Αδελφέ ταξιδευτή
Σε είδα να σκαρφαλώνεις
Συντροφιά με της αντάρας
το αχολόγημα
Στο πιο ψηλό του καραβιού
κατάρτι
Τον ερχομό της θύελλας
ν’ αφουγκραστείς
Η ματιά σου σπάθιζε
χρονών ομίχλη
αναζητώντας στου ορίζοντα
το βάθος
το σμίξιμο θάλασσας
κι ουρανού
να χαρεί
όπως τότε
στα χρόνια της ανυπόμονης
νιότης
όταν μοίραζες την ελπίδα
σε ίσες μερίδες
και την εναπόθετες
στο τραπέζι
μεζέ στο κρασί του μέλλοντος
Αδελφέ ταξιδευτή
της θάλασσας
η πρόσκαιρη γαλήνη
δεν σε παραπλάνησε
Πρόσταξες
πορεία κατά το βοριά
και στο ημερολόγιο σημείωσες
Απ’ των ονείρων το υλικό
είμαστε φτιαγμένοι
Μα
βιάστηκες να σαλπάρεις
γι’ άγνωστες θάλασσες
Αδελφέ ταξιδευτή
Μην ξεχάσεις τις αποσκευές σου
Εκεί θάβρεις τον πόνο
της συντρόφισσάς σου
τον λυγμό των παιδιών σου
το δάκρυ των φίλων σου
Καλό ταξίδι
Μάρκος Δεληγιάννης
