Θα μείνει μετεξεταστέα η ανθρωπότητα;

Προχθές ο Νετανιάχου για πρώτη φορά είπε ανοιχτά ότι όρος για τον τερματισμό του «πολέμου» είναι ο εκτοπισμός των κατοίκων της Γάζας «σύμφωνα με το πολύ ορθό και πολύ επαναστατικό σχέδιο Τραμπ». Η δήλωση αυτή  επιβεβαιώνει την επιδίωξη της πλήρους κατοχής της Λωρίδας της Γάζας μέσω της εκδίωξης των Παλαιστινίων από αυτήν, και της εξόντωσης όσων αρνούνται να φύγουν. Η «ανθρωπιστική βοήθεια» θα είναι ένα πρόσθετο όπλο αυτής της επιχείρησης, αφού με πρόσχημα την παροχή της οι λιμοκτονούντες κάτοικοι της Γάζας θα οδηγηθούν σε τεράστια στρατόπεδα συγκέντρωσης ενόψει «μετεγκατάστασης» (ακόμη δεν έχουν βρει πού…). Η εξάλειψη της Χαμάς και η απελευθέρωση των ομήρων, που ακόμη προβάλλονται από τους απανταχού απολογητές του σιωναζισμού ως «οι νόμιμοι στόχοι του αμυνόμενου Ισραήλ», αποκαλύπτονται και επίσημα ως φερετζές της εθνοκάθαρσης και της γενοκτονίας.

Δεν χρειάζεται να πέφτει κανείς από τα σύννεφα: από το 1948, με κυμαινόμενη ένταση αλλά με εντυπωσιακή στοχοπροσήλωση, οι ισραηλινοί επιδιώκουν (και οι Δυτικοί πάτρωνές τους συναινούν) την εξαφάνιση των γηγενών από την Παλαιστίνη και τις γειτονικές αραβικές χώρες, αφού πριν χιλιάδες χρόνια ο Θεός(!) «τους υποσχέθηκε αυτά τα εδάφη για να δημιουργήσουν το Μεγάλο Ισραήλ». Σε αυτό το κράτος, οικοδομημένο βάσει αυστηρών ρατσιστικών προδιαγραφών, οι νέοι Άριοι είναι οι μοναδικοί άνθρωποι με δικαιώματα. Υπό όρους, αφού δηλαδή αποδεχθούν ότι είναι κατώτερα όντα, επιτρέπεται να ζουν εκεί ως χρήσιμα υποζύγια και μερικοί Παλαιστίνιοι (που φυσικά δεν αποκαλούνται έτσι, διότι «δεν υπάρχουν Παλαιστίνιοι»). Για τους υπόλοιπους, υπάρχει το «Χερέμ» της Παλαιάς Διαθήκης: η ολική εξόντωση –κατόπιν θεϊκής εντολής βέβαια– των αντίπαλων πληθυσμών, η «πλήρης καταστροφή του εχθρού και των αγαθών του μετά το πέρας μιας εκστρατείας». Οι ορίτζιναλ ναζί το αποκαλούσαν «Τελική Λύση».

Αλήθεια, αγανακτούν όλοι πια;

Αρκετοί Δυτικοί ηγέτες έχουν αρχίσει να φοβούνται ότι όλη αυτή η ενθουσιώδης διαφήμιση μιας εθνοκάθαρσης-γενοκτονίας που διεξάγεται σε κοινή θέα, μπορεί να πλήξει και τη δική τους νομιμοποίηση. Γνωρίζουν καλά ότι «υπό κανονικές συνθήκες», αφού επί δεκαετίες παρέχουν αδιαλείπτως τεράστια στρατιωτική, οικονομική και διπλωματική υποστήριξη στο εγκληματικό παρακράτος, θα έπρεπε και αυτοί να προσαχθούν στη Χάγη. Διότι αν είναι εγκληματίας πολέμου μία φορά ο κάθε Νετανιάχου, είναι δέκα όσοι του παρέχουν τα μέσα και την κάλυψη για να υλοποιήσει ένα τέτοιο, χιτλερικού τύπου σχέδιο. Οι πάντες ξέρουν ότι δίχως αυτούς, το σιωναζιστικό μόρφωμα δεν θα άντεχε ούτε μία ημέρα. Βέβαια μας έχουν τελειώσει οι «κανονικές συνθήκες», αν ποτέ υπήρχαν, οπότε…

