Ας κάνουμε άλλη μια προσπάθεια να δούμε τον κόσμο όπως είναι, αλλά με μία διαφορά από τα συνηθισμένα. Να αλλάξουμε γωνία. Από τη θέση μας ψηλά στο στερέωμα πάνω από την Ευρώπη να μετακινηθούμε σε μια θέση πάνω από την Ασία και την Αφρική κι από εκεί παρατηρώντας τι συμβαίνει να ανασυνθέσουμε την εικόνα για την τρέχουσα παγκόσμια πραγματικότητα. Δεν είναι εύκολο επειδή είμαστε εκ γενετής χρήστες της δυτικής οπτικής, αλλά είναι απαραίτητο να απεγκλωβιστούμε αν θέλουμε να αντιληφθούμε τις τεκτονικές μετακινήσεις και μεταβολές που συντελούνται στην ανθρωπότητα.
Διπρόσωπη
Ο δυτικός κόσμος πιέζεται, δοκιμάζεται και κρίνεται για πρώτη φορά τόσο έντονα και τόσο ουσιαστικά από τη λήξη του Β΄ ΠΠ. Είναι στιγμές αποκάλυψης! 80 χρόνια μετά, κρίνεται πλέον οριστικά από τι είδους υλικό είναι φτιαγμένος. Επί 80 χρόνια ο δυτικός κόσμος ταλαντεύεται ανάμεσα στην ειρήνη και τον πόλεμο, στη συνύπαρξη και τον ιμπεριαλισμό, ανάμεσα στη λογική και την ηθική από τη μία μεριά και την ιδιοτέλεια και την αλαζονεία από την άλλη. Ο δυτικός κόσμος που σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών δημιούργησε τον Ψυχρό Πόλεμο και το ΝΑΤΟ στρεφόμενος με άγριες διαθέσεις, πριν καν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από το μακελειό, εναντίον όλων των άλλων, βασικών συμμάχων του κατά του φασισμού συμπεριλαμβανομένων.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, χαράσσοντας στην εσωτερική του διάρθρωση μία κατεύθυνση αντίθετη με αυτή του ναζισμού στον οποίο αποδόθηκαν οι ευθύνες για όλα τα δεινά, αποσιωπώντας, όμως, και αλλοιώνοντας τα βαθύτερα αίτια της ανόδου του, η πρώτη μεταπολεμική περίοδος χαρακτηρίστηκε από τους ειδήμονες ως η «Χρυσή Τριακονταετία» της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ που βγήκαν κερδισμένες ξεφεύγοντας δια του πολέμου από την χρεοκοπημένη τους κατάσταση που είχε σκάσει παταγωδώς το 1929, με ελάχιστα θύματα και μηδενικές υλικές καταστροφές καθώς -με εξαίρεση το μεμονωμένο συμβάν του Περλ Χάρμπορ- οι εχθροπραξίες δεν άγγιξαν την επικράτειά τους. Εν συνεχεία, οι ΗΠΑ επωφελήθηκαν και από τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης και ανασυγκρότησης της σοβαρά τραυματισμένης δυτικής Ευρώπης την οποία, βέβαια, έθεσαν υπό την υψηλή εποπτεία τους.
Ως αντίβαρο και αντιπρόταση στον ηττημένο φασισμό που είχε ξεπηδήσει από τη μήτρα της Δύσης, εγκαθιδρύθηκαν στα περισσότερα κράτη αστικοδημοκρατικά καθεστώτα, αναπτύχθηκε το κοινωνικό κράτος, συγκρατήθηκαν σε κάποιο βαθμό οι κοινωνικές ανισότητες, διευρύνθηκαν οι ατομικές ελευθερίες και εκδηλώθηκαν σημαντικά ρεύματα γραμμάτων, τεχνών και πολιτικής σκέψης και δράσης στο πλαίσιο μιας δυναμικής ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης της ηπείρου, τα καλύτερα δε εξ αυτών ήταν προοδευτικά και επικριτικά του κυρίαρχου συστήματος κινήματα.
