Όσο προχωρά η προώθηση των μέτρων-φωτιά για τους εργαζόμενους, τόσο εντείνεται η καταστολή και η σκλήρυνση της δημόσιας ζωής. Η συνεχής παρουσία και δράση της αστυνομίας σε κάθε απεργιακή εκδήλωση, η χρήση χημικών και υπερβολικής βίας και μανίας ενάντια στους διαδηλωτές, δείχνει πως το μέσο της καταστολής θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον, αφού δεν αποσπάται συναίνεση.
Και φυσικά, τις μέρες των κινητοποιήσεων, αμέσως μετά την εξαγγελία των μέτρων, στήθηκε και η φάμπρικα της προβοκάτσιας και της στοχοποίησης πολιτικών χώρων, που άσχετα αν κατέρρευσε γρήγορα, κάνει έστω και στιγμιαία τη δουλειά της. Διώκονται, όμως, 3 νεαροί με βάση στοιχεία που κατέγραψαν οι κάμερες και έδωσαν οι μαρτυρίες συνεργατών της διοίκησης της ΓΣΕΕ…
Τα υποκριτικά «συγγνώμη» σε επώνυμους, που δέχονται τη λύσσα των δυνάμεων καταστολής, δεν μπορούν να αναιρέσουν την προαποφασισμένη και συνειδητή χρησιμοποίηση της καταστολής από την κυβέρνηση Παπανδρέου για να περάσει η πιο αντιλαϊκή πολιτική που φαντάστηκε ποτέ πασοκτζής ή εργαζόμενος, τα τελευταία 40 χρόνια…
Γιάννα Κούρτοβικ: Κατασκευή «ενόχων»
Για ένα σύστημα προφυλακίσεων που λειτουργεί εδώ και χρόνια με τη συνεργασία των αστυνομικών υπαλλήλων και των δικαστών, κάνει λόγο η Γιάννα Κούρτοβικ, η οποία έχει αναλάβει την υπεράσπιση του Μάριου Ζέρβα, υπογραμμίζοντας στoν Δρόμο πως είμαστε η χώρα με τους περισσότερους προφυλακισμένους: «Συγκρούεται εκκωφαντικά η αλήθεια των φωτογραφιών της σύλληψης με τις “μαρτυρίες” των αστυνομικών που συνέλαβαν τον Μάριο και για μια ακόμη φορά η πρακτική υποψιάζει για “εντολή”. Οι αστυνομικοί υπάλληλοι στους οποίους το σύστημα έχει αναθέσει άσκηση δημόσιας εξουσίας, καταχρώνται αυτής της εξουσίας (εκτός των άλλων) για να ενοχοποιούν πολίτες. Και την ίδια στιγμή, οι δικαστές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τις καταθέσεις τους ως αυξημένης αξιοπιστίας. Η κατάχρηση εξουσίας είναι ένα αδίκημα που κατά περίπτωση μπορεί να είναι και κακούργημα. Κανείς, όμως, εισαγγελέας δεν ξέρω να έχει παραπέμψει έναν τέτοιο αστυνομικό στο εδώλιο. Εκπλήσσει ακόμη η ευκολία με την οποία δικαστικοί αποφασίζουν να στείλουν ένα νέο άνθρωπο να συναντήσει τον ζόφο των φυλακών, παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν έχει απασχολήσει, ποτέ δεν συνελήφθη, δεν “προσήχθη” , παρά το γεγονός ότι κανένα άλλο στοιχείο δεν υπάρχει σε βάρος του παρά μόνο μια αστυνομική “αναγνώριση” και δυο “υποστηρικτικές”, και αυτές αμφισβητούμενες.
Αλλά ακόμη κι αν δεν ήταν έτσι, ακόμη κι αν δεν ήταν η περίπτωση του Μάριου, είναι δυνατό να αποτελεί αντιμετώπιση των νεαρών με τις μολότοφ η φυλακή; Ρίχνονται χιλιάδες μολότοφ κάθε χρόνο. Θα τους στείλουμε στη φυλακή όλους αυτούς που κάποια στιγμή (ή και περισσότερες) χρησιμοποίησαν αυτό το μέσο –μέσο πολιτικής διαμαρτυρίας; Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι είναι πιο επικίνδυνο από το να ρίχνεις χημικά στο πρόσωπο και μάλιστα σε ηλικιωμένους ανθρώπους; Τόσο δύσκολο είναι να γίνουν αντιληπτά τα αυτονόητα», καταλήγει η Γιάννα Κούρτοβικ.
