Τις δουλείες των εντολοδόχων (ξανα)ανέδιεξε ο Μανώλης Γλέζος
Σε νέα λαθροχειρία -στην καλύτερη περίπτωση- φαίνεται να επιδίδεται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως «διαχειριστής» αυτή τη φορά όχι μιας λίστας υπόπτων για φοροδιαφυγή, ξέπλυμα και φυγάδευση μαύρου χρήματος, αλλά ενός πορίσματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) για τις καταστροφές που προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές στην Ελλάδα, για τις αρπαγές των ζωτικών αποθεμάτων της, για τις επιβαλλόμενες γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις και για το ύψος του κατοχικού δανείου.
Αφού, λοιπόν, ο Βενιζέλος υποχρεώθηκε να παραλάβει (αυθημερόν!) την απόφαση του ΝΣΚ, μετά τη σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει στη Βουλή ο Μανώλης Γλέζος διαμαρτυρόμενος για την τόση καθυστέρηση στην υποβολή της γνωμοδότησης, καθώς η εντολή είχε δοθεί από τις 10 Σεπτεμβρίου του 2009, αρκέστηκε να δηλώσει στους… ενδιαφερόμενους ότι το έγγραφο είναι «εμπιστευτικό» και επομένως μη ανακοινώσιμο. Αρκέστηκε είπα; Όχι, δεν αρκέστηκε… Το έκρινε ο ίδιος ανεπαρκές! Με δική του προσωπική υπουργική ευθύνη -δηλαδή με καμιά ευθύνη- ξαναστέλνει την υπόθεση στις ελληνικές καλένδες, ζητάει δεύτερη απόφαση, από την Ολομέλεια του ΝΣΚ αυτήν τη φορά, «για το συνολικό χειρισμό της υπόθεσης και την περαιτέρω συνεργασία των στελεχών της Τράπεζας της Ελλάδας και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους».
Και όταν ο Μανώλης Γλέζος, χρησιμοποιώντας την αποστροφή «ολημερίς το χτίζανε, τη νύχτα γκρεμιζόταν…», άφησε σαφείς υπαινιγμούς για σκόπιμη καθυστέρηση ζητώντας τώρα και δεύτερη απόφαση του ΝΣΚ, βαφτίζοντας τη γνωμοδότηση της παραπάνω επιτροπής «πρόταση», ότι αυτή η καθυστέρηση «αποτελεί μέρος της κοροϊδίας ως προς την αντιμετώπιση αυτού του εθνικού θέματος» και διερωτήθηκε μήπως πρόκειται ουσιαστικά για φόβο του κ. Βενιζέλου να ομολογήσει ότι δεν είναι διατεθειμένος να ασκήσει πίεση στη γερμανική κυβέρνηση για τις οφειλές της απεμπολώντας τα εθνικά μας θέματα, καταφθάνει η σιβυλλική ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών ότι «ήταν η μόνη οδός για την πρακτική και αποτελεσματική προστασία των ελληνικών εθνικών συμφερόντων».
Ξέρει, λοιπόν, ο υπουργός και αυτό αρκεί… Η Ελληνική Βουλή και ο ελληνικός λαός θα τα μαθαίνουν πάντα τελευταίοι. Δημοκρατία έχουμε; Ή διαφάνεια και δικαίωμα ελέγχου στις επαχθείς πράξεις ή τις εγκληματικές παραλείψεις του πολιτικού προσωπικού;
Πρόσφατα, και για να μην ξεχνιόμαστε, η Επιστημονική Υπηρεσία της γερμανικής Βουλής έκρινε -και το μάθαμε- ότι η Ελλάδα έχει ίσες πιθανότητες επιτυχίας κατά το Διεθνές Δίκαιο αν αντιτάξει τη δική της άποψη σχετικά με τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.
Στις καλένδες διά χειρός Βενιζέλου και οι γερμανικές οφειλές
Σχόλια
