Τα 6 σημεία αναθεώρησης του Βενιζέλου, οι 18 προτάσεις επαναδιαπραγμάτευσης του Σαμαρά και η προχωρημένη κώφωση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.Του Χρήστου Πραμαντιώτη
Προχωρημένη κώφωση φαίνεται να έχει πλήξει τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο καιρό. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το γεγονός ότι επιμένουν να μιλούν για την επαναδιαπραγμάτευση του Mνημονίου, τη στιγμή που οι συνεταίροι με τους οποίους κατέστρωσαν το σχέδιο εξανδραποδισμού του λαού, λένε σε όλους τους τόνους ότι αυτό δεν προβλέπεται και δεν προτίθενται να το επιτρέψουν.
Δεν άκουσαν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, λοιπόν, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρομπάι, που λέει «μένετε στο ευρώ, αρκεί να τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας».
Δεν άκουσαν (μόνοι αυτοί απ’ όλους τους Έλληνες) τα κράτη-μέλη της Eυρωζώνης που στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής συμφώνησαν να μη μειώσουν την πίεση που ασκείται στην Ελλάδα, αντιθέτως επέμειναν για άλλη μια φορά στις υποχρεώσεις που αυτή πρέπει να σεβαστεί. Τα ίδια είπαν και προσωπικά στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Π. Πικραμμένο ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ και η καγκελάριος Μέρκελ, όπως και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς: «Η Ελλάδα έχει υπογράψει μια συμφωνία και καλό είναι να κρατήσει το λόγο της». Μονότονος και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, εξήγησε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι η πιστή εφαρμογή του προγράμματος «είναι ο λιγότερο δύσκολος δρόμος για την έξοδο από την κρίση».
Δεν άκουσαν (μόνοι αυτοί απ’ όλους τους Έλληνες) ούτε τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, όταν τους έλεγε μέσω του βρετανικού Guardian ότι το Ταμείο δεν πρόκειται να χαλαρώσει τους όρους της σύμβασης.
Δεν άκουσαν, βέβαια, ούτε τον τέως πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, που λέει για άλλη μια φορά ότι «όποιος συνασπισμός κι αν σχηματιστεί, πρέπει να συνεχίσει την πολιτική περικοπών και μεταρρυθμίσεων», όπως τουλάχιστον φέρεται να δήλωσε ο ίδιος σε βελγική εφημερίδα προχθές.
Έτσι, αφού δεν άκουσαν τίποτα από όλα αυτά, επιμένουν στην επαναδιαπραγμάτευση ελπίζοντας να επαναφέρουν στην ατζέντα μερικά από τα αιτήματα που τους τα απέρριψε η τρόικα στην προηγούμενη φάση της διαπραγμάτευσης.
Η κώφωση δεν είναι όμως μόνο προς τα έξω, είναι και προς τα μέσα. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν άκουσαν ούτε την κραυγή όσων απελπισμένων αυτοκτονούν στις πλατείες και τους δρόμους. Και δεν άκουσαν ούτε την κραυγή των συνταξιούχων, που ελέω περικοπών και χρεοκοπημένου ΕΟΠΥΥ δεν βρίσκουν φάρμακα (αυτή θα ήταν -υποτίθεται- μία από τις συνέπειες εξόδου μας από το ευρώ, μόνο που τη βλέπουμε μπροστά μας και πριν από την έξοδο από το ευρώ). Έτσι, αφού δεν άκουσαν όλα αυτά, ούτε και το μήνυμα των εκλογών της 6ης Μαΐου, υπόσχονται εκ νέου μια προεκλογικά ωραιοποιημένη συνέχιση της κοινωνικής εξόντωσης.
