Στις ακροάσεις που πραγματοποιούν η Γερουσία και η Βουλή των Αντιπροσώπων, οι δύο στρατηγοί και ο υπουργός Άμυνας, πρώην στρατηγός, που κλήθηκαν να καταθέσουν σε τι οφείλεται το φιάσκο της αμερικάνικης αποχώρησης από το Αφγανιστάν, κυριάρχησε η αμηχανία. Όλοι ευθαρσώς παραδέχτηκαν ότι οι εμπλεκόμενοι φορείς, κυβέρνηση, στρατός και μυστικές υπηρεσίες, έπεσαν έξω στις εκτιμήσεις τους. Κανένας, άτομο και φορέας, δεν εκτίμησε ότι το φιλικό και εξαρτημένο απ’ αυτούς κράτος που είχαν δημιουργήσει οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους, με τεράστιες δαπάνες, με τοπική γραφειοκρατία και στρατό 180.000 ανδρών, θα αυτοδιαλυόταν ακαριαία και η Καμπούλ θα έπεφτε στα χέρια των Ταλιμπάν πάρα πολύ γρήγορα και εντελώς αναίμακτα.
Επισήμως ξοδεύτηκαν πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια και ανεπισήμως πάνω από δύο, για να φτιαχτεί ένα κράτος στα μέτρα ελέγχου των ΗΠΑ και, όπως είπε ένας Αμερικάνος ειδήμων, «να τους κάνουν ανθρώπους»! Για το σκοπό αυτό, χιλιάδες ξένοι εγκαταστάθηκαν στο Αφγανιστάν ως επιχειρηματίες, σύμβουλοι, μισθοφόροι στρατιώτες, δικηγόροι και μη κυβερνητικές οργανώσεις και δεκάδες χιλιάδες Αφγανοί πληρώνονταν από τους Αμερικάνους ως μεταφραστές, οδηγοί, διερμηνείς, αστυνομικοί, δεσμοφύλακες κ.λπ.. Και, βέβαια, εκατό χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν από τις συμμαχικές δυνάμεις, ένοπλοι και άοπλοι, ενώ πολλοί περισσότεροι, της τάξης των εκατομμυρίων, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να βρουν καταφύγιο στο Ιράν, το Πακιστάν, το Τατζικιστάν, μερικοί έφτασαν μέχρι την Ελλάδα.
Μέσα σε είκοσι ολόκληρα χρόνια, με τόσα χρήματα και ανθρώπινο δυναμικό, δεν δημιούργησαν ούτε μία βιομηχανία, ούτε ένα αγροτοσυνεταιρισμό. Γιατί ήθελαν να εξαρτούν την επιβίωση των Αφγανών, της ελίτ και της κοινωνίας, από τα δικά τους κονδύλια. Οτιδήποτε θα δημιουργούσε συνθήκες μακροχρόνιας αυτοδιαχείρισης και αυτάρκειας ήταν εκτός επιλογής.
Όσον αφορά τη δημοκρατία, δεν την θέλησαν σε οποιαδήποτε στιγμή οι Αμερικάνοι, Άγγλοι, Γερμανοί, Αυστραλοί, Γάλλοι, Πολωνοί και λοιποί σύμμαχοι και έκαναν ό,τι περνούσε από τη σιδερένια πυγμή τους για να μην ευδοκιμήσει ποτέ στο Αφγανιστάν. Διάλεγαν τους πιο διεφθαρμένους για τα κυβερνητικά πόστα και τους διασφάλιζαν με μπόλικα δολάρια, αλλά και εξοντώνοντας κάθε φωνή που θα ζητούσε μια έστω στοιχειώδη διαφάνεια.
Ξεφούσκωτοι οι στρατηγοί μέσα στις εντυπωσιακές καλοσιδερωμένες και γεμάτες διακρίσεις στολές τους, ομολογούσαν ότι μετά από είκοσι χρόνια μιας τεράστιας επένδυσης δυνάμεων και χρημάτων στο Αφγανιστάν, έκαναν μια τρύπα στο νερό! Μόνο ο τρόμος, ο θάνατος, οι ακρωτηριασμοί, τα βασανιστήρια, ο ξεριζωμός, τα γκρεμισμένα φτωχόσπιτα, η καταστροφή κάθε εντόπιας οικονομικής ζωής και η ενίσχυση της διαφθοράς με δισεκατομμύρια δολάρια εξαγοράς και προδοσίας, απομένουν ως επιτεύγματα της μακρόχρονης παρουσίας τους στη χώρα. Η εξαγωγή βίας, διαφθοράς και φασισμού αποδείχτηκε ότι είναι το περιεχόμενο του «πρότζεκτ Αφγανιστάν». Και η τρισδιάστατη υποκρισία τους.
