Και εκεί που την περασμένη Κυριακή προσπαθούσα εναγωνίως να μάθω πόσες υλικές ζημιές είχε υποστεί το σπίτι μου και αν ήταν καλά φίλοι και συγγενείς μετά τον ισχυρότατο σεισμό που έπληξε το δυτικό τμήμα της Κεφαλονιάς, την περιφέρεια Παλικής για να εξηγούμαστε, ξάφνου ησύχασα… Η πρώτη επίσημη κουβέντα από τα χείλη του Νεοδημοκράτη δημάρχου του ενιαίου Δήμου Κεφαλονιάς, Α. Παρίση, σηματοδότησε τη λύση και ήταν, αν μη τι άλλο, τρανταχτή: «Ο πρωθυπουργός του τηλεφώνησε -λέει- τρεις φορές και έστειλε άμεσα στο νησί μας τον Γιάννη Μιχελάκη».
Ανακάθισα, λοιπόν, ανακουφισμένη που είχε έρθει ο μεσσίας και σταμάτησα τα τηλέφωνα. Τι κι αν το σπίτι μου είχε ζημιές, τι κι αν το χωριό μου σχεδόν κατέρρευσε (είναι δίπλα στο επίκεντρο του σεισμού), τι κι αν φίλοι καρδιακοί, κόσμος της δουλειάς και του μεροκάματου έμεινε άστεγος, καθώς οι εργατικές κατοικίες στο Ληξούρι καταστράφηκαν ολοσχερώς… Ο κρατικός μηχανισμός ήταν παρών, ο πρώην επικοινωνιολόγος και διευθυντής ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού και νυν υπουργός -που λίγες ημέρες πριν, για κακή του τύχη, είχε δηλώσει ότι θα κλείσει όλες τις δημοτικές επιχειρήσεις στέλνοντας στην ανεργία όλους όσοι αυτές τις ημέρες δούλευαν νυχθημερόν για να αποκαταστήσουν τις ζημιές του σεισμού- συντόνιζε τις… συσκέψεις.
Να το πω κιόλας: τον λυπήθηκα και λιγάκι τον άνθρωπο. Τον έσερναν οι τοπικοί άρχοντες εμφανώς λιμασμένοι για προεκλογικά οφίκια, μέσα στο κρύο από σπίτι σε σπίτι και στα κατεστραμμένα δημόσια κτίρια μιας έως προ ολίγων μηνών «ζωντανής» πόλης 14.000 κατοίκων, που τώρα αργοπεθαίνει χωρίς καμία δημόσια υπηρεσία (αφού όλες μετοίκησαν στην έδρα του μοναδικού πλέον δήμου, αυτού του Αργοστολίου), χωρίς καν υποκατάστημα ΙΚΑ, με μόνο «στολίδι» το νοσοκομείο της (ναι Άδωνι, ξέρω έχεις σκάσει που δεν μπορείς να το κλείσεις, γιατί λειτουργεί ως κληροδότημα) και με κατοίκους οργισμένους για το 23,1% της ανεργίας, για τις κλειστές επιχειρήσεις, για το «τάμα» των 586 ευρώ ανά πληγείσα οικογένεια και το Σχέδιο Ξενοκράτης που θα τους έσωζε από τη μανία της φύσης.
Και επειδή ως γνήσιο τέκνο της Κεφαλονιάς, αμφιβάλλω για τα πάντα από τη φύση μου, ας μας εξηγήσει ο κρατικός μηχανισμός: Πώς ακριβώς λειτούργησε ο «Ξενοκράτης» μακριά από τις κάμερες που ακολουθούσαν τον Μιχελάκη -αλλά και δύο μέρες μετά την κουστωδία του Σαμαρά που πέρασε κι αυτός για την προεκλογική «παράτα» του από τη μονοεδρική Κεφαλονιά; Πώς ανακούφισαν τα δύο πλοία (Superfast, Ελ. Βενιζέλος) τους πληγέντες της Παλικής, αφού το Λιμάνι κρίθηκε ακατάλληλο για ελλιμενισμό οποιουδήποτε πλοίου και τα πλοία βρίσκονταν αρόδου στο Αργοστόλι; Στις συσκέψεις των υπευθύνων γιατί άραγε δεν συμμετείχαν οι τοπικοί άρχοντες εφοπλιστικο-επιχειρηματίες ή γιατί και οι ίδιοι δεν διέθεσαν τα ξενοδοχεία-πλοία τους για το κοινό; Μήπως γιατί δεν είναι τουριστική περίοδος, άρα δεν υπάρχουν άμεσα έσοδα; Και, κ. Μιχελάκη μου και κ. Σαμαρά μην είστε τόσο γαλαντόμοι στην κυβέρνηση, δίνοντας 100.000 ευρώ σε όλο το νομό για την αποκατάσταση των ζημιών. Ούτε για να αποκατασταθεί το οδικό δίκτυο που έχει καταστραφεί και να ξαναφτιαχτεί το Λιμάνι δεν φτάνουν τα χρήματα. Για τα σχολεία φαντάζομαι, ούτε λόγος, τώρα που καταργείται και ο ΟΣΚ ή μήπως θα μας προτείνετε κάποια ιδιωτική εταιρία να μας τα φτιάξει με το αζημίωτο;
Και ενώ τα «σουλάτσα» Σαμαρά-Μιχελάκη-Κεδίκογλου και των τοπικών παραγόντων στους σεισμοπαθείς της Παλικής θύμιζαν έντονα προεκλογική περίοδο, δεν μπορώ σύντροφοι παρά να μην παρατηρήσω ότι η «δική» μας βουλευτής του Νομού, έλαμψε διά της απουσίας της (μόνο σε ένα έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο την πήρε το μάτι μου). Όχι μόνο ως πολιτική προσωπικότητα, ως «βιτρίνα», ρε αδερφέ, του ΣΥΡΙΖΑ στο νησί, αλλά και ως σχετική επιστήμονας, πολιτικός μηχανικός της Πολεδομίας γαρ (όταν ήρθαν αυτόκλητοι από όλοι την Ελλάδα, δεκάδες μηχανικοί να πραγματοποιήσουν αυτοψίες). Και δεν λέω, μπράβο στους συντρόφους του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ που κατά ανακοίνωσή τους «έθεσαν τα μέλη του στη διάθεση της κοινωνίας», αλλά αφενός φαντάζομαι ότι την ώρα που βοηθούσαν τους συμπολίτες τους δεν είχαν περιβραχιόνια ΣΥΡΙΖΑ στα μπράτσα, αφετέρου ο κόσμος γνωρίζει καλά τον Κώστα, τον Μπάμπη, τον Δημήτρη, τον Θόδωρο, τη Λίτσα, τον Βαγγέλη κ.λπ. και τους αναγνωρίζει για την προσφορά τους. Θέλει, όμως, να δει και επίσημη έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη στην πράξη. Ούτε λόγους, ούτε ανακοινώσεις, ούτε προεκλογικές παρελάσεις.
Μαίρη Ευθυμιάτου
