Του Χρήστου Πραμαντιώτη. Να που τα ξανάφερε ο Γιαραμπής και οι «ανεύθυνοι» Ελληνοκύπριοι βρέθηκαν και πάλι μπροστά να πουν άλλο ένα μεγάλο «όχι», όπως εκείνο στο Σχέδιο Ανάν.
Ο δρόμος τους έχει πολλές στροφές ακόμη, αλλά για σήμερα μικρή σημασία έχει αν στην επόμενη στροφή αναγκαστούν σε δραστικές περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικού κράτους. Όλα αυτά δηλαδή που η πολιτική τους ηγεσία θα φέρει σε επόμενα νομοσχέδια αφού εξαναγκάστηκε την Τρίτη να καταπιεί σε πρώτη φάση όσα είχε συμφωνήσει και αποδεχτεί στο Eurogroup της περασμένης Παρασκευής. Η ίδια πολιτική ηγεσία που σε δραματικό διάγγελμα εξήγγειλε ότι «θα σας σφάξω αλλιώς πτωχεύουμε», είδε ξαφνικά ότι το κούρεμα των καταθέσεων δεν είναι μονόδρομος. Και ο «ανεύθυνος» κυπριακός λαός (μα καλά δεν τους νοιάζει το μέλλον της Μερκελοζώνης;) κατάλαβε ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Γι’ αυτό η εξέλιξη στην Κύπρο είναι σπουδαία.
Κι επειδή όλοι οι νουνεχείς οικονομικοί αναλυτές θα της κουνήσουν το δάχτυλο και θα απειλήσουν και θα εκβιάσουν και θα δείξουν ότι η επόμενη μέρα θα είναι μαύρη, θα πω ότι έτσι όπως έχουν τα πράγματα, η μαύρη μέρα θα είναι η μέρα του «ναι». Η μέρα που οι «ανεύθυνοι» Ελληνοκύπριοι δεν θα καταφέρουν να εξαναγκάσουν τους βουλευτές τους να καταψηφίσουν την τροϊκανή καταστροφή.
Πάντως, μη μου πείτε, ζούμε στην εποχή που καταρρίπτονται πολλά ταμπού, πολλά από τα ιερά και τα όσια. Στην Ελλάδα ήταν ταμπού η ασφάλεια των κρατικών ομολόγων μέχρι που κουρεύτηκαν δυο φορές και ναυάγησαν τα ασφαλιστικά μας Ταμεία. Στην Ελλάδα ήταν ταμπού το κεραμίδι που είχε κανείς πάνω από το κεφάλι του, αλλά με το χαράτσι Βενιζέλου (αυτό ντε, της ΔΕΗ) πρέπει τώρα να πληρώνει στον Στουρνάρα και στη Μέρκελ ενοίκιο για να μένει μέσα – αν δεν του το πάρει η Εφορία. Στην Ευρώπη και αλλαχού ήταν ταμπού η εγγύηση των καταθέσεων, αλλά έφτασε ένα μόνο Eurogroup για να το καταρρίψει κι αυτό.
Υπάρχουν όμως κι άλλα ταμπού που καταρρίπτονται. Αργά-αργά, βασανιστικά, αλλά καταρρίπτονται, με τη βοήθεια και του κυπριακού ελληνισμού. Όπως για παράδειγμα το ταμπού ότι η κατάντια της Ελλάδας είναι η μόνη δυνατή επιλογή. Ή το ταμπού της μοναδικής τροϊκανής αλήθειας. Ή το ταμπού των διαρκών και ταπεινωτικών «ναι» που λένε εδώ και τρία χρόνια για να προστατέψουν το γερμανικό ευρώ, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και κάπως λιγότερα χρόνια οι βουλευτές της Ν.Δ. και της ΔΗΜΑΡ.
Τελικά, μόλις οι Ελληνοκύπριοι φώναξαν «δεν θα μας καταντήσετε Ελλάδα», «δεν θα μας διαλύσετε την οικονομία και τη χώρα», άρχισε να φυσάει άλλος αέρας. Ακόμη και η ελλαδίτικη τριανδρία της συγκυβέρνησης έκανε τη θλιβερή κωλοτούμπα της: από το «δεχτείτε τα όλα, είναι το λιγότερο οδυνηρό σενάριο και θα γίνει μόνο μία φορά» (θυμίζει κάτι αυτό;), άρχισε να μιλάει ο ένας γενικώς για συμπαράσταση στην Κύπρο, ο άλλος για ιστορικό λάθος του Eurogroup και ο τρίτος για άμεση αναθεώρηση της απόφασης του Eurogroup.
«Ανεύθυνοι» οι Ελληνοκύπριοι, αλλά παραδίδουν μαθήματα στους «υπεύθυνους» νενέκους…