Οικολόγοι ευκαιρίας
Σοκαρισμένο όλο το δυτικό μπλοκ, ξεγυμνωμένο, με αφορμή το φιάσκο της «αποχώρησης» που έβγαλε στην επιφάνεια όλη τη σαπίλα που καλλιεργούν τα δυτικά καθεστώτα όπου πατήσουν το πόδι τους, προσπαθεί να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις για το προϊόν της «ελευθερίας, δημοκρατίας, ηθικής και προόδου» που εξάγει η Δύση. Όμως, όσο κι αν προσπαθούν οι εφημερίδες και τα κανάλια να περιορίσουν τη βλάβη στο image και το brand name της Δύσης κάνοντας διάφορους συμψηφισμούς με τις πολιτικές των Ταλιμπάν, ακόμα και οι πιο αδαείς στην Ευρώπη και την Αμερική κάτι κατάλαβαν. Κι αυτό το κάτι, σε συνδυασμό με κάθε άλλο φιάσκο, π.χ. την αντιμετώπιση της πανδημίας, υπονομεύει την αξιοπιστία, ίσως μακροπρόθεσμα και τη βιωσιμότητα αυτού του μοντέλου που επιβλήθηκε στην ανθρωπότητα και συντηρείται δια πυρός και σιδήρου.
Το σίγουρο είναι ότι στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, τα μηνύματα απ’ αυτό το φιάσκο έχουν διαφορετικά νοήματα απ’ αυτά που έχουν στη Δύση. Στις συντριπτικά περισσότερες χώρες του κόσμου αποκτάει μεγαλύτερο βάθος η συνειδητοποίηση ότι ποτέ και πουθενά οι δυτικοί δεν είχαν σκοπό να διαδώσουν και να υποστηρίξουν άμεσα και έμμεσα το προπαγανδιστικό τετράπτυχο «ελευθερία, δημοκρατία, ηθική και πρόοδος».
Και μ’ αυτήν την ανεπιθύμητη για τη Δύση απομυθοποίηση του δυτικού μοντέλου, των «δυτικών αξιών» που συχνά επικαλούνται ο Μακρόν και η Φον Ντερ Λάιεν, σήμερα οι δυτικοί αποζητούν κάλυψη πίσω από την κλιματική αλλαγή. Από τον Μπάιντεν μέχρι τον Μητσοτάκη, έγιναν ξαφνικά όλοι οικολόγοι! Αυτοί που επί δεκαετίες πρωτοστάτησαν στην παρεμπόδιση κάθε ελάχιστου μέτρου που θα συνέτεινε στην έγκαιρη αναχαίτιση της κλιματικής αλλαγής και κατηγορούσαν τους οικολόγους για εχθρούς της προόδου, απορρίπτοντας τις επιστημονικές προβλέψεις ως αβάσιμες και ως ψεύδη των αριστερών.
Αναξιόπιστοι
Στη Γερμανία, όπως είδαμε στις πρόσφατες εκλογές, συναγωνίστηκαν τα πολιτικά κόμματα στο ποιο είναι το πιο οικοφιλικό. Τους βόλεψε η αναπάντεχη καταστροφή μερικών γερμανικών χωριών από ένα κατακλυσμό λίγων ωρών που κόστισε τη ζωή σε διακόσιους ανθρώπους, υπεραρκετούς για να τρομάξουν οι άνω των 50 ετών νοικοκυραίοι που αποτελούν σχεδόν το 60% του εκλογικού σώματος! Να ανησυχήσουν και οι απαθείς για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να υπερψηφίσουν τους γερασμένους και απαξιωμένους σοσιαλδημοκράτες και χριστιανοδημοκράτες που έδωσαν τα ρέστα τους συμπεριφερόμενοι σαν σημαιοφόροι του αγώνα για το περιβάλλον, για να εξασφαλίσουν ασθμαίνοντες αθροιστικά το 50% των ψήφων.