Ταυτόχρονα, όμως, τα ίδια αυτά καθεστώτα και οι ελίτ των χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, αποσπώντας τη συναίνεση μεγάλων τμημάτων, συχνά πλειοψηφικών, των κοινωνιών τους, συνέχισαν να επιδίδονται σε κατά συρροή αγριότητες και βαρβαρότητες σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Εξανθρωπίζονταν στο εσωτερικό τους σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν τους, το πολεμικό και το προπολεμικό, αλλά ταυτόχρονα συνέχιζαν να εξάγουν βία στο εξωτερικό σε βάρος των άλλων λαών και κρατών. Προπαγανδιστικά πρόβαλαν διεθνώς τα αγαθά του αστικοδημοκρατικού πολιτεύματος ενώ στην πράξη εφάρμοζαν παντού την πιο βάναυση αυταρχική και εκμεταλλευτική διακυβέρνηση.
Από την Αλγερία ως το Βιετνάμ και από την μέση Ανατολή ως τη Λατινική Αμερική εξακολούθησαν να οργιάζουν πραγματοποιώντας πολέμους, κατασφάζοντας λαούς, ανατρέποντας καθεστώτα (ακόμα και αστικοδημοκρατικά όπως στο Ιράν, τη Γουατεμάλα, την Ελλάδα και τη Χιλή) με δολοφονίες και πραξικοπήματα, ενώ δεν έπαψαν καθόλου να στηρίζουν αιμοβόρα φασιστικά καθεστώτα σε όλες τις ηπείρους, της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης, όπως της Ισπανίας του Φράνκο και της Πορτογαλίας του Σαλαζάρ!
Ψίχουλα
Παραπλανητικά, με το σταυρό στο χέρι και με τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της προόδου για σημαία, έχοντας κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, παγκόσμιοι ηγεμόνες, ρυθμιστές όχι μόνο της οικονομικής και πολιτικής ζωής αλλά και του συστήματος αξιών, διαφύλαξαν τα αγαθά που διαφήμιζαν ως υπέρτερα αποκλειστικά για δική τους χρήση και απέκλεισαν δια πυρός και σιδήρου όλη την άλλη ανθρωπότητα από τη διαμοίρασή τους. Άφηναν στα θύματα, εκτός από τις αλυσίδες, ψίχουλα και σκουπίδια.
Η ανθρωπότητα όπως τη γνωρίσαμε με τις δύο «φύσεις», των ανώτερων και των κατώτερων λαών, είναι το μεγαλύτερο τερατούργημα που παρασκεύασε ο δυτικός κόσμος στα πεντακόσια χρόνια της επέκτασης και επικράτησής του. Με ένα μητροπολιτικό «κέντρο» μειοψηφικό που όχι μόνο απολάμβανε προνομιακά όλα τα αγαθά που παρήγαγαν όλοι οι πολιτισμοί της γης, αλλά που αυστηρά δεν επέτρεπε σε κανένα άλλο λαό να συμμετέχει στα κοινά και του αφαιρούσε ή του κατέστρεφε ακόμα και τα στοιχεία που ήταν συστατικά του δικού του πολιτισμού, της δικής του δημιουργίας και ταυτότητας.
