Γράφειο ο Σωκράτης Μαντζουράνης
Όξ’ ο κοσμάκης φώναζε: «Πεινάμε τέτοιες μέρες»
γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες·
κι οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
ανοίξαν τα παράθυρα και κράξαν: «Είστε αθέοι».
Κ. Βάρναλης –Πρωτοχρονιάτικο
Πίστευα, ο αφελής αριστερός, πως η διαδρομή και η ηλικία μού επέτρεπαν να ισχυρίζομαι πως τις ανοχές, τις αντοχές και τα τερτίπια του συστήματος τα γνώριζα καλά.
Τρίχες και αυταρέσκεια.
Δεν μπορεί, έλεγα.
Κάποιο τέρμα θα υπάρχει, κάποιοι θα τους αναγκάσουν να φρενάρουν, η κοινωνία, το κίνημα, η Αριστερά, κάποια στιγμή «θα βάλουν τη σφραγίδα τους» όπως λέγαμε.
Και αν όλοι τούτοι δεν τα καταφέρουν, έστω ο Θεός της Ευρωζώνης, κάτι θα κάνει και θα πάνε στο διάβολο.
Τρίχες ξανά.
Έχει το σύστημα εμπειρία αιώνων και εναλλακτικές που εκπλήσσουν.
Τα έφεραν από ’δω, τα συμφώνησαν από ’κει, φαίνεται πως και ο Σαμαράς κάτι κανόνισε στις συζητήσεις του με το Θεό και να επιστρατεύτηκε ο μεσαίωνας.
Οι ιεροεξεταστές πήραν θέσεις στα παράθυρα, ο Γιάννης και η Όλγα οργανώνουν τις νέες σταυροφορίες στη Κουμουνδούρου, ιερατείο και Κοτζαμπάσηδες έπιασαν δουλειά και μοιράζουν πιστοποιητικά πίστης τα άθεα λαμόγια, συλλαμβάνεται ο άγιος-Παστίτσιος, ζώνονται τα φυσεκλίκια οι «Άγιοι Πατέρες», λαϊκά δικαστήρια στήνονται στις εκκλησίες και στο Διαδίκτυο.
Και πάνω που ζορίζονται, πάλι ο Θεός τους, τους συνδράμει.
Εμφανίζονται εξ ουρανού σταλμένοι, ο ανεγκέφαλος παπά-Σούρας, να και ο επιβήτορας της μισής Αθήνας να μας ξεχέζει, να και ο επιστήμονάς μας να βγάζει μπούρδες τα περί «επαχθούς χρέους».
Να και λίγος Χριστόδουλος -παπά παιδί κι αυτός- να και ταχυδρομικές σφαίρες στο MEGA-Γιάννη και το γλυκό έδεσε.
Αντίο κατασχέσεις, απολύσεις, ανεργία και άσε τον κόσμο να φοβάται, να ελπίζει και να αναθέτει στο ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι ξηγιέστε εσείς θεομπαίχτες;
Κανονίζει και η Αριστερά μια συνάντηση με τον πιο αναγνωρισμένο εκπρόσωπο του Θεού, πάρτε και μια δήλωση για να ηρεμήσουν θρησκευόμενοι και νοικοκυραίοι: «Πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο αλλά και η αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής, είναι δύο σημεία που συμπλέουν οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τις αξίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας».
Τώρα γιατί έπρεπε να πάρουμε την Πατριαρχική ευλογία για την ευρωπαϊκή υποψηφιότητα του Αλέξη και με τέτοιο «τίμημα», μόνο ένας άθεος το ξέρει.
Όπως και να έχει, τα παιδιά της συγκυβέρνησης έχουν μεγάλα ζόρια και δε θα διστάσουν και το Θεό και όλους τους αγίους να επιστρατεύσουν.
Γίνονται κάθε μέρα όλο και πιο αδίστακτοι, όλο και πιο επικίνδυνοι.
Όλα για να σωθεί το Βιλαέτι.
Φοβάμαι πως τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμα.
Έχω όμως κι ένα άλλο φόβο.
Μήπως δικαιωθεί ο Μ. Γλέζος, όταν αποχαιρετώντας τον Κ. Φιλίνη, λέει:
«Ενώ η επανάσταση τρέχει στους δρόμους,
κρούει τις θύρες, μας φωνάζει
δεν την ακούμε.
Σκυμμένοι στα παλαιά βιβλία
των σοφών γυρεύουμε
να ταυτίσουμε τις γνώμες τους
με το παρόν και δεν βρίσκουμε άκρη.
ώς πότε;»
