μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Η γενική καταγγελία του συστήματος και των φορέων του δεν φτάνει. Ακούγεται φάλτσα. Ιδιαίτερα όταν δεν συνοδεύεται από καμία κατανόηση, καμία πράξη, κανένα δείγμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.
Τρία μικρά παραδείγματα που κάτι δείχνουν:
Ο Ρουβίκωνας ανταποκρίθηκε στην έκκληση του Δ.Σ. του Γηροκομείου Αθηνών και συγκέντρωσε τρόφιμα τα οποία παρέδωσε στο ίδρυμα γιατί οι παππούδες και οι γιαγιάδες πεινούσαν μέσα σε αυτό και η χρηματοδότηση έχει σταματήσει.
Μέλη φοιτητικών συλλόγων ανταποκρίθηκαν στην έκκληση για αίμα που γίνεται διαρκώς και έκαναν αιμοδοσία. Η πρωτοβουλία έγινε από τον χώρο της ΚΝΕ.
Πρόσφατα ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν), γνωστό πρόσωπο του αντιεξουσιαστικού χώρου, έκανε έκκληση για αιμοδοσία προς τιμήν του Μανώλη Γλέζου και του Περικλή Κοροβέση για την αντιμετώπιση της έλλειψης αίματος που έχει παρουσιαστεί λόγω των αρνητικών ψυχολογικών (κυρίως) επιπτώσεων της πανδημίας
Αυτά τα παραδείγματα είναι στο πνεύμα προσφοράς και διαφέρουν από την «ξινίλα» που εκφράζουν Συριζαίοι και λοιποί καθαρόαιμοι αριστεροί…
Μ.Α.