Τα 6 σημεία αναθεώρησης του ΠΑΣΟΚ και οι 18 προτάσεις επαναδιαπραγμάτευσης της Ν.Δ., μόνο ως αστειότητες μπορούν να εκληφθούν. Για παράδειγμα, η Ν.Δ. θα επαναδιαπραγματευθεί για να ανέβει ελάχιστα το αφορολόγητο όριο στις 8.000 ευρώ, να αντικατασταθεί το «χαράτσι Βενιζέλου» από άλλο (διευρυμένο ΕΤΑΚ) και να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα (τη στιγμή που η συγκυβέρνηση δημιούργησε ένα βομβαρδισμένο εργασιακά και μισθολογικά τοπίο). Ενώ το ΠΑΣΟΚ θα παρακαλέσει να μη γίνουν (κι άλλες) περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και θα υπερασπισθεί το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τις οποίες πιο πριν φρόντισε να τις κάνει είδος υπό εξαφάνιση. Και οι δύο μάλιστα, εντελώς ξαφνικά, ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχει η ανάγκη (εκείνων των περιβόητων 150.000) απολύσεων στο δημόσιο τομέα, κι έτσι απέδειξαν εμπράκτως ότι κλόουν δεν υπάρχουν μόνο στο τσίρκο. Αντιθέτως, μπορείς μέσα στην προεκλογική παραζάλη, να κάνεις το παν προκειμένου να χαρεί ο θεατής μέχρι το τέλος της παράστασης.
Μετά όμως αρχίζουν οι αλήθειες και πάλι, για ένα λαό που ενδιαφέρεται για παράδειγμα, να σταματήσουν ΤΩΡΑ να αυτοκτονούν οι απελπισμένοι, να σταματήσουν ΤΩΡΑ οι γέροντες να ρίχνονται στον Καιάδα, να ακυρωθούν ΤΩΡΑ τα μνημόνια, να ανοίξει ΤΩΡΑ ένας άλλος δρόμος για τη χώρα, να αρχίσει ΤΩΡΑ να ξετυλίγεται μια πορεία που θα σταματά τη γενοκτονία και την ολοκληρωτική καταστροφή του λαού και του τόπου. Ούτως ή άλλως, όμως, σε τέτοια άμεσα ζητήματα θα ‘πρεπε να αισθάνονται όλοι αναγκασμένοι να πάρουν θέση. Κι όχι την εύκολη, όχι αυτήν που αποφεύγει «να σπάσει αυγά», όχι αυτήν που στέλνει την μπάλα στην (αντικαπιταλιστική ή λαϊκοεξουσιαστική) εξέδρα…
Δεν άκουσαν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, λοιπόν, τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρομπάι, που λέει «μένετε στο ευρώ, αρκεί να τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας».
Δεν άκουσαν (μόνοι αυτοί απ’ όλους τους Έλληνες) τα κράτη-μέλη της Eυρωζώνης που στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής συμφώνησαν να μη μειώσουν την πίεση που ασκείται στην Ελλάδα, αντιθέτως επέμειναν για άλλη μια φορά στις υποχρεώσεις που αυτή πρέπει να σεβαστεί. Τα ίδια είπαν και προσωπικά στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Π. Πικραμμένο ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ και η καγκελάριος Μέρκελ, όπως και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς: «Η Ελλάδα έχει υπογράψει μια συμφωνία και καλό είναι να κρατήσει το λόγο της». Μονότονος και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, εξήγησε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι η πιστή εφαρμογή του προγράμματος «είναι ο λιγότερο δύσκολος δρόμος για την έξοδο από την κρίση».
Δεν άκουσαν (μόνοι αυτοί απ’ όλους τους Έλληνες) ούτε τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, όταν τους έλεγε μέσω του βρετανικού Guardian ότι το Ταμείο δεν πρόκειται να χαλαρώσει τους όρους της σύμβασης.
Δεν άκουσαν, βέβαια, ούτε τον τέως πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, που λέει για άλλη μια φορά ότι «όποιος συνασπισμός κι αν σχηματιστεί, πρέπει να συνεχίσει την πολιτική περικοπών και μεταρρυθμίσεων», όπως τουλάχιστον φέρεται να δήλωσε ο ίδιος σε βελγική εφημερίδα προχθές.
