ΟΑριστείδης Μπαλτάς καταπιάνεται με το θέμα της «αριστερής αντιπολίτευσης», σε άρθρο του με αυτόν τον τίτλο στην Κυριακάτικη Αυγή. Eπιχειρηματολογεί γιατί οι «αριστερές κριτικές» που γίνονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν συμβάλλουν ουσιαστικά στην υπόθεση της Αριστεράς του 21ου αιώνα, ειδικά «όταν κρύβονται πίσω από συνθήματα-προσχήματα».
Πράγματι, συχνότατα στην Αριστερά, μια σειρά στερεότυπα επιστρατεύονται για να «κατακεραυνωθεί ο ιδεολογικός «αντίπαλος» με τρόπο εύκολο και ανέξοδο.
Πολλές φορές, όμως, η κριτική μιας άποψης «διευκολύνεται» από αφαιρέσεις. Η βασική αφαίρεση που κάνει το συγκεκριμένο άρθρο είναι ότι παραβλέπει τα προβλήματα στην κατεύθυνση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και όσα κάνει ή δεν κάνει ο φορέας, ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια.
Ο Αριστείδης Μπαλτάς επισημαίνει ότι ζούμε σε «συνθήκες όπου δεν ηγεμονεύει το αριστερό φρόνημα, αλλά μάλλον το «να φύγουν αυτοί και βλέπουμε».
Σωστά, αλλά δεν πρόκειται για φυσικό φαινόμενο. Από ένα κόμμα του 4%, λίγες ευθύνες θα ζητούσε κανείς. Η πολιτική συμπεριφορά, όμως του ΣΥΡΙΖΑ των δύο τελευταίων χρόνων κατά πόσο βοήθησε στην ανάταξη του λαϊκού φρονήματος;
Επισημαίνει το άρθρο ότι πολλές απόψεις καθορίζονται από «φόβο μπροστά στο γενικό ξεβόλεμα και τις ευθύνες ενός πρωτόγνωρου εγχειρήματος» και καταλήγει συμπεραίνοντας: «Τίποτα δεν εγγυάται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει. Μόνον ο υπεύθυνος μόχθος όσων μετέχουν ολόκαρδα στην προσπάθεια. Με όλο το συνεπαγόμενο κόστος».
Εδώ, όμως, χρειάζεται να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Πόσο οικοδομήθηκε ένα πραγματικά νέο εγχείρημα της Αριστεράς του 21ου αιώνα;
Έστω, τι βήματα έχουν γίνει στο θέμα του κόμματος και της λειτουργίας του; Ή μήπως αυτό υποτιμάται συστηματικά; Είναι μόνο κάποια αντιπολίτευση που δεν «ξεβολεύτηκε» από παλιές συνήθειες και πρακτικές ή είχαμε πάνω-κάτω την αναπαραγωγή ή και επιβολή του παλιού ΣΥΝ και του μοντέλου του στο νέο εγχείρημα; Πόσο περιορίστηκαν οι παραγοντισμοί, οι προσωπικές στρατηγικές, οι μηχανισμοί;
Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις, απαραίτητες για την πραγματικά ολόκαρδη συμβολή σε μια διαφορετική πορεία.
Γ.Π.
