«Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με το πένθος των ηττών. Ήρθε η ώρα να ξεμπερδεύουμε με την ένοχη συστολή που συχνά είχαμε κάτω από το βάρος των λαθών του παρελθόντος. Ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουμε την αυτάρεσκη αναδίπλωσή μας στον ακαδημαϊσμό. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε γονατισμένοι μπροστά στην ήττα, ούτε να αλλοιώνουμε τη σημασία της, κι έτσι να αφήνουμε την ψυχή μας να παραλύει. Ας βγάλουμε τα αναγκαία διδάγματα κι ας προχωρήσουμε, χωρίς συμπλέγματα, συλλογικά, προς τους νέους ορίζοντες της εποχής μας. Σ’ αυτή την πορεία δεν θα έχουμε μια μοναδική συνταγή, ούτε εγχειρίδιο για να ακολουθήσουμε ώστε να πετύχουμε την οικοδόμηση μιας αξιόπιστης προοπτικής. Ο εναλλακτικός ορίζοντας της κοινωνίας, που τον ονομάζουμε κομμουνισμό, θα είναι αναγκαστικά πληθυντικός, ανομοιογενής, γεωγραφικά διαφοροποιημένος και χρονικά διακεκομμένος».
Τα λόγια αυτά του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα περιγράφουν αρκετά καλά την ανάγκη που οδήγησε στην πραγματοποίηση μιας πολύ ζωηρής συζήτησης για το μέλλον της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η συνάντηση έλαβε χώρα στην έδρα του Γαλλικού Κ.Κ. στο Παρίσι, τον περασμένο Απρίλιο και την παρακολούθησαν εκατοντάδες προσκεκλημένοι. Τα υλικά της συνάντησης κυκλοφόρησαν τον Σεπτέμβριο από το Espaces Marx και το ευρωπαϊκό δίκτυο Transform!, με το χαρακτηριστικό τίτλο: «Βολιβία/Ευρώπη: Ματιές στις Αριστερές».
Ο Δρόμος της Αριστεράς παρουσίασε αναλυτικά σε επτά συνεχόμενα φύλλα του, το περίγραμμα των σημαντικότερων τοποθετήσεων που έγιναν κατά τη διάρκεια αυτής της ζωηρής συζήτησης.
Πατήστε πιο κάτω και δείτε όλα τα σχετικά άρθρα του Δρόμου, όπως τα επιμελήθηκαν ο Ερρίκος Φινάλης και η Σοφία Χατζηλάμπρου:
«Ας προχωρήσουμε προς τους νέους ορίζοντες της εποχής μας» – Παρουσίαση και εισαγωγή στη συζήτηση
Ετιέν Μπαλιμπάρ: Κρίση και μέλλον της παγκόσμιας Αριστεράς
Ράζμιγκ Κεουσεγιάν: Η κρίση της ευρωπαϊκής Αριστεράς
Αντρέ Τοζέλ: Ποια πολιτική χειραφέτησης σε μια νεοφιλελεύθερη Ευρώπη;
Ιζαμπέλ Γκαρό: Πολιτικές εναλλακτικές λύσεις και μαρξισμός
Μισέλ Λεβί: Από την Κοτσαμπάμπα στον οικοσοσιαλισμό
«Ας προχωρήσουμε προς τους νέους ορίζοντες της εποχής μας» – Το τελευταίο μέρος της συζήτησης
