Ας πάρουμε ως υπόθεση εργασίας το ενδεχόμενο η Αλβανία να επιτίθετο στους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, να τους δολοφονούσε, να τους βασάνιζε, να τους εξανδραπόδιζε.
Η Ελλάδα, σε αυτήν την περίπτωση, θα έμενε απαθής ή αδιάφορη;
Κι όμως, αυτό ακριβώς έκανε η Ουκρανία στους Ρώσους (πολίτες της Ουκρανίας) στο Ντονμπάς και αλλού στην επικράτειά της. Μάλιστα επί μακρόν! Τους δολοφονούσε, τους τρομοκρατούσε, τους ανάγκαζε να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, απαγόρευε τη γλώσσα τους και τους έκλεινε τα σχολεία και τα πολιτιστικά ιδρύματα. Ώσπου ο ίδιος ο Ουκρανικός στρατός επετέθη στο Ντονμπάς κι άρχισε να σφάζει. Είδα ο ίδιος τα τεράστια νεκροταφεία εξ αυτής της σφαγής στο Λουγκάνσκ, καθώς και τα σημάδια-ερείπια της ουκρανικής επίθεσης, όπως και της ρωσικής άμυνας –των ντόπιων– που οδήγησε στην ανακήρυξη των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ με δημοψηφίσματα.
Αν λοιπόν ελέγχεται για κάτι η Ρωσική Ομοσπονδία είναι ότι άργησε να επέμβει, ότι άργησε να εξαπολύσει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».
Όλοι (όλοι;) πια ξέρουμε τι συμβαίνει στο Κίεβο και τι επιδίωξαν οι ΗΠΑ και οι δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Επεδίωξαν μια ρεβάνς της στρατιωτικής αποτυχίας των Ναζιστών να μετατρέψουν τη Ρωσία σε «Ζωτικό Χώρο» της Δύσης. (Με προεξάρχουσα τη Γερμανία, τη χώρα που ανέλαβε πολλές φορές στο παρελθόν τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό των δυτικών αστικών τάξεων και ελίτ).
Και λέω για στρατιωτική ρεβάνς, διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξουδετερωθεί (υπαρξιακά) η Ρωσία, εφόσον η αντίστοιχη πολιτική ρεβάνς επί Γέλτσιν σχεδόν πέτυχε και εν τέλει απέτυχε.
Αν λοιπόν δούμε τη συμπεριφορά των περισσότερων Δυτικών κυβερνήσεων και των επικεφαλής στελεχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα καταλάβουμε τι διακυβεύεται στο Ουκρανικό (ένα νέο Ανατολικό) Μέτωπο.
————————————————————————————————-
Ένα ακόμα μεγάλο ζήτημα για το οποίο ελέγχεται η Ρωσική Ομοσπονδία είναι το γιατί άφησε τη ναζιστικοποίηση του Κιέβου να συμβεί μπροστά στη μύτη της.
Και ένα τρίτο και τελευταίο ερώτημα, για το οποίο ελέγχονται οι Ρώσοι, είναι το γιατί η Ρωσία και επί Πούτιν συνέχιζε να εμπιστεύεται τη Δύση στις κατ’ ακολουθίαν Συμφωνίες που έκανε μαζί της για το Ουκρανικό, παρότι η Δύση αθετούσε αυτές τις Συμφωνίες τη μία μετά την άλλη.
Τώρα, μετά από περίπου τέσσερα χρόνια πόλεμο, ένα χάσμα αίματος χωρίζει τους αδελφούς λαούς των Ουκρανών και των Ρώσων. Κάτι που ουδείς γνωρίζει αν πρόκειται να αποκατασταθεί ποτέ και πώς. Διότι ο εμφύλιος πόλεμος αφήνει πίσω του τις πιο βαθιές πληγές.
Στο μεταξύ οι Δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις (κυβερνήσεις νεοφιλελεύθερες, αυταρχικές, ολοκληρωτικές και αντιλαϊκές, δηλαδή ακροδεξιές – ό,τι χρώμα κι αν φέρουν τα κόμματα που τις απαρτίζουν) χτίζουν ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα από τη Φινλανδία έως την Ελλάδα και προχωρούν στη δημιουργία πολεμικών οικονομιών (με τη συμμετοχή και της Τουρκίας).
Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ –που υποκίνησαν την Ουκρανική εκστρατεία– αποστασιοποιούνται από τη δυτικοευρωπαϊκή φρενίτιδα, επιχειρούν να κάνουν μπίζνες με τη Ρωσία, αλλά εξακολουθούν να την έχουν κυκλωμένη με τις βάσεις τους. Σήμερα. Αύριο, ουδείς γνωρίζει – ούτε κι ο Τραμπ με την «τρέλα του».
Ο πόλεμος αυτός ανέδειξε δύο πολύ διαφορετικές μεταξύ τους διεργασίες μέσα στα αντίπαλα στρατόπεδα.
Στη Ρωσία σημειώνεται μια επιστροφή στην «απεύθυνση στον λαό». Στον πατριωτισμό, στον πολιτισμό και τις λαϊκές παραδόσεις. Η ενσωμάτωση της ιστορίας της ΕΣΣΔ στο ταυτοτικό αφήγημα έχει γίνει πλέον έντονη, καθώς και η ρητορική για τις ηθικές αξίες, την εθνική αξιοπρέπεια και την ενότητα του λαού. Ο οποίος αρχίζει να απολαμβάνει ένα βιοτικό επίπεδο πολύ καλύτερο από τις πρώτες δεκαετίες μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
————————————————————————————————-
Αντιθέτως, στη Δύση η διολίσθηση των κοινωνιών σε μια κατάσταση «Φάρμας των Ζώων» γίνεται όλο και πιο έντονη, όλο και πιο ανανατρέψιμη.
Οικονομική εξαθλίωση, κοινωνική αποβλάκωση, woke ή ακροδεξιά ιδεολογία (το ίδιο είναι), ολοκληρωτική προπαγάνδα, όλο και πιο έντονος αυταρχισμός, αμοραλισμός και πολιτειακή κατάρρευση, υποκρισία – απ’ όπου κι αν το πιάσεις το πράγμα βρωμάει.
Πολεμοκάπηλη στην Ουκρανία η Δύση κι αιμοσταγής στη Γάζα.
Με τον πλούτο να συγκεντρώνεται σε όλο και πιο λίγα χέρια και τη φτώχεια να απλώνεται σε όλο και πιο μεγάλες μάζες. Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία αυτή η αντίθεση δεν ήταν τόσο μεγάλη!
***
Όσο για την Ελλάδα, εδώ συμβαίνει ένα απείκασμα όσων συμβαίνουν στη Δύση, προς το χειρότερο.
Οι Έλληνες υποφέρουν από τη φτώχεια και η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει κυριαρχία ή να ακρωτηριασθεί. Σε όλους τους κρίσιμους δείκτες η Ελλάδα βρίσκεται στον πάτο. Με το επί μακρόν κυρίαρχο πολιτικό σύστημα να έχει δημιουργήσει πολιτειακό πρόβλημα που αγγίζει πλέον την πεμπτουσία της ίδιας της ύπαρξης της χώρας.
Οι λέξεις φρενοβλαβείς, φρενοκομείο, ζουρλομανδύας, δεν χρησιμοποιούνται όσο θα έπρεπε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο. Αντιθέτως, πάνε οι ευφημισμοί σύννεφο και λειτουργούν σαν πρέζα μέσα στο μυαλό των πολιτών και σαν ηρωίνη.
Στο κέντρο της Πόλης τρομερά υψώνονται πλέον τα αγάλματα της Προπαγάνδας, της Διαφήμισης, του Αυταρχισμού, του Πολέμου, της Μαφίας, της Αμάθειας, του Άδικου, του Ατομικισμού, του Μαμωνά, της Ιεροσυλίας, της Υποτέλειας και του Φόβου – ιδού το νέο Δωδεκάθεο!
Των θεών-θεσμών που λατρεύονται στην Πόλη μας, ανηλεείς, απάνθρωποι και θανατηφόροι…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
2•Χ•2025