Ο κατακερματισμός των ψήφων στη Γερμανία, στην πιο πλούσια και συγκροτημένη χώρα της Ευρώπης, είναι ένα δείγμα της απογοήτευσης των πολιτών από τα κόμματα και τις πολιτικές τους. Κανένα κόμμα και κανένας πολιτικός δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Όλοι και όλα είναι ίδια. Είναι ενδεικτικό ότι περίπου ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος ψήφισαν το Κόμμα των Πρασίνων και άλλοι ενάμιση εκατομμύριο ψήφισαν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα!
Οι γραφειοκράτες των κομμάτων εξάντλησαν τα εφόδια τους και ξέμειναν στη μιζέρια που αποπνέουν. Κι αυτό επιβεβαιώνεται κι από το ό,τι μέχρι την παραμονή της ψηφοφορίας, το 35% των Γερμανών δήλωναν ότι δεν έλκονται από κανένα κόμμα και κανέναν υποψήφιο για την καγκελαρία. Γιατί μπορεί να έχουν όλοι οι Γερμανοί δουλειά, μπορεί τα τρένα να φεύγουν στην ώρα τους και οι εξαγωγές των μεγάλων βιομηχανιών να πηγαίνουν καλά, αλλά η πλειονότητα των πολιτών ζει αξιοπρεπώς αλλά πολύ οριακά, εύθραυστα, πράγμα που δεν δικαιολογείται από τον πλούτο που παράγει ο τόπος και για τον οποίο κομπάζουν οι πολιτικοί.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στην προεκλογική περίοδο απέφυγαν όλα τα κόμματα εξουσίας την ιεράρχηση θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας. Ούτε για την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική συμμετοχή της Γερμανίας στην καταστροφή του Αφγανιστάν, ούτε για την πώληση γερμανικών οπλικών συστημάτων στη Σαουδική Αραβία που διεξάγει μία γενοκτονία στην Υεμένη και, βέβαια, δεν φημίζεται για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ιδίως των γυναικών και των διαφωνούντων!
Και πώς θα μπορούσαν να αναδείξουν τέτοια ζητήματα όταν όλα τα κόμματα, πλην του Die Linke, υποστήριξαν όλα τα εγκληματικά εγχειρήματα των Δυτικών στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη κ.λπ.; Όταν και η λεγόμενη Αριστερά, δηλαδή το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και οι Πράσινοι, το Die Linke κατατάσσεται στην άκρα Αριστερά!, ανήκει στην πιο φιλοπόλεμη και ψυχροπολεμική πολιτική πτέρυγα στη Γερμανία!
Κανένας τους δεν βγήκε να καταγγείλει τη δολοφονία με ρουκέτα από αμερικάνικο ντρόουν μιας οικογένειας με επτά παιδιά στην Καμπούλ στη διάρκεια της εκκένωσης, ενώ φωνάζουν για κάθε περιστατικό, ακόμα και το πιο μικρό που συμβαίνει στη Λευκορωσία ή τη Βενεζουέλα.
Οι «λόρδοι»
Σήμερα, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, κι από κοντά οι Βέλγοι κι οι Ολλανδοί, προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη φήμη τους στην Αφρική όπου κάθε πέρασμα τους άφησε φρίκη και οργή. Ο Μακρόν ζήτησε συγγνώμη από τους Αλγερινούς για τις σφαγές και τα κομμένα κεφάλια των αγωνιστών που τοποθετήθηκαν και παρέμειναν μέχρι πέρσι σαν τρόπαια και σαν πειστήρια της φυλετικής τους κατωτερότητας στις προθήκες των μουσείων στη Γαλλία. Όπως ζήτησε συγγνώμη και από το λαό της Ρουάντας για τη συμμετοχή των Γάλλων στη γενοκτονία κοντά ενός εκατομμυρίου Τούτσι!
Οι Γερμανοί υποσχέθηκαν να επιστρέψουν μερικά από τα 10.000 αντικείμενα λατρείας και πολιτισμού που άρπαξαν ως λάφυρα από τη Ναμίμπια και τη Νιγηρία, τότε που αλυσόδεναν και έριχναν τους φυλετικά κατώτερους ιθαγενείς ζωντανούς από τα βράχια στους καρχαρίες του Ατλαντικού! Τα αντικείμενα που τώρα επιδεικνύουν στο Humboldt Forum, το ανάκτορο των αποικιοκρατών, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα σαν μουσείο στο Βερολίνο.
