Το ελληνικό πολιτικό σύστημα συμπεριφέρεται σαν οι συνεχείς και κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις να είναι μέρος της καθημερινής κανονικότητάς μας. Οι αντιδράσεις και οι διπλωματικές «καταγγελίες» γίνονται απλά και μόνο για το τυπικό τους μέρος και η μεγαλύτερη ανησυχία του εκδηλώνεται μόνο όταν αναγκάζεται να διαψεύσει απολογητικά, προς τους δυτικούς συμμάχους, τις εξόφθαλμα προκλητικές κατηγορίες της Άγκυρας ότι «η Αθήνα είναι αυτή που προκαλεί την ένταση».
Κατά τα άλλα οι υποτιθέμενες «κόκκινες γραμμές» της χώρας καταρρέουν η μια μετά την άλλη τροφοδοτώντας και με αυτό τον τρόπο την τουρκική προκλητικότητα. Η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη ζώνη των 12 μιλίων έχει εξαφανιστεί από τα ελληνικά επιχειρήματα και στάση από τον περασμένο Αύγουστο. Ακόμα και η υπεράσπιση των χωρικών υδάτων στα 6 ν.μ. υπόκειται στην κρίση του ανέμου ή των θαλάσσιων ρευμάτων που «παρασύρουν» τα ερευνητικά σκάφη της Τουρκίας και τα πολεμικά που τα συνοδεύουν μέσα στα όρια των χωρικών υδάτων. Η πιο τελευταία, και περισσότερο ανώδυνη, προϋπόθεση για συνέχιση των διερευνητικών επαφών μεταξύ των δύο χωρών στο βαθμό που η αποκλιμάκωση της έντασης θα είναι διαρκής και ειλικρινής κατέληξε, με τη σειρά της, στα σκουπίδια.
Για μια ολόκληρη βδομάδα το τουρκικό ωκεανογραφικό Τσεσμέ άλωνε παράνομα την ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με την ελληνική πλευρά να δείχνει απόλυτη ανοχή αναδεικνύοντας την παντελή έλλειψη πρόθεσης να υπερασπιστεί στοιχειωδώς τα δικαιώματά της. Και πριν καν το δήθεν «ερευνητικό έργο» του Τσεσμέ ολοκληρωθεί η Τουρκία ανακοίνωσε την έξοδο όλου του στόλου της σε Αιγαίο και Ν.Α. Μεσόγειο στα πλαίσια της άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα». Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα 87 πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού και της ακτοφυλακής, 27 αεροσκάφη, 12 ελικόπτερα, F-16, F-4, αλλά και αποβατικές δυνάμεις θα βγουν στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο για μια ολόκληρη βδομάδα, στέλνοντας σαφές μήνυμα έμπρακτης αμφισβήτησης συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Και η ελληνική ανησυχία αφορά, αποκλειστικά και μόνο, το εάν η Άγκυρα δεν αποδεχτεί την ημερομηνία για τον 62ο κύκλο διαβουλεύσεων στην Αθήνα και κατηγορηθεί η χώρα από τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ ως υπεύθυνη για την αποτυχία ενός διατεταγμένου διαλόγου με το «πιστόλι στο κρόταφο».
Η τουρκική ατζέντα στη «Θάλασσα των νήσων»
Όσο η ελληνική πολιτική ελίτ θεωρεί «κανονικότητα» τις προκλήσεις στο Αιγαίο τόσο η Άγκυρα ανεβάζει τον πήχη των επεκτατικών της βλέψεων. Το καθεστώς Ερντογάν θεωρεί ότι οι «έρευνες» του Τσεσμέ στην καρδιά του Αιγαίου αποτελούν όχι απλά «νόμιμη πράξη» αλλά και «δίκαιη άμυνα» έναντι της Αθήνας που «συνεχίζει να κάνει ασκήσεις εντάσσοντας σε αυτές νησιά που θα έπρεπε να είναι αποστρατιωτικοποιημένα» .
