Ασκήσεις ισορροπίας και εύλογες απορίες
Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Χάσαμε την καλύτερη ευκαιρία για την καλύτερη δυνατόν λύση, λέει το Ρόιτερ. Και γιατί τη χάσαμε; Επειδή, λέει άλλος έγκυρος, πάμε στις Βρυξέλλες και ζητάμε λεφτά σαν ταξιτζήδες. Ο ευγενέστατος και από μεγάλη οικογένεια Σαμαράς γιατί δεν τα πήρε τα λεφτά; Η κυβέρνηση, λένε εν χορώ τα ξένα ΜΜΕ, έχασε την εμπιστοσύνη των -ευγενέστατων- εταίρων, αυτών που μας αποκαλούν, με πολύ «σικ», ταξιτζήδες, τεμπέληδες κι αχαΐρευτους. Και γιατί δεν απολαμβάνουμε πλέον της εμπιστοσύνης τους; Επειδή δεν δέχεται η κυβέρνηση να μειώσει κι άλλο τις συντάξεις και τους μισθούς και διακινδυνεύει την τύχη της Οικονομίας προστατεύοντας την πρώτη κατοικία για να μη βρεθούν στο δρόμο οικογένειες.
«Τα ίδια Παντελάκη μου» από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε η κυβέρνηση. Βήμα πίσω δεν έχουν κάνει οι εταίροι, οι Βρυξέλλες/Βερολίνο (ΒΒ). Και η κυβέρνηση με τις κόκκινες γραμμές της, γραμμές επιβίωσης. Αδιέξοδο; Μπα, αντιθέτως. Δεν υπάρχει καταληκτική ημερομηνία, ούτε Απρίλης, ούτε Ιούνης, ούτε Αύγουστος. Τζάμπα φαίνεται να πηγαίνουν οι επισκέψεις, οι συσκέψεις, οι ομαδικές και κατ’ ιδίαν συναντήσεις του Τσίπρα με διάφορους, Μέρκελ, Γιούνγκερ και λοιπές Λαγκάρντ, ανένδοτη κι αυτή αφού «πήρε τα λεφτά της», όπως είπε χασκογελώντας -η Λαγκάρντ είναι απλή μαριονέτα, την κρατάνε γερά, είναι υπόδικος για σκάνδαλο που τη στέλνει φυλακή. Από επιτυχία σε επιτυχία όλο στα ίδια πέφτουμε, σε ξεκάθαρα όχι. Μόνο αν παρεμβληθεί τρίτος παίκτης, π.χ. η Ρωσία, και δώσει χρήματα ίσως κάνει τους Ευρωπαίους/Γερμανούς να σκεφτούν: Ή δίνουμε τα λεφτά που πρέπει ή μπορεί να γίνει το GRexit αλλά με τους Έλληνες να έχουν λύση ενώ εμείς θα μείνουμε με το πρόβλημα. Φοβούνται κι αυτοί το GRexit κι ας κοκορεύονται για το αντίθετο. Αν ήταν εύκολο θα μας είχαν διώξει, εμάς τους ταξιτζήδες, άνετοι στις καλολαδωμένες λιμουζίνες τους.
Όταν ήταν ο Καραμανλής πρωθυπουργός έλεγε ο κόσμος ότι αν μιλούσε καθαρά, αν εξέθετε απλά και ωμά τα προβλήματα και τις πιέσεις, όλοι θα ήταν μαζί του. Δεν το έκανε και πήγε σπίτι του. Κανέναν δεν ενδιαφέρει αν πάθει το ίδιο και ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ μαζί. Αφού τόσο πια επιμένουν ότι δεν έχουν εντολή για τούτο, δεν έχουν εντολή για το άλλο, ας θυμηθούν ότι δεν έχουν εντολή να «πέσουν ηρωικά», κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον ηρωισμό τους. Κι αν υπέρτερες δυνάμεις τους εμποδίζουν, να μας το πούνε έγκαιρα. Όλοι βλέπουμε τις δυσκολίες και γι’ αυτό ο κόσμος στηρίζει την κυβέρνηση. Άλλο, όμως, τι βλέπει ο κόσμος κι άλλο να το ακούσει από τον πρωθυπουργό. Φόβος να δυσκολέψει ή να καεί εντελώς η διαπραγμάτευση δεν νοείται, τι άλλο πια να γίνει; Με ποιον ακόμα να μιλήσει ο Τσίπρας ιδιαιτέρως και να (μην) του αλλάξει γνώμη;
Να αρχίσουμε τις ερμηνείες είναι το μόνο εύκολο, το κάνουν ειδικοί και ανειδίκευτοι, σχετικοί και άσχετοι (το τι έχουμε ακούσει από παπαγάλους αλλά και από πραγματικά αηδόνια, δεν λέγεται). Η ουσία είναι ότι ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ χαλάνε τη σούπα, είναι μύγα μες στο γάλα. Όχι επειδή ζητάνε μερικά ευρώ, μα επειδή έχουν άλλη αντίληψη για την ανάπτυξη, θέλουν ανεξαρτησία. Το θέμα είναι ότι το γάλα είναι πολυκαιρισμένο, έτοιμο να «κόψει», να δηλητηριαστούν όλοι. Το GRexit είναι απειλή, όχι πράξη.
Υπάρχουν πολλά «γιατί», απορίες. Γιατί η περίοδος χάριτος στους καναλάρχες; Εξαρτάται η τύχη τους από τη διαπραγμάτευση και δεν το ξέρουμε; Είναι έλλειψη προετοιμασίας, ανοχή, παρασκηνιακή προσέγγιση, ήδη προεκλογικά, υψηλόβαθμων, τώρα, κυβερνητικών με στελέχη και δημοσιογράφους μεγάλων καναλιών, για ένα «έντιμο συμβιβασμό» ή ήδη τον πετύχαμε;
Γιατί όσοι (και ήταν πολλοί) κατήγγειλαν τους κουκουλοφόρους ότι ήταν βαλτοί της αστυνομίας (έλεγαν ότι έβγαιναν από τις κλούβες) τώρα σιωπούν; Έλλειψη πολιτικής, ανοχή, επιείκεια; Είναι «αντιεξουσιαστές» (τι ακριβώς σημαίνει αυτό;) είναι «μπαχαλάκηδες» με φιλίες, συμπάθειες, ανοχή, ή μήπως είναι μηχανισμοί (ημεδαποί; αλλοδαποί;) που επιδιώκουν ένα νέο «Γρηγορόπουλο»; Μήπως είναι δαμόκλειος σπάθη, μια εκλεπτυσμένη υπενθύμιση, και για την ώρα περιορισμένη εκδοχή «έγχρωμης» επανάστασης; Ή μήπως απλώς «δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι»;
Γιατί έχει βγει από χρόνια ο Πατακός (και άλλοι Απριλιανοί) και δεν έσταξε μύτη και δεν μπορεί να βγει ο Ξηρός με ανήκεστο βλάβη όπως προβλέπει ο Νόμος; Γιατί χρειάζεται ειδικός νόμος; Είναι ή δεν είναι ανήκεστος η βλάβη; Φοβάται κάτι η κυβέρνηση ή απλώς λιαζόμαστε τώρα που ήρθε άνοιξη, όπως λέει και η Τασία; Απορία ψάλτου βηξ.