Στη Μεγάλη Βρετανία, μετά το θανατικό από τον κορονοϊό, εδώ και μια βδομάδα, σχηματίζονται τεράστιες ουρές αυτοκινήτων με οδηγούς που διψούν για μερικά λίτρα βενζίνης! Έκλεισαν τα βενζινάδικα, γιατί δεν έχουν οδηγούς για τα βυτία! Αν συνέβαινε αυτό στη Ρωσία, θα στήνανε πανηγύρι για το χάλι της! Και με τις τιμές του πετρελαίου σε άνοδο, χρεοκόπησαν ήδη τρεις ιδιωτικές εταιρίες ενέργειας αφήνοντας 230 χιλιάδες ανθρώπους χωρίς ρεύμα! Μα, καλά, η αγορά δεν τα ρυθμίζει όλα σωστά;
Αυτοί, λοιπόν, οι ξεπεσμένοι Άγγλοι που, με τον Μπόρις Τζόνσον πρωθυπουργό και με διακοσμητική αντιπολίτευση μετά την εκπαραθύρωση του Τζέρεμι Κόρμπιν από τους πολεμοκάπηλους μπλερικούς, φιλοδοξούν να παίξουν παγκόσμιο ρόλο, όπως τα καλά χρόνια της βρετανικής αυτοκρατορίας, της κοσμοκράτειρας. Οι λόρδοι που θυμίζουν τους φουκαράδες που εμφανίζονται πού και πού σε κάποιες εκδηλώσεις ντυμένοι σαν Μακεδόνες του Αλέξανδρου με πλαστικές ασπίδες και περικεφαλαίες! Κι αν αυτοί οι γραφικοί μπορεί να προκαλούν γέλια ή και συμπάθεια για την αφέλειά τους, οι μεταμφιεσμένοι της βασίλισσας μοιάζουν με φρικιά της αποκάλυψης, επικίνδυνα, όμως, ως προβοκάτορες και κολαούζοι της Αμερικής.
Ενδοφαγωμάρα
Καθώς αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον έξω κόσμο, αυτόν που είχαν συνηθίσει να λεηλατούν ανεμπόδιστα, οι ελίτ έχουν στραφεί στη λεηλασία των εταίρων τους μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το χάλι της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Πορτογαλίας, αλλά και της Ιταλίας, καθώς και το κοντράρισμα με τις απείθαρχες Ουγγαρία και Πολωνία, είναι η αρχή του φαινομένου.
Δεν είναι μόνον οι Γάλλοι με τα κίτρινα γιλέκα και την αποδοκιμασία των πολιτικών κομμάτων, ιδίως του Μακρόν και της Λεπέν, που στις τελευταίες δημοτικές εκλογές καταποντίστηκαν παταγωδώς. Ούτε μόνον οι Βρετανοί που περιμένουν στην ουρά για λίγη βενζίνη, ενώ στις γειτονιές δεν κυκλοφορεί άνθρωπος μόλις σκοτεινιάσει καθώς συνεχίζεται η «επιδημία» των τυφλών επιθέσεων με μαχαίρια, που αποφεύγουν να τη συζητούν δημόσια για να μην αμαυρώσουν το βασιλικό τους λούστρο. Σύμφωνα με την έκθεση της Βουλής των Κοινοτήτων, την περασμένη χρονιά καταγράφηκαν σε Αγγλία και Ουαλία 46.000 αδικήματα που σχετίζονται με τη χρήση μαχαιριών!
Πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, παντού επικρατεί ανασφάλεια και απογοήτευση. Ο νεοφιλελευθερισμός διέλυσε ή μείωσε τις δικλείδες ασφαλείας, υποβάθμισε τους θεσμούς, φιλτράρισε και απαξίωσε το πολιτικό προσωπικό. Κανένας στην Ευρώπη δεν αισθάνεται άνετα, κανένας δεν αισιοδοξεί, όπως βεβαιώνεται και στατιστικά.