Προκειμένου να το πετύχουν αυτό, οι δυτικές μητροπόλεις χρησιμοποίησαν επί αιώνες ό,τι πιο άγριο, ό,τι πιο σκληρό, ό,τι πιο απάνθρωπο θα μπορούσε να επινοήσει ο σατανικότερος κακούργος. Όχι μόνο βασάνισαν, εξόντωσαν, υποδούλωσαν και λεηλάτησαν τους λαούς, αλλά τους δηλητηρίασαν και με ό,τι πιο διαβολικό, αισχρό και άτιμο μπορεί κανείς να φανταστεί προκειμένου να ασκήσουν πάνω τους όλη τους την εξουσία, όλη τους την επιρροή και να αρπάξουν όλα τους τα πλούτη. Καλλιέργησαν το φόβο, το διχασμό και τη διαφθορά και εξαγόρασαν, εκπαίδευσαν, εξουσιοδότησαν και ενίσχυσαν τα πιο διεφθαρμένα στοιχεία κάθε κοινωνίας για να διασφαλίσουν τον έλεγχο της εκ των έσω, με ντόπιους υποτελείς και δοσίλογους που θα διαιώνιζαν την κυριαρχία τους ακόμα και μετά την μερική ή καθολική αποχώρησή τους. Και αυτό έγινε σε όλη τη γη. Γι’ αυτό η φυσική τάση των λαών να αποκτήσουν την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεσή τους για να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους και να ξεφύγουν από τη φτώχεια δεν προσκρούει μόνο στον εξωτερικό παράγοντα, τη μητρόπολη, αλλά και στα εγκάθετα πιόνια του εσωτερικού τους κόσμου που είτε είναι διαβρωμένα από τις ηγεμονικές αρχές είτε έχουν παρασυρθεί από το λούστρο, τη βιτρίνα, την κατήχηση και το γόητρο με το οποίο το δυτικό μπλοκ έχει περιβάλλει την κοσμοεξουσία του. Καμία κοινωνία δεν θα παρέμενε στην υπανάπτυξη εάν είχε αφεθεί ελεύθερη να αναπτύξει τον πολιτισμό της, τον φυσικό της πλούτο και τις ικανότητες της, να συνεργαστεί ισότιμα με τους γείτονές της και να δεχτεί αχειραγώγητα τις επιρροές από τα θεμιτά επιτεύγματα των άλλων.
Ακόμα και η οριοθέτηση των κρατών, τα σύνορά τους, έγινε από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις με τρόπο που διασπούσε τους λαούς και εδραίωνε ύπουλα τις διαφορές που μέχρι σήμερα αποτελούν αιτίες αμφισβητήσεων και συγκρούσεων.
Με το βούρδουλα
Οι αποικιοκράτες δεν άφησαν κανένα περιθώριο σε εκατοντάδες λαούς να αυτονομηθούν, να προοδεύσουν και να προκόψουν. Το μέγεθος, η ποιότητα, η ένταση και η διάρκεια της δυτικής επιδρομής εναντίον της ανθρωπότητας είναι αδύνατο να καταμετρηθεί, αλλά οι καταστροφικές συνέπειες της έχουν καθορίσει τη μοίρα των λαών της γης.
Είναι υπεράνω πάσης αμφιβολίας επιβεβαιωτικό, όσο και ανατριχιαστικό, ότι σύμφωνα με την έρευνα της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου (CRS), που δημοσιεύτηκε στις 8 Μαρτίου 2022 με τίτλο «Περιπτώσεις χρήσης των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο εξωτερικό, 1798-2022», οι ΗΠΑ έχουν πραγματοποιήσει 469 στρατιωτικές επεμβάσεις που έχουν αναγνωριστεί από το αμερικάνικο Κογκρέσο, οι περισσότερες μετά το 1950. (GeoEurope.org) Αν προσθέσει κανείς και τις αντίστοιχες πολλαπλές επεμβάσεις που έχουν κάνει οι Ευρωπαίοι από την εποχή του Κολόμβου σε πάνω από 400 περιοχές του κόσμου, πριν καν τη δημιουργία εθνικών κρατών, ο τελικός αριθμός των επιδρομών της Δύσης εναντίον της ανθρωπότητας ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία! Μέχρι την έναρξη του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου οι αποικιακές αυτοκρατορίες κατείχαν με το σπαθί και το μαστίγιο το 84% της γήινης σφαίρας! Ακόμα και σήμερα υπάρχουν αποικίες και «κτήσεις» των μητροπόλεων σκόρπιες στην υφήλιο!
