του Ηρόστρατου
Οι Κομεστάδες
Ομολογώ πως δεν είχα ακούσει ξανά τη λέξη που τη βρήκα στο γλωσσάρι του μυθιστορήματος του Βλάσση Τρεχλή Ανδρέας Κάλβος-το χαμένο πορτραίτο (Eκδόσεις Κέδρος).
Το ξεχωριστό αυτό βιβλίο -παρά τις επιμέρους αντιρρήσεις που μπορεί να έχει κανείς- αποτελεί μιας πρώτης τάξης ευκαιρία όχι μόνο για τη γνωριμία με το έργο του Ανδρέα Κάλβου, και τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, αλλά και για προβληματισμό πάνω σε δυο πολύ ταλαιπωρημένα θέματα: Την πατρίδα και τη γλώσσα.
Είναι γνωστός ο τρόπος που μέσα από το έργο του ο σημαντικός αυτός Έλληνας ποιητής όχι μόνο ανέδειξε τη δική του φιλοπατρία, αλλά κατάφερε να ανάψει μια σπίθα στους διανοούμενους της Ευρώπης και να βοηθήσει με τον τρόπο του να στρέψουν το βλέμμα τους στην Ελλάδα.
Εντύπωση προκαλεί και η σεμνότητά του που προκύπτει και από το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία απεικόνιση του Κάλβου – γεγονός που έδωσε και το έναυσμα για την μυθιστορηματική αναζήτηση.
Όσο για τους Κομεστάδες τους οποίους πολέμησε με τα δικά του μέσα, πρόκειται για εκείνους που έλεγαν «ναι σε όλα» και συνεργάζονταν στενά με τις κατοχικές κυβερνήσεις των Επτανήσων (αν επιτρέπεται αυτός ο αναχρονισμός/ χαρακτηρισμός).
Όπως διαβάζουμε και στην ιστοσελίδα www.translatum.gr, το όνομα αυτό προέρχεται από τη φράση «come sta» η οποία λεγόταν σχεδόν… συνέχεια στα λεγόμενα «βωβά Κοινοβούλια» (Parlamenti muti) των Επτανήσων. Οι υποτιθέμενοι «αντιπρόσωποι του λαού» «δεν τολμούσαν να προβάλλουν αντιρρήσεις στα υποβαλλόμενα από τον λόρδο Αρμοστή νομοσχέδια και όλοι ανέκραζαν: «Ως έχει, ως έχει» (Come sta, come sta). Με την φράση αυτή, μάλιστα, οι βουλευτές χλευάζονταν και διακωμωδούνταν από το λαό με το όνομα «Κομεστάδες», λέξη που περιέκλειε την έννοια της ταπείνωσης και της αισχύνης…».
Σκεφτείτε πόσους Κομεστάδες έχουμε σήμερα, που τους μοιράζουν στα Θερινά Τμήματα της Βουλής για να ξεπουλήσουν τη χώρα.
Θα υπάρξουν, άραγε, οι Κάλβοι του σήμερα;
Ποιος θα γράψει το σύγχρονο Εις Σάμον;
Αν το διαβάσουμε προσεκτικά ίσως κερδίσουμε κάτι:
Όσοι το χάλκαιον χέρι
βαρύ φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετή και τόλμην
η ελευθερία.
Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας)
επτέρωσε τον Ίκαρον
και αν έπεσεν
ο πτερωθείς κι επνίγει
θαλασσωμένος.
Αφ’ υψηλά όμως έπεσε,
και απέθανεν ελεύθερος.
Αν γένεις σφάγιον άτιμον
ενός τυράννου,
νόμιζε φρικτόν τον τάφον.
…και κάτι διαφορετικό
Την ώρα που στη συντριπτική πλειονότητα των Δήμων, Συλλόγων κ.λπ. προτιμούν να πραγματοποιούν εκδηλώσεις με διάφορους γνωστούς καλλιτέχνες, συχνά αγνοώντας τους ανθρώπους που δημιουργούν στο χώρο τους, ο Δήμος Μεταμόρφωσης πήρε την πρωτοβουλία να καλέσει μουσικούς, εικαστικούς, φωτογράφους, ερασιτέχνες καλλιτεχνικούς δημιουργούς να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στο 1ο Φεστιβάλ Τέχνης και Δημιουργίας που θα πραγματοποιηθεί στις 12, 13 & 14 Σεπτεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο Μεταμόρφωσης.
Ειδικότερα -σε ό,τι αφορά στη φωτογραφία- υπάρχει το … «κουκου-κλικ»:
Όπως σημειώνεται «Ένας κούκος μπορεί να μη φέρνει την άνοιξη, πολλά όμως κουκου… κλικ θα αναδείξουν την πόλη μας μέσα από μια προσωπική ματιά!». Έτσι με θέμα «Γνωρίζω τον τόπο μου μέσα από ένα κλικ» και απευθύνεται ανοιχτή πρόσκληση σε όσους θέλουν να συμμετάσχουν.
Στο φεστιβάλ υπάρχουν και παράλληλες εκδηλώσεις με συναυλίες, παραστάσεις Καραγκιόζη κ.ά.
Δηλώσεις συμμετοχής στο 213-2012902. Αποστολή φωτογραφιών στο [email protected]
Ανδρών επιφανών…
…πάσα γη τάφος… Δεν ήξερα πώς ακριβώς να αντιδράσω όταν διάβασα την είδηση, ότι ανακαλύφθηκε κοντά στην Άμφισσα Θολωτός τάφος των Μυκηναϊκών Χρόνων με τη σημείωση ότι είναι ο πρώτος που βρίσκεται στη Φωκίδα.
Η ανακάλυψη έγινε τυχαία κατά την εκσκαφή στο πλαίσιο αρδευτικού έργου.
Θεωρείται -δικαίως- ως πολύ σημαντική. Την ίδια στιγμή στην περιοχή της Γκιώνας, ενώ είναι γνωστό πως υπάρχουν ολόκληρες πόλεις των Δωριέων όπου δεν έχει γίνει καμία σημαντική αρχαιολογική έρευνα, ενώ υπάρχουν μνημεία ορατά – όπως ένας λαξευτός τάφος, δεν πραγματοποιούνται ανασκαφές αλλά ούτε και στοιχειώδης καθαρισμός των μνημείων, τοποθέτηση πινακίδων κ.λπ.
Πίσω από όλη αυτή την περίεργη κατάσταση κρύβεται ο Βωξίτης. Διότι ακριβώς εκεί, σε αυτούς τους ανεξερεύνητους αρχαιολογικούς χώρους πραγματοποιείται μια μεγάλη καταστροφή όχι μόνο του περιβάλλοντος αλλά και της Ιστορίας. Βλέπετε, αν κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος θα πρέπει να απαγορευθούν οι εξορύξεις…
