Η ανακοίνωση των οριστικών στοιχείων εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το 2013 επανέφερε στην επιφάνεια την υπόγεια(;) διένεξη μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών (ΥΠΟΙΚ) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) ή μεταξύ Στουρνάρα και Προβόπουλου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ, το έλλειμμα στο ισοζύγιο του κρατικού Προϋπολογισμού ανήλθε σε 5.441 εκατ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 15.688 εκατ. ευρώ το 2012, με αποτέλεσμα την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 603 εκατ. ευρώ.
Τα παραπάνω στοιχεία εξακολουθούν να μην απεικονίζουν την πραγματικότητα και είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής λογιστικής στην οποία έχει περγαμηνές ο υπουργός Οικονομικών (διέπρεψε ως πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων την περίοδο ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ).
Αντίθετα, η ΤτΕ είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες μέτρησης των δημοσιονομικών μεγεθών και με την ανακοίνωσή της για τις καθαρές δανειακές ανάγκες της κεντρικής Διοίκησης το 2013 καταγράφει τα πραγματικά μεγέθη. Το έλλειμμα ανήλθε σε 12.794 εκατ. ευρώ έναντι ελλείμματος 10.697 εκατ. ευρώ το 2012 και το ταμειακό πρωτογενές αποτέλεσμα ήταν αρνητικό (-6.718 εκατ. ευρώ). Η ΤτΕ σωστά δεν προσμετρά στα έσοδα το ποσό των 2.034 εκατ. ευρώ που αφορά τη μεταφορά αποδόσεων ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου από τις κεντρικές τράπεζες του Ευρωσυστήματος, ενώ αυξάνει τις δαπάνες με το ποσό των 6.139 εκατ. ευρώ που αφορά στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Η «επίτευξη» πρωτογενούς πλεονάσματος στον κρατικό Προϋπολογισμό του 2013 έτυχε αναπάντεχης υποδοχής από τις αγορές. Σε ανάρτηση στο Bloomberg, με τον εύγλωττο τίτλο Φοβού τους Έλληνες φέροντες πρωτογενές πλεόνασμα, οι Β. Steil και D. Walker αναφέρουν ότι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος από την Ελλάδα φέρνει πιο κοντά την παύση πληρωμών. Για την τεκμηρίωση της θέσης τους καταγράφουν τα παραδείγματα χωρών που κήρυξαν παύση πληρωμών για το δημόσιο χρέος μόλις πέτυχαν πρωτογενές πλεόνασμα. Σίγουρα ο κ. Στουρνάρας δεν περίμενε τέτοια υποδοχή…
Η απασχόληση στο δημόσιο τομέα
Πρόσφατο (22/01/2014) δημοσίευμα τού, υπεράνω πάσης υποψίας, περιοδικού Economist (στηρίχθηκε σε σχετικά στοιχεία του ΟΟΣΑ) καταρρίπτει το νεοφιλελεύθερο μύθο της ύπαρξης υπέρογκου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα.
Το 2011, σύμφωνα με το άρθρο του περιοδικού, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ανερχόταν στο 21% περίπου του συνολικού εργατικού δυναμικού. Οι εργαζόμενοι στο «στενό» δημόσιο τομέα στο 8% και στον ευρύτερο στο 13% του εργατικού δυναμικού. Με αυτά τα στοιχεία η Ελλάδα κατατασσόταν στο μέσον περίπου του σχετικού πίνακα των χωρών του ΟΟΣΑ και το μόνο «αρνητικό» στοιχείο που παρουσίαζε (το οποίο δεν ισχύει πλέον λόγω των «διαθεσιμοτήτων» και των απολύσεων) είναι ότι ενώ στις περισσότερες χώρες η απασχόληση στο δημόσιο τομέα μειώθηκε την περίοδο 2001-2011, στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 1-2% περίπου.
Από τον πίνακα του ΟΟΣΑ προκύπτει ότι μεταξύ των χωρών που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης στο δημόσιο τομέα είναι οι σκανδιναβικές χώρες: Νορβηγία (1η στην κατάταξη), Δανία (2η), Σουηδία (5η) και Φινλανδία (6η). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω χώρες κατέχουν τις πρώτες θέσεις ως προς την επενδυτική ελκυστικότητά τους και ως προς το μεγάλο ύψος των συντελεστών φορολόγησης των εισοδημάτων (ιδιαίτερα των φυσικών προσώπων).
Το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Το μέγεθος του δημόσιου τομέα ελάχιστα επηρεάζει την επενδυτική ελκυστικότητα μιας χώρας. Αντίθετα, η ύπαρξη εκτεταμένης διαφθοράς και το διαρκώς μεταβαλλόμενο φορολογικό καθεστώς αποτελούν τους βασικούς παράγοντες αποτροπής των ξένων επενδύσεων στη χώρα μας.
Ερανιστής: Γιώργος Τοζίδης
