Διπλή Ταρίφα: Βρε Λουκά, βρε Λουκά…

Καλημέρα πελάτες μου, συντρόφια του Δρόμου!
Πάει και αυτή η εβδομάδα. Την περάσαμε με πένθος, ποίηση, χιονιά και με τους άστεγους να ξεπαγιάζουν στο κρύο.

Γύρισαν, που λέτε, όλα τα αποδημητικά πτηνά στο καταχείμωνο. Ο επίτροπος έμεινε πίσω. Φαίνεται δεν είχε πτήση η λουτβάφε για Ελλάδα. Πρώτος γύρος ο Λουκάς, ο λουκανικούμπας, και ρώτησε να μάθει αν ασχολήθηκε η στήλη μας μαζί του! Λουκά μέχρι τώρα (ελέω της μάνας μου), σε πήγαινα κυριλέ, είχα τον Γιώργο πρώτο βιολί, αλλά εσύ μου τα χαλάς! Σε στείλαμε να δείξεις τις κόκκινες γραμμές στη Μέρκελ -με σος για να γλιστράνε- και εσύ τις κράτησες κρυφές! Μικρός δεν πήγαινες στη Ζήνωνος, Λουκά; Δεν ήξερες τα απαγορευμένα κόκκινα φωτάκια και τις δαντέλες μέσα; Άσε Λουκά που μου θυμίζεις κάτι από «γιατρό»: «H χώρα είναι σε κρίση, να κλείσει η πληγή, να σωθεί η χώρα», γιατρός μου βγήκες Λουκά; Πρώτα οι μισθοί στο γύψο και μετά η Δημοκρατία, Λουκά; Μέχρι και τον Ιερώνυμο εξοργίσατε Λουκά και μπράβο του για την επιστολή! «Καταστρέφουν το λαό αυτοί που παραγγέλνουν και εκτελούν τις φονικές συνταγές με θανατηφόρο φάρμακο». Και σχεδόν καλεί το λαό σε εξέγερση! Όχι θα κάτσει να σαχλαμαρίζει στα κανάλια και στη Βουλή, όπως οι αρχηγοί της Αριστεράς, που δύο χρόνια… απλώνουν τραχανά, κοιτώντας τα γκάλοπ ποιος θα βγει δεύτερο κόμμα! Μωρέ θα πέσει αλεύρωμα! Τα είδατε στην Καλαμάτα. Πρώτα τους αλεύρωσαν, για να τους τηγανίσουν, μετά, στις εκλογές! (Μπράβο κοπέλα μου, θα σε πάω κούρσα χωρίς ταρίφα στο Μάστερ σεφ).
Ο Γιώργος τώρα, ο πανούργος βρε πελάτες μου σοσιαλιστής, έκανε τουρ στα σοσιαλιστικά συνέδρια, Κόστα Ρίκα, Ισραήλ κ.λπ. και κάνει διαλέξεις για το πώς έσωσε τη χώρα: «Eγώ δεν είμαι μαριονέτα, εμείς σώσαμε τη χώρα». Γιώργο, άκου και τους πελάτες του ταξιτζή. Πάρε το ελικόπτερο, βάλε την οικογένεια μέσα και τον Νικολάκη τον «συγγραφέα» και άντε στον αγύριστο, γιατί ο Εφραίμ, απ’ ό,τι βλέπω, θα ανταλλάξει το κελί το «13» και θα μείνει κενό, Τζορτζ! Γιατί είναι πολύ αγριεμένος ο Πεπόνης.
Και μια συντροφική κουβέντα στους άστεγους και μελλοντικούς άστεγους: «Αν είναι να πάρουμε σανίδα βρεγμένη για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της ζωής μας, να το κάνουμε τώρα, γιατί μετά θα είναι η σανίδα από τη στέγη του δικού μας σπιτιού που κατάσχεσε η τρόικα»! «Γουστάρετε μωρέ, άστεγοι στο καταχείμωνο να παίζουμε το έργο: Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα. Έλεος! Τη σανίδα πελάτες μου, τη σανίδα!
Πάμε τώρα στα δικά μας.
Η Τζουλιάνα ξυλιασμένη στη στάση, σηκώνει το χέρι.
– Πάμε να φύγουμε, γιατί θα πεθάνω στη Ν. Κηφισιά.
– Πού πάμε;
– Κυψέλη και έχω από τις πεντέμισι το πρωί στο πόδι!
– Πόσες ώρες δουλεύετε, ρωτάω.
– Όλη τη μέρα φίλε μου. Έχω δύο παιδιά και άνεργο άντρα και όλο μου το χτυπάνε τα παιδιά: «να μην μας γεννούσες μάνα». Έχουμε δεκατέσσερα χρόνια στην Ελλάδα και νομίζω ότι θα ξαναπεράσω αυτά που έζησα στην αρχή.
– Δηλαδή;
– Δουλειά χωρίς ΙΚΑ, φτώχεια, πείνα και στα «κωλόσπιτα» που μέναμε όταν ήρθαμε.
– Τώρα τι σκέφτεσαι Τζουλιάνα;
– Για ένα-δύο χρόνια θα σας τρώω στη μούρη, να σπουδάσουν τα παιδιά και μετά γεια!
– Σου βγαίνει θυμός, ε;.
– Με γεμίσανε κακία φίλε.
– Ποιος;
– Οι εργοδότες, το ΙΚΑ, μας φέρονται σαν ζώα. Να, σήμερα βγάλανε τα παιδιά από την ασφάλιση του ΙΚΑ. Τα έχω πάρει στο κρανίο. Μωρέ αύριο θα τους πάρει και θα τους σηκώσει, θα γίνει χαμός στο ΙΚΑ.
– Σε βλέπω αγριεμένη Τζουλιάνα.
– Φίλε, εγώ έχω σπουδάσει στην Αλβανία βιολόγος και ήμουν καθηγήτρια.
– Και γιατί φύγατε;
– Για τα χρήματα. Άσε που έχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας εδώ. Τέρμα, θα φύγουμε.
– Τζουλιάνα, κάνε μου μια χάρη. Μόλις φύγεις, κράτα μου μια θέση στην Αλβανία, θα μου χρειαστεί! Τα αλβανικά τα ξέρω από την Αρβανίτισσα την μάνα μου. Και τις «ρίχνω» 5-6 αρβανίτικες λέξεις! Αυτή, χαλαρώνει και λέει:
– Ρε συ, δικός μας είσαι και λύνεται στα γέλια! Γεια σου, κύριε ταξιτζή. Σε περιμένω στην Αλβανία.
– Γεια, φιλάκια στους Αλβανούς που δούλεψαν τίμια στη χώρα μας!

Φιλάκια πολλά,
Ο Ταξιτζής του Δρόμου της Αριστεράς

Σχόλια