Εκατοντάδες εκατομμύρια νεκροί, ακρωτηριασμένοι και τραυματίες, δεκάδες εκατομμύρια δούλοι, αμέτρητα πλήθη εκτοπισμένων λαών σε όλη την υφήλιο, πανάρχαιοι πολιτισμοί αφανισμένοι, εκατοντάδες γλώσσες χαμένες, ανυπολόγιστης αξίας πλούτη λεηλατημένα, από έργα τέχνης, τεχνολογίες και πρώτες ύλες μέχρι ανθρώπινα κρανία για εκθέματα στα μουσεία των μητροπόλεων. Και μια φύση κατακρεουργημένη και ερημοποιημένη. Αυτό είναι το βασικό αποτύπωμα της Δύσης στην ανθρωπότητα.
Και μπορεί όλα αυτά να είχαν ξεχαστεί, ακόμα και συγχωρεθεί από τους λαούς που είναι τα θύματα, αλλά η απληστία και αλαζονεία των Δυτικών που παραμένει αμείωτη δεν τους το επέτρεψε και ποτέ δεν τους άφησε ήσυχους, ούτε για μια στιγμή ελεύθερης ανάσας, μέχρι σήμερα. Και τώρα που η Δύση διαισθάνεται ότι το έδαφος ρευστοποιείται κάτω από την μπότα της, επιτείνει τις προσπάθειές της να κρατήσει τα κράτη και τους λαούς υπό επιτήρηση, τρομοκρατία και καταστολή, καταστρέφοντας τους πιο αδύναμους, από τη Γιουγκοσλαβία ως το Αφγανιστάν, και απειλώντας τους υπόλοιπους ακόμα κι εκείνους που αντικειμενικά πλέον έχουν ξεφύγει ανεπιστρεπτί από τον κλωβό της ηγεμονίας της και τη σφαίρα επιρροής της.
Μείγμα γενοκτονιών
Κι αυτό που γίνεται σήμερα στην Παλαιστίνη, ξεκινώντας 100 χρόνια πριν από τους Άγγλους, δεν είναι τυχαίο. Ούτε είναι μεμονωμένο ή ανεξάρτητο φαινόμενο, γι’ αυτό τυγχάνει τόσο μεγάλης και φανατικής υποστήριξης από όλες τις δυτικές ελίτ και από μεγάλα τμήματα των δυτικών κοινωνιών που είναι εξοικειωμένα με τις άγριες γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις τις οποίες έχουν κατ’ επανάληψη επιτελέσει τα μέλη και οι εταίροι τους, οι πρόγονοι και οι συντοπίτες τους.
Η γενοκτονία-εθνοκάθαρση στην Παλαιστίνη είναι μια υποδειγματική εφαρμογή, μία ακριβής σύμπτυξη, μια περιεκτική μικρογραφία, ένα κοκτέιλ των τεράστιων εγκλημάτων που έχει διαπράξει ο δυτικός κόσμος σε βάρος των λαών του κόσμου καθ’ όλη τη διάρκεια της αποικιοκρατίας μέχρι τις μέρες μας, από τις εξοντωτικές σφαγές των Ινδιάνων και το δουλεμπόριο μέχρι τους μαζικούς αφανισμούς πληθυσμών στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις εξολοθρεύσεις εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ινδοκίνα και τις ισοπεδώσεις κρατών και πολιτισμών στη Λιβύη, το Ιράκ κι αλλού, χωρίς ανάπαυλα, χωρίς ίχνος ανθρωπισμού.