Τι κάνουν τώρα οι περίφημοι 17 της Ε.Ε. (συν οι λοιπές «δημοκρατικές δυνάμεις» τύπου Καναδά), αφού βοήθησαν να μετατραπεί η Γάζα σε Κρανίου Τόπο και να πάρει σειρά πλέον και η Δυτική Όχθη; Δηλώνουν ότι έχουν σοκαριστεί που πεθαίνουν μωρά, άρα θα επανεξετάσουν το αν θα προχωρήσουν σε νέες συμφωνίες με το Ισραήλ. (Τα αναίσθητα ελληνόφωνα ανθρωπάρια, που δεν τολμούν ούτε προσχηματικά να ψελλίσουν έστω αυτό, ακόμη κι όταν όλοι οι υπόλοιποι το κάνουν, είναι άλλου επιπέδου πρόβλημα). Παριστάνουν λοιπόν καμπόσοι Δυτικοί ότι στυλώνουν τα πόδια, και «απαιτούν» να μπει ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα – συνεχίζοντας βέβαια να μπουκώνουν το Ισραήλ με όπλα και λεφτά. Ταυτόχρονα κλείνουν το μάτι στη συμμορία Νετανιάχου, ότι αν επιτρέψει την είσοδο βοήθειας, τότε και οι «πολιτισμένοι» Δυτικοί θα σώσουν τα προσχήματα, και το σχέδιο εγκλωβισμού των λιμοκτονούντων σε στρατόπεδα (ώστε να διευκολυνθεί η «μετεγκατάσταση» εκτός Παλαιστίνης) θα προχωρήσει.

Ούτε μύγα στο σπαθί τους

Εδώ όμως πέφτουν σε έναν απρόβλεπτο, πρόσθετο τοίχο (πέραν του Παλαιστινιακού «σουμούντ», που κάνει τους γηγενείς να γραπώνονται πεισματικά στα χώματά τους). Αυτός ο τοίχος έχει χτιστεί από τους σιωναζιστές που, μετά από δεκαετίες ατιμωρησίας και κανακέματος, δεν ανέχονται ούτε μύγα στο σπαθί τους. Δεν ανέχονται την παραμικρή σύσταση, ούτε καν από αυτούς που τους έδωσαν το σπαθί με το οποίο μακελεύουν την Παλαιστίνη. Έτσι εξηγείται και το πρωτοφανές (αλλεπάλληλα πρωτοφανή συμβαίνουν καθημερινά πια «εκεί κάτω»!) των «προειδοποιητικών πυρών» από ισραηλινούς στρατιώτες εναντίον Δυτικών διπλωματών που επισκέπτονταν την, εν πολλοίς κατεστραμμένη πλέον, μαρτυρική προσφυγούπολη Τζενίν στη Δυτική Όχθη.

Αυτή τη φορά οι Ευρωπαίοι σοκαρίστηκαν στ’ αλήθεια, αλλά το μήνυμα το πήραν – και από τα πυρά και από το είδος της «συγγνώμης» του κατοχικού στρατού, που στην πραγματικότητα ζητούσε από τους πρέσβεις και τα ρέστα διότι… παρέκκλιναν της πορείας τους. Στη δε δεύτερη σχετική ανακοίνωση αυτού του «ηρωικού» στρατού συμπληρωνόταν η εξήγηση του «συμβάντος» από την καταπληκτική δικαιολογία ότι πυροβόλησαν επειδή δεν είχαν καταλάβει ότι επρόκειτο για Δυτικούς διπλωμάτες! Τους μπέρδεψαν με αναλώσιμους Παλαιστίνιους… Ίσως είναι κρίμα που δεν σκοτώθηκε από κάποια αδέσποτη σφαίρα ένας Δυτικός πρέσβης. Διότι τότε, με μια δυσάρεστη μεν αλλά ελάχιστη παράπλευρη απώλεια, μπορεί αν μη τι άλλο να αυξανόταν η ενσυναίσθηση των υπόλοιπων. Το να νιώσει και κάποιος Ευρωπαίος επίσημος ότι βρίσκεται στο έλεος παραφρόνων που δεν απολογούνται ποτέ και για τίποτα, μπορεί να βοηθούσε.

***

Από τα παραπάνω, δηλαδή από μερικά μόνο βοτσαλάκια του αιματοβαμμένου ψηφιδωτού της Παλαιστίνης, βγαίνει αυτό που παλιά αποκαλούσαμε «ηθικόν δίδαγμα»; Ανάλογα με τις διαθέσεις του καθενός. Μια πιθανή ανάγνωση θα μπορούσε να είναι η εξής:

Συντελείται εθνοκάθαρση και γενοκτονία ενός λαού από σύγχρονους ναζί. Αυτό δεν θα συντελούνταν δίχως την ενεργητική συμμετοχή της Δύσης και την κυνική απραξία των υπόλοιπων (πλην λαμπρών εξαιρέσεων, που διαρκώς οφείλουμε να αναδεικνύουμε: η ξυπόλητη Υεμένη, για παράδειγμα). Η πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού απεχθάνεται πια τους εγκληματίες σιωνιστές και πιέζει τις κυβερνήσεις να σταματήσουν το μακελειό. Αυτές απαντούν με καταστολή ή/και κοροϊδία*. Το διεθνές δίκαιο, που κάποτε στα λόγια όλοι το σέβονταν, έστω κι αν εφαρμοζόταν α λα καρτ, τώρα έχει κηρυχθεί αναχρονιστικό. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν λαοί με αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια, που παλεύουν με νύχια και με δόντια για το δικαίωμά τους να ανασαίνουν ελεύθεροι.