Έτσι, αφού δεν άκουσαν τίποτα από όλα αυτά, επιμένουν στην επαναδιαπραγμάτευση ελπίζοντας να επαναφέρουν στην ατζέντα μερικά από τα αιτήματα που τους τα απέρριψε η τρόικα στην προηγούμενη φάση της διαπραγμάτευσης.
Η κώφωση δεν είναι όμως μόνο προς τα έξω, είναι και προς τα μέσα. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν άκουσαν ούτε την κραυγή όσων απελπισμένων αυτοκτονούν στις πλατείες και τους δρόμους. Και δεν άκουσαν ούτε την κραυγή των συνταξιούχων, που ελέω περικοπών και χρεοκοπημένου ΕΟΠΥΥ δεν βρίσκουν φάρμακα (αυτή θα ήταν -υποτίθεται- μία από τις συνέπειες εξόδου μας από το ευρώ, μόνο που τη βλέπουμε μπροστά μας και πριν από την έξοδο από το ευρώ). Έτσι, αφού δεν άκουσαν όλα αυτά, ούτε και το μήνυμα των εκλογών της 6ης Μαΐου, υπόσχονται εκ νέου μια προεκλογικά ωραιοποιημένη συνέχιση της κοινωνικής εξόντωσης.
Τα 6 σημεία αναθεώρησης του ΠΑΣΟΚ και οι 18 προτάσεις επαναδιαπραγμάτευσης της Ν.Δ., μόνο ως αστειότητες μπορούν να εκληφθούν. Για παράδειγμα, η Ν.Δ. θα επαναδιαπραγματευθεί για να ανέβει ελάχιστα το αφορολόγητο όριο στις 8.000 ευρώ, να αντικατασταθεί το «χαράτσι Βενιζέλου» από άλλο (διευρυμένο ΕΤΑΚ) και να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα (τη στιγμή που η συγκυβέρνηση δημιούργησε ένα βομβαρδισμένο εργασιακά και μισθολογικά τοπίο). Ενώ το ΠΑΣΟΚ θα παρακαλέσει να μη γίνουν (κι άλλες) περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και θα υπερασπισθεί το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τις οποίες πιο πριν φρόντισε να τις κάνει είδος υπό εξαφάνιση. Και οι δύο μάλιστα, εντελώς ξαφνικά, ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχει η ανάγκη (εκείνων των περιβόητων 150.000) απολύσεων στο δημόσιο τομέα, κι έτσι απέδειξαν εμπράκτως ότι κλόουν δεν υπάρχουν μόνο στο τσίρκο. Αντιθέτως, μπορείς μέσα στην προεκλογική παραζάλη, να κάνεις το παν προκειμένου να χαρεί ο θεατής μέχρι το τέλος της παράστασης.
Μετά όμως αρχίζουν οι αλήθειες και πάλι, για ένα λαό που ενδιαφέρεται για παράδειγμα, να σταματήσουν ΤΩΡΑ να αυτοκτονούν οι απελπισμένοι, να σταματήσουν ΤΩΡΑ οι γέροντες να ρίχνονται στον Καιάδα, να ακυρωθούν ΤΩΡΑ τα μνημόνια, να ανοίξει ΤΩΡΑ ένας άλλος δρόμος για τη χώρα, να αρχίσει ΤΩΡΑ να ξετυλίγεται μια πορεία που θα σταματά τη γενοκτονία και την ολοκληρωτική καταστροφή του λαού και του τόπου. Ούτως ή άλλως, όμως, σε τέτοια άμεσα ζητήματα θα ‘πρεπε να αισθάνονται όλοι αναγκασμένοι να πάρουν θέση. Κι όχι την εύκολη, όχι αυτήν που αποφεύγει «να σπάσει αυγά», όχι αυτήν που στέλνει την μπάλα στην (αντικαπιταλιστική ή λαϊκοεξουσιαστική) εξέδρα…
Σχόλια
