Οι αγώνες που ξεπηδούν καθημερινά είναι αγώνες που χαρακτηρίζονται από διάφορα αντιφατικά και ανάμεικτα στοιχεία, αλλά με μια κοινή βάση: τη μεγέθυνση της λαϊκής οργής.
Στην παιδεία οι αντιδράσεις συνεχίζονται
Στην παιδεία, τα βλέμματα έχουν στραφεί προς τις μαθητικές καταλήψεις, που μετρούν ήδη τις 630 πανελλαδικά, ενώ οι κινητοποιήσεις των μαθητών είναι συχνές και ιδιαίτερα μαζικές. Ήδη για την κυβέρνηση αποτελούν σοβαρό πρόβλημα. Στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, η πορεία τον κινητοποιήσεων βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, κλείνοντας ουσιαστικά τον ένα μήνα καταλήψεων. Την περασμένη Πέμπτη, πραγματοποιήθηκε πανελλαδική πορεία των φοιτητικών συλλόγων στην Αθήνα, με τη συμμετοχή σε αυτή και καθηγητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ τις υπόλοιπες ημέρες υπήρχαν δράσεις των φοιτητών σε κάθε πόλη, με αποκορύφωμα την προσπάθεια μελών του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων να παρέμβουν στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, την περασμένη Κυριακή, για να ενημερώσουν όλο το λαό για τους λόγους που κινητοποιούνται. Σε αρκετές γενικές συνελεύσεις των σχολών έκαναν την εμφάνισή τους μπλοκ φοιτητών, που απαιτούσαν ανοιχτές σχολές, με αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των καταλήψεων στις 110 – από τις 290, μια βδομάδα πριν.
Με βάση τα τελευταία δεδομένα, έχει φουντώσει ο προβληματισμός εντός φοιτητικών χώρων για τους τρόπους ανάκαμψης των κινητοποιήσεων και πώς θα έχει νικηφόρα έκβαση ο αγώνας όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Η σύνδεση του φοιτητικού κινήματος με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, στη βάση του να πέσει η κυβέρνηση της τρόικας μαζί με το νόμο της Διαμαντοπούλου, αποτελεί μονόδρομο.
Την ίδια στιγμή, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές, μετά την πρώτη επιτυχημένη συνάντηση των συλλόγων ΔΕΠ στην Αθήνα, προσπαθούν να συντονίσουν τις δράσεις τους για να ενωθούν με τους φοιτητές, παρά και ενάντια στις διαθέσεις της ηγεσίας του συνδικαλιστικού τους οργάνου (ΠΟΣΔΕΠ), που τάσσεται υπέρ των ανοιχτών σχολών και μιλάει για το αδιέξοδο των κινητοποιήσεων.
Καζάνι που βράζει η ελληνική κοινωνία
Παράλληλα, στην ελληνική κοινωνία ξετυλίγονται μια σειρά από πρωτοβουλίες και κινήσεις πολιτών που αντιδρούν στα χαράτσια που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Σε πολλές πλατείες της χώρας γίνονται συνελεύσεις και συγκεντρώσεις για την οργάνωση της άρνησης πληρωμής, ενώ και πολλά σωματεία προσπαθούν να συντονίσουν τους εργαζομένους τους για να μην πληρώσουν.
Είναι εξαιρετικά κρίσιμο να αντιληφθούμε πως οι αγώνες στην εκπαίδευση και την υπόλοιπη κοινωνία αλλά και όσοι ακόμα θα ξεδιπλωθούν το επόμενο διάστημα αποτελούν τις διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Αποτελούν την απάντηση του λαού απέναντι στην καταστροφή της κοινωνίας και την καταλήστευσή της από τους διεθνείς τοκογλύφους. Αποτελούν την απάντηση του λαού απέναντι στη χρεοκοπία που του ετοιμάζουν. Για τη νεολαία, που την έχουν διαγράψει απ’ τον κοινωνικό χάρτη και της επιβάλλουν το μονόδρομο της ξενιτιάς, αλλά και για το λαό, όσο πιο γρήγορα ξεμπερδέψουν με την κυβέρνηση της τρόικας και το σάπιο πολιτικό σύστημα μέσα από ένα μεγάλο ξεσηκωμό τόσο το καλύτερο.
*Ο Γιάννης Καλομοίρης είναι μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού Πάτρας.