Άρα; Είπαμε, ανάλογα με τις διαθέσεις του καθενός. Υπάρχει η επιλογή της στρουθοκαμήλου, υπάρχει και του ασπόνδυλου, υπάρχει και της ύαινας… Αυτά είναι όσα σερβίρονται ως προφανή, εύκολα, και ρεαλιστικά. Υπάρχει βέβαια και η δύσκολη επιλογή της κατανόησης όσων συμβαίνουν στη «νέα εποχή», ακολουθούμενης από τη διαμόρφωση μιας νέας συνείδησης που θα ανταποκρίνεται στις νέες απαιτήσεις, με επόμενο βήμα τη συγκρότηση μεγάλων, παλλαϊκών συνευρέσεων ώστε να επιχειρηθεί η διέξοδος από τον εφιάλτη του εξανδραποδισμού της τεράστιας πλειοψηφίας. Διαλέγουμε και παίρνουμε.

* Απαραίτητο υστερόγραφο: Αυτά που κάνουν οι Δυτικοί τελικά θα μεταφέρουν και στη Δύση τον πόλεμο και την απελπισία, με πολλές μορφές. Η προχθεσινή δολοφονία δύο υπαλλήλων της ισραηλινής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον από έναν 30χρονο που φώναζε «Free Palestine» είναι ενδεικτική. Εκατομμύρια άνθρωποι διαδηλώνουν, δεκάδες χιλιάδες φυλακίζονται, χάνουν τις δουλειές τους ή αποβάλλονται από εκπαιδευτικά ιδρύματα, μερικοί φτάνουν να αυτοπυρπολούνται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το μακελειό, αλλά οι κυβερνήσεις (ιδίως στις ΗΠΑ) το βιολί τους. Η αίσθηση της ανημπόριας μπροστά στην υπέρτατη αδικία και απανθρωπιά μπορεί να οδηγήσει σε πολλών ειδών αδιέξοδα.

Δηλώσεις απανθρωπιάς

Όποιοι δεν θέλουν να καταλάβουν ότι μια ολόκληρη κοινωνία, φαινομενικά «μοντέρνα», λειτουργεί με βάση θεωρίες φυλετικής υπεροχής, αδυνατούν να εξηγήσουν οτιδήποτε συμβαίνει στην Παλαιστίνη. Δεν μπορούν για παράδειγμα να κατανοήσουν ποια «στρατιωτική αναγκαιότητα» απαιτεί να εξοντώνονται μεθοδικά οι άμαχοι και να ισοπεδώνεται οτιδήποτε μπορεί να υποστηρίξει τη διαβίωσή τους. Ή γιατί τα ξημερώματα της Τρίτης –αναφερόμαστε ενδεικτικά σε ένα μόνο από τα χιλιάδες επεισόδια αυτού του «πολέμου»– ο κατοχικός στρατός έριξε εμπρηστικές βόμβες στο «ασφαλές» σχολείο Μούσα μπιν Νουσαΐρ, κι έκαψε ζωντανά πάνω από 50 γυναικόπαιδα ενώ κοιμούνταν.

Προς επίρρωση των παραπάνω, ιδού ορισμένες χαρακτηριστικές δηλώσεις που θα αρκούσαν για να προσαχθεί σιδηροδέσμια στη Χάγη σύμπασα η σιωνιστική ελίτ:

► «Πρέπει να κατακτήσουμε τη Γάζα και να την εποικίσουμε. Ο εχθρός δεν είναι η Χαμάς, ούτε καν ο στρατιωτικός βραχίονας της Χαμάς. Κάθε παιδί, κάθε μωρό στη Γάζα είναι εχθρός» (Μοσέ Φέιγκλιν, επικεφαλής του σιωνιστικού κόμματος «Ταυτότητα»).

► «Η Γάζα πρέπει να ισοπεδωθεί» (Γιτζάκ Βάσερλαουφ, υπουργός Κοινωνικής Ισότητας).

► «Το Διεθνές Δίκαιο δεν ισχύει όταν το επίδικο είναι η επιβίωση του εβραϊκού κράτους» (Αβιχάι Μάντελμπλιτ, πρώην Γενικός Εισαγγελέας του Ισραήλ).

Στο παρελθόν έχουμε καταγράψει αντίστοιχου επιπέδου τοποθετήσεις και από άλλα επιφανή στελέχη του γενοκτονικού καθεστώτος, όπως οι Σμότριχ, Μπεν-Γκβιρ κ.ά. Σχεδόν όλοι οι σιωνιστές κινούνται στο ίδιο μοτίβο, της φυλετικής/θρησκευτικής υπεροχής και άρα του εκ Θεού δικαιώματος του «περιούσιου λαού» να εξοντώνει τα ανυπότακτα «ανθρωπόμορφα ζώα». Γιατί να εξαιρεθούν τα μωρά;

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!