Η βαρβαρότητα των σιωνιστών Εβραίων στην Παλαιστίνη είναι ένα περιστατικό, το πιο σύγχρονο, στην απάνθρωπη πορεία του δυτικού κόσμου. Αλλά είναι ίσως και το πιο «τερματικό». Είναι σε παγκόσμια δημόσια θέα, έχει καταργήσει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και ακυρώσει κάθε φορέα και θεσμό που θεσπίστηκε για να απορροφάει τους εκάστοτε σπασμούς της βαρβαρότητας, έχει υπερβεί ιστορικά κάθε όριο αγριότητας, έχει διάρκεια, δεν είναι «στιγμιαίο» και είναι ξεκάθαρο ως προς τις μεθόδους και τους στόχους των θυτών. Εμπεριέχει όλα τα ακραία συστατικά της γενοκτονίας-εθνοκάθαρσης, αποτελεί κορυφαία εκδήλωση ρατσισμού και είναι μία πελώρια λαοκτονία από τις πιο μεθοδικές και απάνθρωπες που έχουν ποτέ καταγραφεί. Λαοκτονία που υποστηρίζεται πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά, αστυνομικά, θρησκευτικά και επικοινωνιακά από όλο το δυτικό μπλοκ, με νομιμοποίηση, προβολή, χρήμα, οπλικά συστήματα, απειλές, διώξεις και απαγορεύσεις σε κλίμακα χωρίς προηγούμενο. Η γενοκτονία-εθνοκάθαρση στην Παλαιστίνη συμπυκνώνει και εκπροσωπεί όλη τη βαρβαρότητα που ασκεί η Δύση από το 1500!
Γεωπολιτικά, η γενοκτονία-εθνοκάθαρση στην Παλαιστίνη αποτελεί την πιο κραυγαλέα κορύφωση της έσχατης προσπάθειας της Δύσης να διασώσει την ηγεμονία της στον κόσμο. Αλλά, σε συνδυασμό με όλα τα άλλα σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν, με την αφύπνιση των λαών και την αναπόδραστη ανατροπή των διεθνών συσχετισμών δυνάμεων, πολλοί αναλυτές τονίζουν πλέον -με όλο και λιγότερες επιφυλάξεις- ότι κι αυτό σηματοδοτεί με τον πιο παραστατικό τρόπο την παρακμή και καθίζηση της Δύσης, την καθολική της χρεοκοπία, επιβεβαιώνοντας τη ρήση που χρησιμοποιούν σε ανάλογες περιπτώσεις οι λαϊκοί άνθρωποι στα χωριά λέγοντας με νόημα ότι «καυλώνει ο γάιδαρος προτού ψοφήσει»!
Ασυγκίνητοι
Όλα πλέον δείχνουν ότι μπαίνουμε βαθύτερα στη φάση στην οποία όλο αυτό το αφήγημα και όλο αυτό το καθεστώς που διέδωσε και επέβαλε χάρη στην παντοδυναμία της η Δύση αμφισβητείται, κλονίζεται, απορρίπτεται και καταρρίπτεται βήμα-βήμα, άλμα-άλμα.
Η ευφορία που δημιουργήθηκε στη Δύση μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, την προσχώρηση των κρατών του ανατολικού μπλοκ στο δυτικό στρατόπεδο και την πρόσκαιρη ύφεση της αντιαποικιακής πάλης στον τότε λεγόμενο Τρίτο Κόσμο, λειτούργησε πάρα πολύ καθησυχαστικά στις δυτικές μητροπόλεις που θεώρησαν ότι επιτέλους η ανθρωπότητα τούς ανήκει. Θύμα αυτής της πλαστής εντύπωσης και επιπόλαιης κρίσης είναι και η δυτική Αριστερά που της κόπηκαν τα ήπατα! Γι’ αυτό σήμερα οι Δυτικοί, δεξιοί, κεντρώοι κι αριστεροί, έχουν χάσει κάθε ικανότητα να αντιληφθούν και να παραδεχτούν ότι αυτό που είναι σε εξέλιξη στην ανθρωπότητα είναι ανατρεπτικό της τάξης και των αντιλήψεών τους, είναι κοσμογονικό! Γι’ αυτό οι δεξιοί παραμένουν αλαζονικά αδιόρθωτοι στις εκτιμήσεις τους και οι αριστεροί ιδεολογικά κλονισμένοι βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση.
