Τι έγραψε ο ποιητής Μ. Αναγνωστάκης γι’ αυτούς που λέγανε «μη βαράτε το ΠΑΣΟΚ γιατί θα έρθει η Δεξιά»
«Η οποιαδήποτε κριτική προς το ΠΑΣΟΚ που θίγει καίρια, δομικά στοιχεία της πολιτικής του αντίληψης και συμπεριφοράς, κινδυνεύει με πολλή άνεση να στιγματιστεί ότι “ρίχνει νερό στο μύλο της Δεξιάς”, ότι τελικά είναι… δεξιά πολιτική. Η ιδεοληψία ότι “χωρίς τον Αντρέα ο τόπος είναι χαμένος” και θα ξαναγυρίσει πάλι στην πρότερη βαρβαρότητα, έχει περάσει σε πολύ κόσμο και σε καλόπιστο κόσμο δυστυχώς, που δεν ανέχεται πια καμιά κριτική, καμιά επιφύλαξη, καμιά αμφιβολία, που έπαψε πια να συζητά και που στην καλύτερη περίπτωση έχει πρόχειρο το ατράνταχτο επιχείρημα: “Ναι, μπορεί να κάναμε κι εμείς λάθη αλλά οι άλλοι έκαναν περισσότερα”, λες και πρόκειται για θέμα ποσοστών καλής διαγωγής και όχι για αίτημα καθολικής διαφοροποίησης από συστήματα και μεθόδους που δεν έχουν σχέση με την άλλη πολιτική που έχει διακηρυχθεί. Η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα ληστή Τραπεζών και σ’ έναν μπουκαδόρο δεν είναι διαφορά ποιότητας, είναι διαφορά ποσότητας. Αν ο δεύτερος είναι πιο «συμπαθητικός» αυτό δε σημαίνει ότι αν δεν ξεμάθει να κλέβει δεν μπορεί αύριο να εξελιχθεί κι αυτός σε μεγαλοδιαρρήκτη. Το μόνιμο, το ακλόνητο, το αχτύπητο επιχείρημα του ΠΑΣΟΚ είναι: Το παρελθόν της Δεξιάς. Οι νεόκοποι σοσιαλφωστήρες το έχουν ξεδιπλώσει σαν σημαία της πολιτικής τους, που εξαγνίζει τα πάντα και δικαιολογεί τα πάντα. Μη βλέπετε τι κάνουμε εμείς! Κοιτάξτε τι έχει κάνει η Δεξιά! Βέβαια η Δημοκρατία (και μη μιλάμε για… σοσιαλισμό) είναι πολύ δύσκολη και εύθραυστη υπόθεση για να ορίσουμε διαφεντευτή της τον κ. Κουτσόγιωργα, ας πούμε, που σαν νοοτροπία, πρότυπο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα μοντέλα που με τόσο πάθος ξορκίζει».
(Ν’ ανοίξουμε το παλιό τεφτέρι -ή Περί «δεξιών» και «αριστερών» λύσεων-, Η Αυγή, 31/3/1985)
Δημοσθένης Παπαδάτος
