Ένα παραμύθι γραφειοκρατικού σουρεαλισμού
Είναι γενική παραδοχή ότι τα γρανάζια ενός κομματικού μηχανισμού είναι πολυδαίδαλα και έχουν συνθλιπτικές ικανότητες. Υπό αυτό το πρίσμα φανταστείτε τι μπορεί να πάθουν τρεις τροπολογίες όταν εισέλθουν μέσα σε αυτό τον αδηφάγο λαβύρινθο. Η μία μπορεί να φαγωθεί ολόκληρη, η άλλη να χάσει ζωτικά όργανα, η τρίτη να περάσει μόνο με επιφανειακά τραύματα γιατί το γραφειοκρατικό κρεοπωλείο ήταν απασχολημένο με άλλο πελάτη.
Τέτοια ανάλογη εμπειρία είχαν οι τρεις τροπολογίες που κατέθεσαν στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ τα μέλη της, Δημήτρης Κοδέλας, Γιώργος Νικολακάκης, Ρούντι Ρινάλντι, Ελένη Σωτηρίου και Βασίλης Χατζηλάμπρου. Παρ’ όλο που κατατέθηκαν στην ώρα τους και έγιναν δεκτές από μικροφώνου, στην απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής συμπεριλήφθηκε μόνο η μία και αυτή σκορπισμένη σε κομματάκια. Στην ορθή επανάληψη του κειμένου εμφανίστηκαν και οι άλλες δύο, μόνο που στην δεύτερη έλειπε ένα ουσιαστικό κομμάτι της. Στη δημοσίευση της απόφασης από διάφορα Mέσα ενημέρωσης του χώρου ήταν το αρχικό κείμενο και όχι αυτό της ορθής επανάληψης. Και βέβαια στο τι έφτασε στις Ο.Μ. για να συζητηθεί, θα χρειαστεί πολύς καιρός για να εξιχνιαστεί το μυστήριο.
Ο Δρόμος σε ρόλο δρ Φρανκεστάιν κατάφερε να αποκαταστήσει το σώμα των τροπολογιών και σας παραθέτει ολόκληρες τις δύο από τις τρεις, αφού αυτές δέχτηκαν και τα περισσότερα χτυπήματα:
Τροπολογία 1: «Ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρώτο Συνέδριό του είχε το σύνθημα “Αυτοδύναμος λαός-Ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ”. Σήμερα, με τους συσχετισμούς που έχουν δημιουργηθεί, τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη, είναι αναγκαία η προώθηση και εφαρμογή του συνθήματος αυτού στην ίδια την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Πιο συγκεκριμένα, ενόψει του προεκλογικού χαρακτήρα της περιόδου, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί ρητά, καθαρά, θαρρετά την αυτοδυναμία ως εκλογικό στόχο και τη θεωρεί ως βασική προϋπόθεση: α) για την προώθηση του προγράμματός του, β) για τη συγκέντρωση της απαραίτητης μέγιστης πολιτικής δύναμης για το ξήλωμα του μνημονιακού καθεστώτος, γ) για την απαρχή ενός νέου μεγάλου κύκλου πολιτικής ζωής της χώρας, απαλλαγμένου από το σάπιο πολιτικό σύστημα της διαπλοκής».
Τροπολογία 2: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ξεκάθαρα και προς πάσα κατεύθυνση ότι επιθυμεί μια μεγάλη στροφή στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου. Βασική προϋπόθεση σε πολιτικό επίπεδο είναι η απαλλαγή από το σάπιο πολιτικό σύστημα που στήριξε και εφάρμοσε τις μνημονιακές και τροϊκανές πολιτικές. Ιδιαίτερα από τις δυνάμεις και τους πολιτικούς εκπροσώπους του παλαιού δικομματικού συστήματος, τους πρωθυπουργούς και αντιπροέδρους (Παπανδρέου, Παπαδήμα, Σαμαρά, Βενιζέλο), τους υπουργούς σε νευραλγικά πόστα, τους τραπεζίτες και διοικητές χρηματοπιστωτικών οργανισμών, όλους όσοι έβαλαν τις υπογραφές τους στις μνημονιακές θηλιές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εγγυητής της εξυγίανσης, της ανόρθωσης και δημοκρατικής λειτουργίας ολόκληρου του κρατικού και διοικητικού μηχανισμού της χώρας.
Αυταπατώνται όσοι νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτική δύναμη στην οποία θα δοθεί από το λαό εντολή να κυβερνήσει, θα λειτουργήσει υπό ομηρία από διαπλεκόμενα συμφέροντα ή εκβιασμούς από τρίτες δυνάμεις (τρόικα, «αγορές», οίκους αξιολόγησης και λοιπές δυνάμεις). Γνώμονας της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι η διασφάλιση των συμφερόντων του λαού, των εργαζομένων, της χώρας. Θα διαψευστούν, επίσης, όσοι πιέζουν για να απαλειφθούν τα στοιχεία ριζοσπαστισμού και να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργό ή και πρωταγωνιστή σεναρίων κεντροαριστερής ανασύστασης και προσαρμογής σε μια απατηλή «κανονικότητα» με αναστηλωμένο το παλιό -στην ουσία- πολιτικό σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπαίνει υπό ομηρία και δεν θα αναστηλώσει το παλιό πολιτικό σύστημα!»
