του Ηρόστρατου
Ο Ηρόστρατος «κατοστάρισε» και καθώς δεν ξέρει πώς ακριβώς να γιορτάσει το γεγονός πως σας ταλαιπωρεί από αυτή εδώ τη σελίδα επί 100(!) συνεχόμενα φύλλα της εφημερίδας, λέει να αφιερώσει την επέτειο σε έναν άνθρωπο που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στον τρόπο που βλέπει τα πράγματα… Μερικές σκέψεις μπροστά σε ένα κτίριο που στέγασε αγώνες και όνειρα…
Αυτή την εποχή έρχεται όλο και πιο συχνά στο μυαλό μου ο Άγγελος Ελεφάντης. Η ματιά του, σήμερα, θα μας ήταν περισσότερο χρήσιμη από ποτέ. Το ήθος του ακόμη περισσότερο…
Βρέθηκα στην Πλάκα πριν από λίγες μέρες και πέρασα από το κτίριο της οδού Κέκροπος: Εκεί που βρίσκονταν τα γραφεία του Πολίτη. Σήμερα, ένα ρημαδιό. Στο ισόγειο ένας ζωγράφος εκθέτει πίνακές του. Μια πολύχρωμη μεταλλική κουκουβάγια στο μπαλκόνι.
Εκεί που μια μέρα, πηγαίνοντας, είδα το συνεργείο της ΔΕΗ(;) να βγάζει ένα άγαλμα στη μέση του δρόμου. Εκεί, που για μερικά χρόνια -όσο βγάζαμε το περιοδικό Ακροβασία στο Χαλάνδρι -ανέβαινα κάθε τόσο τις σκάλες που έτριζαν για να συναντήσω τον Άγγελο. Για να κάνουμε το μοντάζ του περιοδικού πάνω στο φωτεινό τραπέζι. Να φορέσει τα γυαλιά πρεσβυωπίας (που τώρα φοράω πια κι εγώ) και να διπλώσει ένα χαρτί υπολογίζοντας πως θα «έπεφτε» το δεκαεξασέλιδο. Με το τσιγάρο πάντα στο χέρι.
…Και τότε, εκεί, άρχιζε πάντα ένα πολύτιμο μάθημα. Για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία, την Ιστορία, την πολιτική, το Χαλάνδρι, τη Ρούμελη. Διάβαζα παράλληλα και τα βιβλία του. Τα μάτια μου άνοιγαν καθαρίζοντας τις τσίμπλες των δογματισμών μου. Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης. Δύσκολο να το χωνέψεις τότε!
Συζητούσαμε ώρες. Συνεχίζαμε με φαγητό σε κάποιο ταβερνάκι της Πλάκας.
Έβλεπα μπροστά μου έναν από τους λίγους διανοούμενους της Αριστεράς που δεν εξαργύρωσαν κατά κανένα τρόπο τη συμμετοχή τους στους αγώνες. Εκεί, να κάθεται και να κοπιάζει μαζί με μένα τον 25χρονο «εκδότη» τοπικού περιοδικού.
Και ο Πολίτης να με σημαδεύει με κείμενα. Δεν ανατρέχω σε αρχεία και βιβλιογραφίες. Προσπαθώ να καταγράφω ό,τι θυμάμαι, όπως το θυμάμαι:
Για «εκείνη τη νέκρα που κουβαλάμε μέσα μας» – από τους καλύτερους ορισμούς για την αστική ιδεολογία.
Για το ερώτημα που μένει ακόμη αναπάντητο: «Γιατί δεν τραγουδάμε πια»;
Για την πρώτη γνωριμία με τον Μαρκές.
Για το Πράγα- ένα ποίημα που χάνεται του Κούντερα.
Για το συγκλονιστικό βιβλιαράκι Μήτσου Καρατζά-Εμφύλιος/ Ημερολόγιο-όσο σώθηκε, που παρουσίασε με τον πιο ενδιαφέροντα τρόπο και δυο δεκαετίες αργότερα θα το έφερνα στο μυαλό μου, θα με ωθούσε να εκδώσω κι εγώ τα 41 γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου…
Ήταν κι η περιπέτεια του ΚΚΕ εσωτερικού-Ανανεωτική Αριστερά. Η πρώτη ιδέα για την κυκλοφορία της Εποχής…
Και τόσοι άνθρωποι που συναντούσες εκεί. Και κάτι αξέχαστες βραδιές.