Την ίδια ώρα, ο τουρκικός Τύπος, κατ’ εντολή Ερντογάν, καταγγέλλει την επικείμενη άφιξη αμερικανικών δυνάμεων στον Έβρο για στρατιωτικές ασκήσεις με την Ελλάδα. Όπως αναφέρουν οι ασκήσεις αυτές έχουν ως στόχο την Τουρκία. Από την πλευρά του ο Ερντογάν επιτίθεται στην Ε.Ε., εκτός Γερμανίας, υποστηρίζοντας ότι οι Βρυξέλλες δεν έχουν αποδώσει τα χρήματα που έχουν συμφωνηθεί για τη «φιλοξενία» των 4 εκατομμυρίων προσφύγων που ζουν στην Τουρκία. Τίποτα από την ρητορική αυτή δεν είναι τυχαία.
Οι κλιμακούμενες τουρκικές προκλήσεις και τετελεσμένα αποτελούν ατού για πλήρη υποχώρηση και αποδοχή της τουρκικής ατζέντας στο Αιγαίο, που, σύμφωνα μάλιστα με δηλώσεις του Ερντογάν, ονομάζεται πιά «Θάλασσα των νήσων»
Η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, παρά τη σαφή απειλή της Τουρκίας για εισβολή τύπου Αττίλα, έχει μπει επίσημα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών. Η σιωπή και έλλειψη σθεναρής στάσης των Αθηνών έχουν οδηγήσει τη «διεθνή κοινότητα» στη βεβαιότητα ότι η Άγκυρα έχει δίκιο. Και βέβαια στην αύξηση των πιέσεων για αποδοχή του αιτήματος της Τουρκίας. Η επίθεση εναντίον της Ε.Ε. και η υποβόσκουσα για ενεργοποίηση των προσφυγικών ροών ως μέσου πίεσης της Ε.Ε. αποτελούν αναγκαία «χείρα βοήθειας» προς το Βερολίνο για αποφυγή κάθε απρόοπτου στη συζήτηση περί κυρώσεων. Και η στοχοποίηση των ΗΠΑ για «επιθετική στάση» έναντι της Τουρκίας είναι το διπλωματικό αντίβαρο για τις πιέσεις που δέχεται ο Ερντογάν σχετικά με τους ρωσικούς πυραύλους. Όλα μαζί συνιστούν διαπραγματευτικά ατού για την αύξηση των πιέσεων σε βάρος των Αθηνών για πλήρη υποχώρηση και αποδοχή της τουρκικής ατζέντας στο Αιγαίο, που, σύμφωνα μάλιστα με δηλώσεις του Ερντογάν, ονομάζεται πιά «Θάλασσα των νήσων», κατά την οθωμανική εκδοχή, ή έστω Βόρεια Μεσόγειος.
Αυτό είναι το «παιχνίδι» που παίζεται από την Τουρκία, άλλοτε με προσεκτικά άλλοτε με τολμηρά βήματα αλλά με διάρκεια και αποφασιστικότητα. Και έναντι αυτών των τάσεων και της αναμονής οδυνηρής κορύφωσης τους, η ελληνική πλευρά σιωπά και υποχωρεί εναποθέτοντας τις ελπίδες διάσωσης της στη δυτική προστασία. Προστασία που βέβαια όχι μόνο δεν έρχεται αλλά και με το πιο φανερό τρόπο απομακρύνεται όσο οι «γονυκλισίες» αυξάνονται. Μέσα σε αυτό το κλίμα η ελληνική ελίτ ετοιμάζεται για τον 62ο γύρο συζητήσεων και την Πενταμερή συνάντηση για το Κυπριακό.
Όχι τυχαία και οι δύο διαδικασίες θα συμπέσουν με την επέτειο των 200 χρόνων της ελληνικής ανεξαρτησίας. Θα φέρουν άραγε οι εξελίξεις αυτές την σφραγίδα της συμβολής του ελληνικού αστισμού στη πορεία της Ελλάδας τους τελευταίους δύο αιώνες;
Μοναδική προϋπόθεση για να μην συμβεί το απευκταίο είναι να μην θεωρήσουν και οι πολίτες «κανονικότητα» τα όσα συμβαίνουν σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο…
