Ο τελικός Ντόρτμουντ-Μπάγερν Μονάχου που είναι προγραμματισμένος για σήμερα Σάββατο έχει εκ των προτέρων εξασφαλισμένη επιτυχία.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ποιος θα κερδίσει, ποιος θα χάσει, πώς θα σφυρίξει η διαιτησία, τι θα γράψουν τα ΜΜΕ όλης της γης.
Το Τσάμπιονς Λιγκ, άλλωστε, θεωρείται το πρότζεκτ του… αιώνα για το ποδόσφαιρο. Μια διοργάνωση κονόμας. Τα εκατομμύρια ευρώ ρέουν από και προς πάσα κατεύθυνση. Τα κέρδη τεράστια. Κι επειδή όλοι πρέπει να είναι ικανοποιημένοι, η ΟΥΕΦΑ φροντίζει να μοιράζει χρήμα και στις ομάδες που συμμετέχουν.
Τα λεφτά -η κονόμα δηλαδή όπως είπαμε στην αρχή- είναι πολλά. Τα έσοδα! Τηλεοπτικά δικαιώματα, διαφημίσεις, χορηγοί, εισιτήρια, τα πάντα. Λάμψη, δόξα, χρήμα. Αυτό είναι το Τσάμπιονς Λιγκ!
Σαν διοργάνωση, λοιπόν, το Τσάμπιονς Λιγκ δεν έχει καμία σχέση με το Κύπελλο Πρωταθλητριών που έβλεπε κάποτε ο κόσμος. Σήμερα εκείνη η διοργάνωση μοιάζει πια φτωχή. Λίγες ομάδες, λίγοι αγώνες, λίγα νοκ-άουτ ματς, λίγες οι μεταδόσεις, λίγα τα κέρδη! Έτσι δεν ήταν τότε;
Τώρα όλα τα μεγέθη είναι μεγαλύτερα. Η κάθε ομάδα αντιμετωπίζεται ως μαγαζί. Τι έσοδα και τι έξοδα έχει. Για να παίξει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα πρέπει να αδειοδοτείται. Να πληροί οικονομικές προϋποθέσεις. Διαφορετικά, η πρώτη τιμωρία γι’ αυτήν θα είναι να μην μπορεί να αγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα Λιγκ. Αυτή θα είναι η ποινή. Να μείνει έξω από το χορό, έξω από το πανηγύρι, έξω από τα μπόνους συμμετοχής που αντιστοιχούν σε κάποια εκατομμύρια ευρώ… Και οι ομάδες το δηλώνουν πια ευθαρσώς, πως ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός από τους ομίλους π.χ. Τσάμπιονς Λιγκ, ισοδυναμεί με οικονομική καταστροφή.
Το ποδόσφαιρο ξεκίνησε σαν ένα λαϊκό σπορ. Λαϊκό πολιτισμό, το είπαν κάποιοι. Σήμερα, στο απόγειο της δημοτικότητάς του παγκοσμίως, μοιάζει να έχει αλλάξει εντελώς προσανατολισμό. Κι όλα να υποτάσσονται σε κανόνες οικονομικούς. Και μόνο! Αν, λοιπόν, δεν προκύπτει κέρδος κάποια στιγμή, τότε ίσως να θεωρηθεί ότι δεν υπάρχει και λόγος για ποδόσφαιρο. Για εκεί δεν πάει η δουλειά;
Β.Γ.