Τώρα, μετά το «δάγκωμα» των εταίρων και το στρίμωγμα των ημετέρων, εντείνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα τραστ συμφερόντων με ευκαιριακές συμμαχίες. Η πελώρια νίλα της Γαλλίας με τα υποβρύχια, αλλά και το φτύσιμο όλων των Ευρωπαίων συμμάχων με τη μυστική συμφωνία ΗΠΑ-Βρετανίας-Αυστραλίας, ερήμην της Γερμανίας και της Ιαπωνίας, όπως και η ξαφνική αποχώρηση των Αμερικάνων από το Αφγανιστάν χωρίς την παραμικρή ενημέρωση των άλλων κρατών που είχαν στρατό και πολιτικό προσωπικό στην Καμπούλ, είναι σοβαρές ενδείξεις των χτυπημάτων κάτω από τη μέση μεταξύ των ελίτ.
Πέρα από το πολιτικοστρατιωτικό σκέλος που είναι πολύ σημαντικό, η μονομερής ακύρωση της παραγγελίας των Αυστραλών για τα γαλλικά υποβρύχια υπέρ των αμερικάνικων, σημαίνει μία τεράστια απώλεια της τάξης των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη γαλλική ελίτ που όσο και να το καταπιεί, δεν μπορεί να το χωνέψει. Αντιθέτως, η εμμονή των Γερμανών στην ολοκλήρωση του σούπερ πρότζεκτ για τον αγωγό Nord Stream 2, που θα μεταφέρει χωρίς διαμεσολαβητές την καύσιμη ύλη στη Γερμανία από τη Ρωσία, πέρα από τη γεωστρατηγική της σημασία, εμποδίζει τις αμερικάνικες εταιρίες να αναλάβουν αυτές την κερδοφόρα προμήθεια της Ευρώπης με πετρέλαιο και γκάζι. Επίσης, αφαιρεί κέρδη από τις δυτικές ελίτ η συμφωνία που υπέγραψε το φιλοτραμπικό καθεστώς του Όρμπαν της Ουγγαρίας με τη ρωσική Gazprom.
Βέβαια, ανέκαθεν εκδηλώνονταν «ασυμφωνίες» μεταξύ των συμμάχων, αλλά ήταν πάντα εκ τους ασφαλούς, ακόμα και την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αφού οι Σοβιετικοί δεν αποτελούσαν πραγματική στρατιωτική ή οικονομική απειλή για τη Δύση. Αλλά τώρα, ο παγκόσμιος γεωπολιτικός χάρτης αλλάζει ραγδαία. Κανένα έδαφος δεν είναι στέρεο, τίποτα δεν είναι σίγουρο για τους Δυτικούς. Οι πολιτικές τους ασκούνται πλέον σε κινούμενη άμμο. Αν εξαιρέσει κανείς χώρες με ελίτ εμβαπτισμένες στην υποτέλεια, όπως η Ελλάδα, ακόμα και οι παραδοσιακοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική είτε έχουν λιγοστέψει είτε έχουν διαφοροποιηθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Η απειλή με πραξικοπήματα και κανονιοφόρους υφίσταται ακόμα, αλλά δεν έχει πια την ίδια αποτελεσματικότητα. Κι αυτό είναι πρωτοφανές.
Ποιοι μιλάνε
Ειδικότερα για τη νέα συμφωνία που είναι γνωστή ως AUKUS (Australia-UK-USA), κατ΄αρχήν, δεν έχει τίποτα καινούργιο ως προς τα μέλη που την αποτελούν. Όπως ήταν σύμμαχοι, έτσι παραμένουν. Ούτε ότι στοχεύουν την Κίνα είναι νέο. Απλά δίνουν σ’ αυτή τη στοχοποίηση πιο μεγάλη έμφαση. Ταυτόχρονα, παραδέχονται σιωπηρά ότι η «Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας» (ASEAN), που έχει δέκα μέλη (Βιετνάμ, Ινδονησία, Καμπότζη, Λάος, Μαλαισία, Μπρουνέι, Μιανμάρ, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Φιλιππίνες) τα οποία βρίσκονται πολύ εγγύτερα στην Κίνα, δεν μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο, γιατί δεν υπάρχει προθυμία για μια αντικινεζική συμμαχία. Οι Αμερικάνοι έκαναν προσπάθεια σ’ αυτή την κατεύθυνση με πενιχρά αποτελέσματα.