Όλο αυτό το βεβαρημένο παρελθόν, όλη αυτή η καταπίεση και λεηλασία, έχει συσσωρεύσει παγκόσμια ένα τεράστιο σε ποιότητα και ποσότητα στρώμα ασφυξίας και οργής, ένα ασήκωτο φορτίο καταπίεσης και θυμού στο οποίο είναι ενσωματωμένος όλος ο πόνος από τις πληγές, τις απώλειες, τις στεναχώριες, τις λεηλασίες, τις αδικίες, τους ξεριζωμούς, τους πολέμους, τις στερήσεις, τις εξαπατήσεις, τις κοροϊδίες, τις ύβρεις, τις απορρίψεις, τις ταπεινώσεις, τους βιασμούς και τους χλευασμούς που οι λαοί έχουν επί αιώνες υποστεί από τη Δύση.
Ο δυτικός κόσμος, αίτιος, υπόλογος, εκτελεστής και ένοχος για τα δεινά της ανθρωπότητας, αρνείται να αναγνωρίσει τα πεπραγμένα του και αποφεύγει να τα δει γυμνά και αφτιασίδωτα. Δεν θέλει ούτε να ξέρει, ούτε να απολογείται, ούτε να μετανιώνει. Επί δύο χρόνια, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι ιερείς και οι διανοούμενοι, οι πλούσιοι και οι φτωχοί, βλέπουν στις οθόνες τους καθημερινά το μακελειό, τη σφαγή στην Παλαιστίνη και δεν αισθάνονται τίποτα! Δεν τους συγκινεί ο διαμελισμός χιλιάδων παιδιών και ο θρήνος των μανάδων, ούτε τους ξενίζουν τα ερείπια των βομβαρδισμένων σπιτιών γιατί με αυτές τις μεθόδους πλούτισαν στο διάβα του χρόνου οι κοινωνίες τους κι έτσι διαμορφώθηκαν οι συνειδήσεις τους. Εξ αυτού, όμως, εθελοτυφλούντες, δεν μπορούν καν να αντιληφθούν τις κοσμογονικές μεταβολές και αφυπνίσεις που ζυμώνονται και ενεργοποιούνται στον Παγκόσμιο Νότο και οι οποίες αφορούν και το δικό του μέλλον.
Σε όλη τη γη αποτελεί πλέον κοινό τόπο και είναι το κύριο θέμα στο δημόσιο διάλογο από τη μία η αναφορά στην αποικιοκρατία για τις καταστροφές που επέφερε και από την άλλη η πιεστική ανάγκη να υπάρξει αντίσταση, άλλος δρόμος, για να πάψει η Δύση να προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στα κράτη και τους λαούς. Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι και λαοί αισθάνονται, κι αυτό εκφράζεται ποικιλοτρόπως, ότι ενισχύονται οι προϋποθέσεις, επιτέλους, για την απελευθέρωση και την αποδέσμευση από τις υλικές και άυλες αλυσίδες της αποικιοκρατίας.
Η συνδιάσκεψη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης στην πόλη Τιαντζίν της Κίνας και η παρέλαση στο Πεκίνο για τα 80 χρόνια από την αντιφασιστική νίκη ενάντια στους Ιάπωνες ιμπεριαλιστές με τη συμμετοχή υψηλόβαθμων παραγόντων από πολλές χώρες, αποτελούν έναν ποιοτικά ανώτερο σταθμό στην κίνηση προς τα εμπρός των λαών του Παγκόσμιου Νότου και της Παγκόσμιας Πλειοψηφίας, που επιταχύνεται συνεχώς, από ισχυρότερη θέση σε κάθε σκαλοπάτι και με όλο μεγαλύτερη και αποφασιστικότερη συμμετοχή.
Η Δύση είναι πλούσια, αδίστακτη και πολεμοχαρής. Αλλά έχει ξεμείνει από μυαλά κι από ήθος.
