Προσοχή, δεν λέμε το χάλι, μιλάμε για ένα χαλί (καθόλου ιπτάμενο). Το οποίο χρησιμεύει για να σπρώχνουμε από κάτω πολλά και σοβαρά ζητήματα. Κάτω από το χαλί τα σκουπίδια, οι σκόνες, οι στάχτες, οι ευθύνες, οι υποχωρήσεις, τα σκάνδαλα, οι μίζες και όσα άλλα χωρέσουν. Γιατί αυτό το στα κουτουρού λοκντάουν, ή το λοκντάουν-κουτουρού, πρέπει να συγκαλύψει πολλά κάτω από το χαλί του, να αποσιωπηθούν ακόμα περισσότερα, και να δικαιολογηθεί το τοπίο που θα βρούμε όταν βγούμε από αυτόν τον εφιάλτη.
Λοκντάουν-κουτουρού, αλλά πολλαπλών χρήσεων. Μα γιατί έχουμε το πιο παρατεταμένο και πιο αυστηρό λοκντάουν στην Ευρώπη; Γιατί καμία άλλη χώρα δεν έχει περίπου 5 μήνες λοκντάουν; Γιατί το 6 η ώρα μέσα Σάββατα και Κυριακές επί 3 βδομάδες τώρα για Αθήνα και Θεσσαλονίκη γίνεται 7 η ώρα; Γιατί μας χαρίζουν 1 ολόκληρη ώρα; Τι είδους στοιχεία προέκυψαν για να γίνει μια γελοία «διόρθωση» σε ένα ήδη απαράδεκτο μέτρο;
Το λοκντάουν δεν έχει σχέση με την προστασία της υγείας του πληθυσμού. Εντάσσεται σε μια λογική «νόμου και τάξης», αποκλεισμού και εγκλεισμού για να συγκαλυφθούν ελλείψεις, παραλείψεις, εγκληματικές αστοχίες και αδιαφορία για την υγεία του πληθυσμού. Η πανδημία και το λοκντάουν θα χρησιμοποιηθούν για να δικαιολογηθούν: Το μείον 10% του ΑΕΠ που σημειώθηκε το 2020. Η καταστροφή τόσων επιχειρήσεων και καταστημάτων. Η αύξηση της ανεργίας. Η διάλυση της παιδείας. Οι υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα. Η κατάργηση δικαιωμάτων. Η καταστολή κάθε διαμαρτυρίας και εκδήλωσης. Η κατάργηση του δημόσιου χώρου. Η διάδοση της τηλεργασίας, με παράλληλες αναδιαρθρώσεις μισθών και υποχρεώσεων. Το χτύπημα κάθε κοινωνικού δεσμού και το κλείσιμο του κόσμου στα σπίτια του.
Υπερφίαλοι στόχοι, αλλά και η δημιουργία μαζικής υστερίας και φόβου μπορεί να τους υποβοηθήσει για λίγο διάστημα.
Για να το πούμε με ιστορικό παράδειγμα: Ζητούσε η ελληνική αντίσταση στον πόλεμο του 41-44 βοήθεια σε ρουχισμό, και τα συμμαχικά αεροπλάνα έριχναν αρβύλες μόνο για το αριστερό πόδι… Έτσι «βοηθούσαν». Από τη μια εμφανίζονταν να κάνουν ρίψεις ρουχισμού, και από την άλλη άφηναν χωρίς αρβύλες τους αντάρτες (τους οποίους αργότερα περιποιήθηκαν ιδιαίτερα…).
Μέχρι σήμερα, ένα χρόνο πανδημίας, πολλά μπορούσαν να γίνουν ώστε να είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση: πρωτοβάθμια ιατρική, προσλήψεις, μαζικά τεστ, ιχνηλατήσεις, ουσιαστική ενημέρωση, φάρμακα, εμβόλια, ΜΕΘ, χώροι για ασθενείς με κορωνοϊό, απόλυτη προτεραιότητα στις ευπαθείς ομάδες, επίταξη ιδιωτικού ιατρικού τομέα, διπλασιασμός και όχι μείωση των δαπανών για υγεία. Όχι διάλυση της εκπαίδευσης και του λιανεμπορίου. Μεταφορές με ασφάλεια, άρα αύξηση οχημάτων, επίταξη πούλμαν, χρησιμοποίηση των ταξί που κάνουν απίστευτες «ουρές» στις πιάτσες, και τόσα άλλα…
Αν δεν έγιναν, δεν φταίνε οι νέοι και ο απείθαρχος Έλληνας, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό καταστημένο έχει μάθει να χειρίζεται κρίσεις, σεισμούς, αρρώστιες, καταστροφές, μπόρες, πλημμύρες κ.λπ.
Η χώρα διαθέτει τον καλύτερο λοιμωξιολόγο-επιδημιολόγο του κόσμου: τον κ. Χρυσοχοΐδη, που εισηγείται «εκκαθαρίσεις» παντός τύπου. Εφαρμόζει τους ψεκασμούς «νόμου και τάξης», μια ψιλοχούντα δηλαδή με τα «απαγορεύονται οι συναθροίσεις». Διαθέτει επίσης τον μεγαλύτερο ατζέντη τουρισμού: τον κ. Μητσοτάκη, που ανακαλύπτει το πιστοποιητικό εμβολιασμού για τουριστικές μετακινήσεις. Δεν διευκρινίζει αν θα έχει ξεπεραστεί η πανδημία στη χώρα μέχρι να έρθουν τα κύματα υγιών και πιστοποιημένων τουριστών, ώστε να δουλέψει και η «βαριά βιομηχανία» του τόπου…
Μόλις μαζευτεί το χαλί και φανεί τι θάφτηκε από κάτω του τόσους μήνες, τι θα γίνει; Η ανάγκη για κοινωνικότητα δεν πρέπει να επιτρέψει να ξεχαστεί η ανάγκη απόδοσης δικαιοσύνης για τα εγκλήματα (πραγματικά, ψυχολογικά) τον καιρό της πανδημίας. Ούτε για τις επί δεκαετίες «αμέλειες» του πολιτικού συστήματος.