Όπως πάντα, οι Αμερικάνοι συνεχίζουν να κινούνται σαν ταύροι σε υαλοπωλείο. Τόσο η συμμαχία AUKUS όσο και η πρόσφατη διάσκεψη μεταξύ ΗΠΑ, Ινδίας, Ιαπωνίας και Αυστραλίας (QUAD), εκλαμβάνονται περισσότερο ως απειλή παρά ως λύση από τις χώρες της περιοχής. Είναι πραγματικά προκλητικό να εξοπλίζεται για να περιφρουρήσει τη Νότια Θάλασσα της Κίνας η Αυστραλία η οποία, όπως και οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, βρίσκεται σε απόσταση 8 ωρών με το αεροπλάνο και 15-20 ημερών με το πλοίο, από την Κίνα! Δηλαδή, έχοντας όση απόσταση έχει και η Αθήνα από το Πεκίνο!
Κι ενώ οι Αμερικάνοι έχουν περικυκλωμένη την Κίνα με δεκάδες στρατιωτικές βάσεις, τα παπαγαλάκια τους μιλούν για την στρατιωτική απειλή της Κίνας που δεν έχει στρατούς έξω από τα σύνορά της!
Επίσης, η τετραμερής (QUAD) την οποία οι Αμερικάνοι προπαγάνδισαν ως τη συνάντηση των δημοκρατικών χωρών της ευρύτερης περιοχής, φέρνει στο νου των τοπικών ελίτ την πολιτική των επεμβάσεων για την αλλαγή καθεστώτων, από την οποία έχουν πολύ μελανή πείρα. Τελικά, οι επιλογές των Αγγλοσαξόνων εκφράζουν τους ευσεβείς πόθους των δικών τους ολιγαρχών, έχοντας ενδεχομένως και κάποια απήχηση σε μερίδα των κοινωνιών τους που ακόμα τρέφεται με την ψευδαίσθηση της αναβίωσης των παλιών αυτοκρατοριών.
Ρήγματα
Στο εσωτερικό της Αμερικής είναι πάρα πολύ μεγάλα τα ρήγματα. Δεν καταρρέουν μόνον οι γέφυρες και συγκρούονται τα τρένα, έχει διαλυθεί η όποια κοινωνική συνοχή, πολλοί μιλούν για ακήρυχτο εμφύλιο, οι δολοφονίες έχουν εκτοξευτεί, το πολιτικό σύστημα νοσεί, οι ανισότητες είναι βαθιά στο κόκκινο, το αμερικάνικο όνειρο θρυμματίζεται…
Μέσα σ’ αυτό το αρρωστημένο κλίμα, μπορεί εύκολα ο πρώην πρόεδρος Τραμπ να αποκαλεί τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων προδότη και ο γερουσιαστής Dan Sullivan να ζητάει την εκτέλεσή του!
Στην Ινδία, οι αγρότες είναι σε εξέγερση εδώ και μήνες αντιπαλεύοντας την πολιτική της κυβέρνησης να παραδώσει την παραγωγή τους στα ολιγοπώλια των τροφίμων, ενώ ο λαός χτυπημένος από την επιδημία στερείται κάθε στοιχειώδους ιατρικής φροντίδας.
Κα στη δημοκρατία της Ιαπωνίας δεν λάβανε καθόλου υπόψη την εκφρασμένη βούληση της μεγάλης πλειονότητας του λαού κατά της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, ούτε μπόρεσε το πλούσιο και τεχνολογικά εξελιγμένο κράτος να διαχειριστεί σωστά το πρόβλημα της πανδημίας. Γι’ αυτό άλλαξαν άρον-άρον τον πρωθυπουργό φορτώνοντάς του την ευθύνη, για να μη θιγεί ολόκληρη η ελίτ.
Επί της ουσίας, το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι αυτό που παραδέχτηκαν και τόνισαν οι τρεις στρατηγοί, ο Mark Milley, αρχηγός του γενικού επιτελείου των ΗΠΑ, ο Frank McKenzie, επικεφαλής της κεντρικής διοίκησης και ο Lloyd J. Austin, σημερινός υπουργός Άμυνας, καταθέτοντας στη Γερουσία και στη Βουλή των Αντιπροσώπων: το φιάσκο στο Αφγανιστάν θα επηρεάσει πολύ αρνητικά το κύρος, την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα και την ικανότητα των ΗΠΑ να ρυθμίζουν τις τύχες του κόσμου.