Κι ο Άγγελος, εκεί που μοντάραμε, να διαβάζει ένα από τα κείμενα του περιοδικού και να εκφράζει τις αντιρρήσεις του. Και να συνεχίζεται ένας αέναος διάλογος…
Διαβάζω πάλι το Minima Memorialia-Η ιστορία του παππού μου. Ένας άλλος τρόπος να αφηγείσαι την Ιστορία. Ολοζώντανη σελίδα τη σελίδα. Σκέφτομαι τι μάθημα θα ήταν για όσους γράφουν διάφορα «ιστορικά» μυθιστορήματα να διαβάσουν αυτό το μικρό βιβλιαράκι.
Σήμερα ο Άγγελος μας λείπει περισσότερο από ποτέ.
_____________________
Crowd-funding για την έκδοση ελληνικού λογοτεχνικού βιβλίου
Μια πειραματική προσπάθεια έκδοσης ενός λογοτεχνικού βιβλίου με τη μέθοδο της συλλογικής μικρο-χρηματοδότησης (crowd-funding) ξεκίνησε ο συγγραφέας Γιάννης Φαρσάρης. Σκοπός αυτής της προσπάθειας είναι η ανεξάρτητη έκδοση μιας συλλογής διηγημάτων που γράφει αυτή την εποχή με τίτλο: Η διαφορά του άσπρου απ’ το λευκό, ως έργο της ανοικτής βιβλιοθήκης Openbook (https://www.openbook.gr), την οποία δημιούργησε ο ίδιος το 2010. Το εγχείρημά δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα και τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα καλύψουν το κόστος του τυπογραφείου, του επιμελητή, του γραφίστα και της ταχυδρομικής αποστολής των βιβλίων στους υποστηρικτές της προσπάθειας. Αξίζει να πούμε ότι το e-book, μετά την ολοκλήρωση της προσπάθειας, θα κυκλοφορήσει ελεύθερα στο Διαδίκτυο. Θα διατεθούν, επίσης, δωρεάν αντίτυπα του βιβλίου σε δημόσιες και δημοτικές δανειστικές βιβλιοθήκες και Λέσχες ανάγνωσης όλης της χώρας. Επιπρόσθετα, θα απελευθερωθούν αντίτυπα του βιβλίου μέσω Book-Crossing.
Η έκδοση βιβλίου, μέσα από αυτή τη διαδικασία, αποτελεί τη συνέχεια μιας σειράς εγχειρημάτων στην κατεύθυνση της ανοικτής και συνεργατικής λογοτεχνίας.
Αναλυτικές πληροφορίες είναι διαθέσιμες στον ιστότοπο: https://igg.me/at/openbook
_____________________
Στη Χίο
Το Σάββατο, 6 Ιουλίου, η φωτογραφική ομάδα «Συμπληγάδα» εκθέτει στο χώρο του Citrus Άρωμα Μνήμης στον Κάμπο της Χίου, περισσότερες από 60 φωτογραφίες απο δουλειές των τελευταίων ετών και τη συμμετοχή πολλών παλαιών μελών της. Η έκθεση Μικρές Ιστορίες γίνεται με την επιμέλεια του Δημήτρη Κοιλαλού και θα διαρκέσει ώς τις 20 Ιουλίου. Ο Ηρόστρατος που έχει βρεθεί σε αυτό το μαγικό κήπο της Χίου, σας παρακινεί ανεπιφύλακτα όχι μόνο για να δείτε την έκθεση, αλλά και να περπατήσετε στους χώρους του παλιού αρχοντικού, σε αυτή τη μικρή Ελληνική Τοσκάνη. Θα ονειρευτείτε και ίσως θα μπορέσετε να σκεφτείτε πως ένας άλλος δρόμος στη ζωή μας είναι εφικτός.
