Άλλη μία τραγική εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας. Παρατηρούσα επί τέσσερις ώρες τη συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής για τον Ελληνισμό, στη Βουλή, μία έκτακτη σύγκλιση λόγω των προβλημάτων στην Ουκρανία. Παρευρίσκονταν οι πρόεδροι και στελέχη των ελληνικών κοινοτήτων της ευρύτερης παρευξείνιας ζώνης, δηλαδή από Ουκρανία, Ρωσία, Λευκορωσία, Γεωργία και Καζακστάν, που ταξίδεψαν από τις μακρινές τους χώρες για να εκθέσουν στους βουλευτές τα φλέγοντα ζητήματα που τους απασχολούν.
Άλλη μία πτυχή της ελληνικής τραγωδίας. Ο πρόεδρος της Επιτροπής διάβαζε και προσφωνούσε λανθασμένα τα ονόματα των καλεσμένων ομιλητών, δείχνοντας ασχετοσύνη, επιπολαιότητα και –κατά βάθος- αδιαφορία. Οι βουλευτές-μέλη της Επιτροπής μπαινόβγαιναν με τα τηλέφωνα στα χέρια και οι περισσότεροι ήρθαν με μεγάλη καθυστέρηση ή/και έφυγαν πολύ νωρίς. Μια συνηθισμένη συνεδρίαση ρουτίνας, αφού η Επιτροπή είναι εικονική. Ακούει ενώ δεν ακούει, εισηγείται ενώ δεν εισηγείται. Απλώς ξεγελάει τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι υπηρετεί. Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί, οι ομογενείς, δεν ξεγελιούνται πλέον από τους βουλευτές μας. Τώρα, ξέρουν. Το φωτοστέφανο που έβαζαν κάποτε σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε από την Ελλάδα, από τη βαθιά και άδολη αγάπη τους για την ιστορική τους πατρίδα, το έχουν προ πολλού αποσύρει. Ξέρουν με τι τενεκέδες έχουν να κάνουν. Τενεκέδες που δεν έχουν καν το χαρακτηριστικό ήχο του τενεκέ, άηχοι.
Από τη δεκαετία του ’90, οι ομογενείς, από τις χώρες που προέκυψαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, γνώρισαν δεκάδες πολιτικούς από την Ελλάδα. Δύο προέδρους, αρκετούς πρωθυπουργούς, πολλούς υπουργούς και πάμπολλους βουλευτές και υπηρεσιακούς παράγοντες, πρέσβεις και προξένους, διευθυντές και παραδιευθυντές κρατικών φορέων, διοικητικούς, αστυνομικούς, συνοριακούς, γραφειοκράτες όλων των ειδών και ποιοτήτων. Έτσι, δεν είναι πια αφελείς, όπως παραμένουν πολλοί νέοι που δεν έχουν ακόμα εμπλακεί σε δοσοληψίες με τους παράγοντες του ελληνικού κράτους.
Ανθρωπάκια. Ειδικά οι Νεοδημοκράτες εκθείαζαν μέχρι αηδίας τον Ιβάν Σαββίδη, συντονιστή της περιφέρειας των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (τι προσδιορισμός!) του πνέοντος τα λοίσθια Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, μέχρι που άρχισε να τους τα χώνει χοντρά και ωμά, χωρίς οίκτο και τακτ. Μίλησε πολύ για τις μικρές συντάξεις των ανασφάλιστων ηλικιωμένων Ελλήνων του Πόντου που καταργήθηκαν στο πλαίσιο των Μνημονίων καταδικάζοντας τους σε εξευτελιστικό πρόωρο θάνατο. Στη συνέχεια, αφού τους είπε, με παραδείγματα, πόσο χάλια λειτουργεί η κυβέρνησή τους και πόσο τον ταλαιπωρούν στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, στρεφόμενος στον Γενικό Διευθυντή της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, τον εγκάλεσε για την παντελή απουσία του από τις κοινότητες και τα προβλήματα του Ελληνισμού. Εμάς μας γνωρίζετε; Μας έχετε ξαναδεί ποτέ; Τον ρώτησε προκλητικά. Και γιατί δεν μας γνωρίζετε; Δεν θα έπρεπε; Αυτή δεν είναι η δουλειά και η υποχρέωσή σας; Τι θέλετε; Να ερχόμαστε να σας παρακαλάμε και να μην έχετε χρόνο να μας δείτε; Εσείς είστε υποχρεωμένος να ασχολείστε με τον Ελληνισμό και όχι ο Ελληνισμός με σας. Κότες οι κυβερνητικοί. Δεν έβγαλαν μιλιά. Κάτι «υπηρεσιακά» ψελλίσματα, κάτι προσπάθειες του προέδρου να αποφορτίσει την ένταση, αλλά μπροστά στον Σαββίδη σούζα. Είναι πλούσιος, είναι πρόεδρος του ΠΑΟΚ, είναι επενδυτής, είναι φίλος του Σαμαρά και του Κεδίκογλου, που ήρθε να τον δει στην αίθουσα, και είναι τσαμπουκάς. Τους πρόσβαλε ευθέως κι αυτοί συμπεριφέρονταν με απερίγραπτη κακομοιριά. Θα τους λυπόμουν εάν δεν ανέχονταν οι ίδιοι το φτύσιμο. Τέτοια είναι η κατάντια ειδικά των κυβερνητικών βουλευτών. Και σε πιάνει απελπισία να σκέφτεσαι ότι αυτοί εκλέγονται από την κοινωνία!