…Και δαρμένος και κατηγορούμενος
Κι αν ο Μάριος δεν χτυπήθηκε σε σημείο να οδηγηθεί στο νοσοκομείο, δεν συνέβη το ίδιο και με έναν 22χρονο φοιτητή ο οποίος δέχτηκε επίθεση από 6-7 άνδρες των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα να του ανοίξουν το κεφάλι, να του σπάσουν το πόδι και να κινδυνέψουν ακόμη και τα ζωτικά όργανά του. Η Αντωνία Λεγάκη, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας, ήταν παρούσα στο περιστατικό και έχει αναλάβει την υπεράσπισή του καθώς ο φοιτητής κατηγορείται μεταξύ άλλων για επίθεση με μολότοφ: «Εδώ έχουμε το επαναλαμβανόμενο φαινόμενο ο πιο τραυματισμένος ή ο πιο εμφανώς αδικαιολόγητα συλληφθείς να φορτώνεται με τις μεγαλύτερες κατηγορίες. Ο 22χρονος φοιτητής υπέστη άγριο ξυλοδαρμό σε όλο του το σώμα, το κεφάλι του ήταν ανοιγμένο και αιμορραγούσε για πολλές ώρες. Παρ’ ότι κατάφερα να τον δω πολλές φορές μετά την προσαγωγή του, έγινε ολόκληρη ‘‘εκστρατεία’’ για να πειστεί η αστυνομία να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να λένε πως είναι δύσκολο να γίνει συρραφή στο ανοιγμένο από τα γκλοπ κεφάλι του, διότι έχουν περάσει πολλές ώρες από το χτύπημα… Ενδεικτικό των χτυπημάτων που δέχτηκε ήταν ότι έγινε εξέταση όλων των ζωτικών οργάνων του (συκώτι, κοιλιά, νεφρά) διότι ήταν τόσο πολύ το ξύλο που δέχτηκε με τα γκλοπ και τις μπότες των ΜΑΤ που οι γιατροί φοβήθηκαν τα χειρότερα. Αναρωτιέμαι μέχρι πού θα φτάσουμε. Μέχρι το επόμενο θύμα; Το οποίο θα χρεωθεί με μολότοφ ή πυραύλους πάτριοτ ή δεν ξέρω και εγώ τι, προκειμένου να δικαιολογηθεί αυτή η βία;»
Ο φοιτητής βρίσκεται, πλέον, στο σπίτι του με ρωγμώδες κάταγμα στο ένα του πόδι, αναμένοντας το πόρισμα του εισαγγελέα. Και όλα αυτά από ένα παιδί που βρέθηκε στην πορεία μαζί με τον πατέρα του…
Ασκήσεις σε ζωντανούς στόχους ή ενέδρα;
Όσο περνούν οι μέρες τόσο και πληθαίνουν τα ερωτηματικά για το επεισόδιο στη Δάφνη, όπου έπεσε νεκρός ο αντιεξουσιαστής Λ. Φούντας. Τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί για τη δράση του είναι αστεία: ορισμένες σημειώσεις για το πού είναι οι κάμερες -κάτι που γνωρίζουν καλά όλοι οι μερακλήδες ταξιτζήδες- ενώ ερευνάται κι άλλο το κινητό του. Το αίμα που βρέθηκε στον τόπο του περιστατικού ήταν δικό του (υπήρχε ή όχι συνεργός;) και σίγουρα έπεσαν από πλευράς αστυνομικών πολλοί πυροβολισμοί. Οι σφαίρες βρήκαν τον Λ. Φούντα στην πλάτη. Κατά τ’ άλλα, τα σαΐνια του Χρυσοχοΐδη διοχετεύουν φωτογραφίες και θεωρίες για το πόσο επικίνδυνος μπορεί να είναι όποιος το πρωί εργάζεται, είναι ήσυχος και μορφωμένος. Και, βεβαίως, τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα. Μένει η απορία και τα ερωτηματικά για το τι έγινε εκείνο το βράδυ στη Δάφνη. Μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ… Η μόνη εκδοχή αυτή της αστυνομίας. Παραμένουν, επομένως, ανοικτές πολλές εκδοχές. Ένας νέος άνθρωπος είναι νεκρός, ενώ θα μπορούσε να ζούσε. Υπάρχει μια μανία ενάντια στη ζωή σε αυτό το σύστημα…
