O καρδινάλιος Στέπινατς ήταν αρχιεπίσκοπος του Ζάγκρεμπ στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής της Γιουγκοσλαβίας. Τον Θεό μάλλον δεν τον υπηρέτησε, αλλά σίγουρα υπηρέτησε πιστά τον εγκληματία πολέμου Πάβελιτς, ηγέτη –ελέω Χίτλερ– του «κράτους» που ίδρυσαν οι φασίστες Ουστάσι στην Κροατία (στη φωτογραφία ο καρδινάλιος ποζάρει με «συναδέλφους» του δίπλα στον Πάβελιτς…). Ο Στέπινατς χαιρέτισε τη γενοκτονία των «σχισματικών» και λοιπών ανεπιθύμητων από τους Ουστάσι, που μέχρι το τέλος του πολέμου εξόντωσαν με φρικτό τρόπο τουλάχιστον 500.000 Σέρβους, 30.000 Εβραίους και 29.000 Ρομά – όλους κατοίκους της Κροατίας. Μεταξύ άλλων, με εντολή του Στέπινατς οι συμμορίες των Ουστάσι αλλά και τα στρατόπεδα θανάτου του Γιασένοβατς, του Γιαστρεμπάρσκο κ.ά. «στελεχώθηκαν» με καθολικούς ιερείς! Μετά τον πόλεμο, το 1946, ο Στέπινατς καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλάκισης. Αφέθηκε όμως ελεύθερος 5 χρόνια αργότερα, και το 1960 πέθανε περιφρονημένος στο Ζάγκρεμπ, γνωστός πλέον ως «ο αρχιεπίσκοπος της γενοκτονίας».
ΟΤΑΝ Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ διαμελίστηκε, το κροατικό κράτος τον ανακήρυξε ήρωα. Αυτό όμως δεν αρκούσε: στα πλαίσια του ευρωπαϊκού ξαναγραψίματος της ιστορίας από την ανάποδη (οι παρτιζάνοι αποκαλούνται «εγκληματίες» και οι συνεργάτες των ναζί βαφτίζονται «πατριώτες»), επιχειρήθηκε και η διεθνής αποκατάσταση του Στέπινατς. Έτσι, το Βατικανό ξεκίνησε τη διαδικασία… αγιοποίησής του! Όμως αυτή η διαδικασία πάγωσε με απόφαση του νυν Πάπα Φραγκίσκου, στον οποίο η σερβική Εκκλησία απέστειλε στοιχεία για την όχι και τόσο χριστιανική «δράση» του Στέπινατς. Το ισραηλινό κράτος είχε ήδη απορρίψει το «ξέπλυμα» του φασίστα καρδινάλιου, αρνούμενο να τον κατατάξει στους «Δίκαιους των Εθνών», δηλαδή στην τιμητική τάξη των μη Εβραίων που διακινδύνευσαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος για να σώσουν Εβραίους – παρόλο που ο Στέπινατς, όταν διαφαινόταν πλέον η ήττα του Άξονα, συμμετείχε στη διάσωση μερικών. Όπως επεσήμαινε η ισραηλινή απόφαση, «άτομα που βοήθησαν Εβραίους, αλλά ταυτόχρονα συνεργάστηκαν με ένα φασιστικό καθεστώς που συμμετείχε στον ενορχηστρωμένο από τους ναζί διωγμό των Εβραίων, αποκλείονται από τον τίτλο του Δικαίου».
Η ΠΡΩΤΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗ απόπειρα «ευρωπαϊκής» αποκατάστασης του Στέπινατς σημειώθηκε το 2016, όταν διοργανώθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια έκθεση υπό τον τίτλο… «Καρδινάλιος Στέπινατς, ο Κροάτης Άγιος»! Ήταν η ίδια χρονιά που, προκειμένου να προχωρήσει η αγιοποίηση από το Βατικανό, δικαστήριο του Ζάγκρεμπ ακύρωνε την καταδίκη του 1946. Στις διαμαρτυρίες της Σερβίας, η Κροατία απάντησε πως εάν το Βελιγράδι επιμένει να εμποδίζει την αγιοποίηση του Στέπινατς, «αυτό ενδέχεται να ανακόψει την πορεία ένταξης της Σερβίας στην Ε.Ε.». Για να λάβει τη μνημειώδη απάντηση του Σέρβου ΥΠΕΞ Ίβιτσα Ντάτσιτς: «Εάν προϋπόθεση για να ενταχθούμε στην Ε.Ε. είναι να γίνουμε σαν την Κροατία, τότε ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε» (λέγεται ότι τότε οι ελληνικές αρχές, στις οποίες η γλώσσα αυτή είναι άγνωστη, είχαν σοκαριστεί από την «ακατανόητη σερβική αδιαλλαξία για παλιές ιστορίες»…).
ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ οι απόπειρες συνεχίζονται μέχρι σήμερα: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακοίμητος φρουρός των… ευρωπαϊκών αξιών, φιλοξένησε πρόσφατα κι άλλη σχετική εκδήλωση, αυτή τη φορά υπό τον συγκινητικό τίτλο «Ο Ευλογημένος Στέπινατς – Μαρτυρία πίστης, επιμονής και ελπίδας». Και πάλι ο Ντάτσιτς, δίνοντας εντολή για επίσημη διπλωματική διαμαρτυρία προς την Ε.Ε., τόνισε: «Πρόκειται για μια προσπάθεια ιστορικής σχετικοποίησης ενός κινήματος που ήταν στο πλευρό του φασισμού, ενός κινήματος υπεύθυνου για τη γενοκτονία των Σέρβων, των Εβραίων και των Ρομά. Ενός κινήματος που διέταξε τον βίαιο προσηλυτισμό των Σέρβων στην καθολική πίστη». Να δούμε, αυτή τη φορά, με τι θα απειλήσουν την «κολλημένη στο παρελθόν» Σερβία;
