Η συμπαθέστατη κυρία της φωτογραφίας ονομάζεται Σίλβι Λίσταβγκ, είναι μόλις 30 ετών, και μέχρι την Τρίτη ήταν υπουργός Δικαιοσύνης της Νορβηγίας. Η τοποθέτησή της σε ένα τέτοιο νευραλγικό πόστο θα μπορούσε να θεωρηθεί δείγμα της θαυμαστής προόδου που έχει πετύχει το γυναικείο κίνημα του σκανδιναβικού Βορρά… αν η συμπεριφορά και ο λόγος της δεν θύμιζαν έναν τυπικό μάτσο ρατσιστή του «υπανάπτυκτου» Νότου. Η εν λόγω κυρία εκμεταλλεύθηκε τη μεγάλη συζήτηση που έχει ανοίξει στη νορβηγική κοινωνία σχετικά με την ταινία «U-July 22», που αναφέρεται στην εν ψυχρώ εκτέλεση 69 νέων ανθρώπων από τον φανατικό νεοναζί Μπρέιβικ ενώ βρίσκονταν σε κατασκήνωση της νεολαίας του κεντροαριστερού Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια. Τη μέρα λοιπόν της πρεμιέρας της ταινίας ποστάρισε στο facebook ένα προκλητικό σχόλιο: «Το Εργατικό Κόμμα νοιάζεται περισσότερο για τα δικαιώματα των τρομοκρατών παρά για την εθνική ασφάλεια της Νορβηγίας»!
Η βάναυση προσβολή της μνήμης των δολοφονημένων νεολαίων ξεσήκωσε την κατακραυγή των οικογενειών τους αλλά και μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης (από το Εργατικό και το Κεντρώο ως το Αριστερό Σοσιαλιστικό και το Κόκκινο) ανακοίνωσαν ότι θα υποβάλουν πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης – που αποτελείται από συνασπισμό μεταξύ του Συντηρητικού Κόμματος και του ακροδεξιού Κόμματος Προόδου, στο οποίο ανήκει η Λίστβαγκ. Την επόμενη μέρα, η Λίστβαγκ ζήτησε συγγνώμη «για την αναταραχή που προκάλεσε», χωρίς όμως να πάρει πίσω την ουσία όσων είπε. Τότε και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, που συνήθως στηρίζει την κυβέρνηση, ανακοίνωσε ότι θα υπερψηφίσει την πρόταση μομφής αν η Λίστβαγκ παραμείνει στο πόστο της. Έτσι, η Συντηρητική πρωθυπουργός Έρνα Ζόλμπεργκ την εξανάγκασε να παραιτηθεί.
Πέρα από το χυδαίο θράσος μιας νεαρής γυναίκας (και υπουργού… Δικαιοσύνης), είναι εντυπωσιακό πώς σε μια από τις πλουσιότερες και με ελάχιστα προβλήματα χώρες της Ευρώπης έχει ξεφυτρώσει μια Ακροδεξιά που κινείται εκλογικά γύρω στο 15%. Η οποία παράγει υπουργούς σαν την Λίστβαγκ και εγκληματίες σαν τον Μπρέιβικ – που ήταν κι αυτός μέλος του Κόμματος Προόδου πριν αποφασίσει να κάνει τα λόγια πράξη. Για ποιο λόγο ικανό τμήμα μιας κοινωνίας που ζει σε έναν παράδεισο, σε σχέση με όσα υποφέρουν οι λαοί του Νότου, δείχνει απανθρωπιά μεγαλύτερη και χειρότερη από αυτήν που υπάρχει σε χώρες πολύ πιο ταλαιπωρημένες; Την επόμενη φορά που κάποιος θα βιαστεί να κατηγορήσει π.χ. τους Έλληνες συλλήβδην ως ρατσιστές, ας φέρει στο νου του τη φωτογραφία της πρόσχαρης νεαρής Σίλβι… διότι συχνά τα φαινόμενα απατούν.
