Η σεξουαλικού τύπου χυδαιολογία έχει την τιμητική της στην κρίση της Ουκρανίας. Μετά τη ρήση «να πάει να γ…θεί η Ε.Ε.» της Αμερικανίδας υφυπουργού Νούλαντ προς τον Αμερικανό πρέσβη στο Κίεβο, μετά το «μ…κα» που απεύθυνε ο Ουκρανός υπ. Εξωτερικών στον Πούτιν, τα νέα «γαλλικά» του Πολωνού υπουργού Εξωτερικών έρχονται τώρα να αποδώσουν με τον πλέον… ακριβή τρόπο την πολιτική της Πολωνίας στη διελκυστίνδα της Ουκρανίας.
Όταν ανατρεπόταν πραξικοπηματικά ο Γιανουκόβιτς γράφαμε ότι «η μοχθηρή Πολωνία συνεργάστηκε άψογα με το Βερολίνο στην υπονόμευση Γιανουκόβιτς και συνεργάστηκε άψογα με την Ουάσιγκτον στην υπονόμευση του Βερολίνου, θεωρώντας πάντα κύριο αντίπαλο τη Μόσχα» (Μαύρη αποσταθεροποίηση στην Ανατολική Ευρώπη, φ.203). Του λόγου το αληθές ήρθε να επιβεβαιώσει η υποκλοπή συνομιλίας του Σικόρσκι με τον υπουργό Οικονομικών: «Η αμερικανοπολωνική συμμαχία δεν αξίζει μία. Είναι μάλιστα επιζήμια γιατί καλλιεργεί μια απατηλή αίσθηση ασφάλειας στην Πολωνία. Θα μας φέρει σε σύγκρουση με τους Ρώσους και τους Γερμανούς, και εμείς θα νομίζουμε ότι όλα είναι καλά μόνο και μόνο επειδή παίρνουμε π…ς στους Αμερικανούς. Κορόιδα. Εντελώς κορόιδα». Ο Σικόρσκι χρησιμοποιεί επίσης έναν χαρακτηρισμό για τους Πολωνούς (Murzynskosc) που στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «ραγιάδες».
Σύμφωνα με πληροφορίες, που βέβαια διαψεύδονται από τις πολωνικές Αρχές, πολλές εκατοντάδες νεοναζί μαχητές του Μαϊντάν είχαν εκπαιδευτεί λίγους μήνες πριν στην Πολωνία σε ειδικά στρατόπεδα. Ας σημειωθεί ότι οι ορδές του Μπαντέρα στον οποίο αναφέρονται όλοι ανεξαίρετα οι Ουκρανοί νεοφασίστες ευθύνονται για ωμές σφαγές δεκάδων χιλιάδων Πολωνών, κυρίως γυναικών και παιδιών, στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.
Σε κάθε περίπτωση, σε όλη τη διάρκεια της διελκυστίνδας της Ουκρανίας, η Πολωνία μπορεί χωρίς αμφιβολία να ανακηρυχτεί η πιο έξαλλη υπέρ της επέμβασης της Δυτικής και η πλέον αντιρωσική χώρα της Δύσης. Ζήτησε σε διάφορες ευκαιρίες την ενεργότερη ανάμιξη της Ε.Ε. στο πλευρό των ΗΠΑ, και καλεί ανοιχτά για ισχυρότερη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή.
Όπως ορισμένοι άνθρωποι, έτσι ορισμένες χώρες και οι ελίτ τους αναζητούν με την πολιτική τους μπλεξίματα σαν να το έχουν στο DNA τους. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η αναγεννημένη Πολωνία βρέθηκε με ένα τεράστιο πληθυσμό στην επικράτειά της, με ένα μεγάλο μέρος Ουκρανούς, Λευκορώσους, Γερμανούς, δώρο της Αντάντ για τη συνεισφορά των Πολωνών στον αντιμπολσεβίκικο αγώνα και την cordon sanitaire (υγειονομική ζώνη) απέναντι στη νεαρή τότε Σοβιετική Ένωση.
Όταν αργότερα ορθώθηκε πλάι της απειλητικότατη η ναζιστική Γερμανία, αντί να προσανατολιστεί σε μια συλλογική ασφάλεια αποτροπής του κινδύνου της Γερμανίας, συνέχισε να υπηρετεί κυρίως τις αντισοβιετικές βλέψεις της Δύσης, πλέον και της Γερμανίας. Έτσι συνεργαζόταν άψογα (ή έτσι νόμιζε) με Αγγλία-Γαλλία για να φυλάγεται από τη Γερμανία και συνεργαζόταν άψογα με τη Γερμανία (όπως και με Αγγλία-Γαλλία) στις βλέψεις της Δύσης προς Ανατολάς. Όταν η Γερμανία του Χίτλερ καταβρόχθισε την Τσεχοσλοβακία, η Πολωνία ηλιθιωδώς ανυποψίαστη γι’ αυτό που την περίμενε, έσπευσε να συμμετάσχει στο τσιμπούσι. Κι όταν με ολοφάνερο τον κίνδυνο να είναι το επόμενο θήραμα, η Σοβιετική Ένωση πίεζε τις Αγγλία, Γαλλία και Πολωνία για μια συνεννόηση συλλογικής ασφάλειας απέναντι στη ναζιστική Γερμανία, ο πρώτος που αρνιόταν κάτι τέτοιο τυφλωμένος από αντισοβιετισμό, ήταν η Πολωνία.
Η σύγχρονη Πολωνία είναι βέβαια εθνικά ομοιογενής και γεωπολιτικά δεν διατρέχει τον ίδιο κίνδυνο, αλλά τα παιχνίδια ενάντια στη Ρωσία για να ικανοποιήσει τη Δύση, και υπονομευτικά προς τη Γερμανία για να ικανοποιήσει τις ΗΠΑ, είναι εντυπωσιακά όμοια στην πολιτική «ψυχοσύνθεση» που αποτυπώνουν…
(από την στήλη “Γυρίζει”)
