του Άγγελου Σιδεράτου*
Για το τι έγινε στον χρόνο που πέρασε, δεν έχει νόημα να μιλήσουμε. Το 2018 ήταν συνέχεια μιας καταστροφικής διαδρομής που είχε αφετηρία το 2002, όταν η χώρα μας, εξαιτίας των κακών πολιτικών, υιοθέτησε το «ευρώ» για να εξυπηρετήσει τα γερμανικά συμφέροντα. Αλλά μέσα σε οχτώ χρόνια, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 91%.
Μπαίνοντας λοιπόν στο 2019, βρίσκουμε μια Ελλάδα κατεστραμμένη από κάθε πλευρά: Οικονομική, πολιτική και πολιτιστική. Έχει διαλυθεί η ελληνική κοινωνία. Ούτε οι κατοχικές κυβερνήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν προξένησαν τόσο κακό στην πατρίδα μας, όσο προξένησαν και συνεχίζουν να προξενούν οι σημερινοί επιβήτορες της ευρωπαϊκής εξουσίας. Παρά τις κυβερνητικές μεγαλοστομίες, βασικό μέλημα των ξένων αποικιοκρατών –που κομψά αποκαλούνται «εταίροι»– είναι η εξόντωση της ελληνικής παραγωγικής βάσης, εργατικής και μεσαίας τάξης μια για πάντα, χωρίς καμιά δυνατότητα ανάκαμψης, αδιαφορώντας για την υπόσταση της χώρας και για την επιβίωση του ελληνικού λαού.
Το ζητούμενο, επομένως είναι, πότε και με ποιο τρόπο η εξάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα φθάσει στο τέλος της. Τα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τη σημερινή ανερμάτιστη-σουρεαλιστική κυβέρνηση, απετέλεσαν την κορύφωση της πολιτικής, της κρίσης και τα αδιέξοδά της. Αλλά, μπορεί να υπάρξει διέξοδος σ’ αυτό το τέλμα που έχουμε βυθιστεί; Το 2019 θα είναι έτος εκλογών. Θα είναι τραγικό λάθος να πιστέψουμε ότι θα υπάρξει αλλαγή μέσα από τις κάλπες.
Όσο για το μεγάλο ερώτημα των χαλεπών μας καιρών, τι είναι «προοδευτικό» και τι «αντιδραστικό», η απάντηση είναι μια και ξεκάθαρη: Προοδευτική δύναμη είναι εκείνη, που αντιμάχεται χωρίς περιστροφές για την απεξάρτηση της χώρας μας από ξένους κηδεμόνες και αγωνίζεται για το συμφέρον της Πατρίδας και του Λαού της
Στην ουσία θα υπάρξει «αλλαγή φρουράς». Η Νέα Δημοκρατία –για την οποία οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν σαφές προβάδισμα– δεν θα μπορέσει να αποτελέσει λύση. Εφόσον πραγματικός «κυβερνήτης» στην Ελλάδα θα είναι η στυγνή Ευρωπαϊκή Ένωση, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει από τις εκλογές. Οι ευρωλάγνοι ελέγχουν όλο το σύστημα και τα ΜΜΕ, και καθημερινά κάνουν πλύση εγκεφάλου στους πολίτες. Σ’ αυτή την τραγική περίοδο που διανύουμε, έχουν όμως ευθύνες και τα μικρά κόμματα και ομάδες που ορθώς μένουν στο αντιμνημονιακό χαράκωμα. Έχουν όμως το μέγα ελάττωμα των αρχηγικών φιλοδοξιών, και αντί να ενωθούν, παραμένουν διάσπαρτες. Η μοναδική δύναμις που θα μπορούσε τουλάχιστον να μπει στη Βουλή, ώστε να υπάρξει πραγματική αντιπολίτευση, παραμένει –με ευθύνη της– έξω από το πεδίο της μάχης, διαλυμένη σε κομμάτια. Επομένως, αυτός ο λαός δεν έχει ελπίδα, παρά μόνο με γενικό κοινοβουλευτικό ξεσήκωμα. Αλλά και για την εξέγερση αυτή απαιτείται πολιτική ηγεσία που θα την καθοδηγήσει, κι αυτή δεν φαίνεται πουθενά. Ηγέτης με βαθιά παιδεία και πολιτική φιλοσοφία δεν υπάρχει!
Μέσα σ’ αυτήν τη μαυρίλα που καλύπτει τον ελληνικό ουρανό, τι προοπτικές μπορεί να έχει και ο πολιτιστικός παράγων; Όταν οι πολίτες δεν έχουν να φάνε, πώς θα ενδιαφερθούν για τις τέχνες και τον πολιτισμό; Το κοινό αδιαφορεί μπροστά στη σήψη και την παρακμή. Η περίπτωση θυμίζει την εποχή που η Μαρίκα Κοτοπούλη, είχε αρχίσει να αποτραβιέται από την θεατρική δράση, και εμφανιζόταν αραιά σε κάτι «Ελισάβετ» και σε κάτι «Μαντάμ Μποβαρί». Και όταν ανέβασε την «Αγριόπαπια» και είδε την αδιαφορία του κοινού, έλεγε: «Άντε να την σφάξουμε, να την ψήσουμε, να τελειώνουμε μ’ αυτήν…!»
Όσο για το μεγάλο ερώτημα των χαλεπών μας καιρών, τι είναι «προοδευτικό» και τι «αντιδραστικό», η απάντηση είναι μια και ξεκάθαρη: Προοδευτική δύναμη είναι εκείνη, που αντιμάχεται χωρίς περιστροφές για την απεξάρτηση της χώρας μας από ξένους κηδεμόνες και αγωνίζεται για το συμφέρον της Πατρίδας και του Λαού της!
Και μην ξεχνάμε: «Τα πάντα ρει», Ηράκλειτος.
Καλή Υγεία, Κουράγιο και κάθε Ευτυχία και Πρόοδο στους συντελεστές της εφημερίδας σας!
*Ο Άγγελος Σιδεράτος είναι σκηνοθέτης και εκδότης