Η πρόεδρος των Ελλήνων της Μαριούπολης Νάντια Τσαπνή παρουσίασε με στοιχεία το επίτευγμά τους να διδάσκονται τα νέα ελληνικά σε 98 σχολεία με 5.200 μαθητές και η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσατζή έθεσε, μεταξύ άλλων, το θέμα της κατάργησης των προγραμμάτων φιλοξενίας μαθητών και συνταξιούχων στην Ελλάδα, αλλά και την αχρήστευση του νόμου 2790/2000, για την παροχή Ειδικού Δελτίου Ταυτότητας ή υπηκοότητας στους Έλληνες της Μαύρης Θάλασσας. Η ίδια, πασίγνωστη και αναγνωρισμένη για τη δράση της, περιμένει μέχρι σήμερα, να ικανοποιηθεί το αίτημά της πληρώντας όλες τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος και με το παραπάνω!
Η αθλιότητα των πατριδοκάπηλων που διοικούν τον τόπο συνεχίζεται με θύματα νέας εσοδείας! Θυμάμαι τις περιπτώσεις των Κωνσταντινουπολιτών που βρέθηκαν καταδιωγμένοι στην Ελλάδα, μετά τα Σεπτεμβριανά του 1955, και είχαν την ατυχία να είναι Τούρκοι υπήκοοι. Θυμάμαι τη μητέρα μου, να περιμένει ώρες όρθια στην ουρά, στο Κέντρο Αλλοδαπών, Χαλκοκονδύλη 9, στην πλατεία Κάνιγγος, με τα δυο μικρά παιδιά της, για να μας ανανεώσουν την άδεια παραμονής! Κι αυτό κάθε εξάμηνο, επί είκοσι τουλάχιστον χρόνια! Η αδελφή μου πήρε την ελληνική υπηκοότητα επειδή παντρεύτηκε με Έλληνα υπήκοο κι εγώ απέκτησα το δικαίωμα να πολιτογραφηθώ 30 ολόκληρα χρόνια μετά την εγκατάστασή μας στην Ελλάδα! Η προδοσία και η ξεφτίλα στην Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένη στην άρχουσα τάξη.
Σήμερα, ο Ελληνισμός που ζει στην Ουκρανία ξέρει ότι μόνος του πρέπει να αντιμετωπίσει τις δύσκολες και δυσάρεστες καταστάσεις. Η ελληνική κυβέρνηση, πέρα από κούφια λόγια, δεν θα τον στηρίξει ουσιαστικά σε τίποτα. Με κομμένη τη μικρή οικονομική ενίσχυση που έδινε το υπουργείο Εξωτερικών στην Ομοσπονδία, το τιτάνιο έργο της υπονομεύεται περισσότερο από την ελληνική κυβέρνηση παρά από τους Ουκρανούς εθνικιστές. Μόλις χτες, το ελληνικό υπουργείο Παιδείας έστειλε έναν από τους κομμένους εκπαιδευτικούς στο Πανεπιστήμιο της Μαριούπολης. Κοντά στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς!
Για την εκδήλωση αλληλεγγύης
Η εκδήλωση που οργανώθηκε από τη λέσχη «Δρόμοι Φιλίας και Πολιτισμού», την Πέμπτη, 13 Μαρτίου, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον Ελληνισμό της Ουκρανίας, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, πήγε εξαιρετικά. Την τελευταία στιγμή μεταφέρθηκε στο πολιτιστικό κέντρο των εργαζομένων του ΟΤΕ επειδή η σύγκλητος αποφάσισε να κλείσει το Οικονομικό Πανεπιστήμιο μετά την εισβολή της αστυνομίας και τη χρήση δακρυγόνων μέσα στο κτίριο. Περισσότεροι από 250 πολίτες παρακολούθησαν τις ομιλίες της Ναταλίας Μπάσενκο και της Νάντιας Τσαπνή και τα κινηματογραφικά αποσπάσματα από το πλούσιο υλικό που έχω συγκεντρώσει από τη ζωή και τις δράσεις των Ελλήνων στην Κριμαία και την Ουκρανία. Εξαιρετική ήταν και η παράσταση του χορευτικού ομίλου του Ελληνικού Κέντρου Λαογραφικών Μελετών (ΕΚΕΛΑΜ) με την οποία έκλεισε πανηγυρικά η εκδήλωση. Συγκεντρώθηκαν πάρα πολλές υπογραφές στο κείμενο στήριξης του Ελληνισμού και έγιναν αθρόες εγγραφές στη Λέσχη. Οι πολίτες ανησυχούν, οι κυβερνώντες ξεπουλούν!
Στέλιος Ελληνιάδης
