Γενικό ξεπούλημα της χώρας – Η αρχή με λιμάνι Πειραιά, Ελληνικό και ΕΥΑΘ...
Μέσα σε θύελλα αντιδράσεων από τοπικά κινήματα και εργαζόμενους, αλλά και με σοβαρή αναστάτωση και αντιδράσεις από τοπικά μέλη και στελέχη (ό,τι έχει απομείνει από τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ) η κυβέρνηση επιταχύνει το σχέδιο της γενικής και σκανδαλώδους εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Καταλύοντας κάθε συνταγματική νομιμότητα (ούτε λόγος να γίνεται για δεσμεύσεις και διακηρύξεις χρόνων), η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σπεύδει να ικανοποιήσει τις συνεχείς και όλο και πιο αποικιοκρατικές απαιτήσεις των δανειστών για να εκταμιευθεί μέρος της δόσης μετά την αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος. Μέχρι την απόδοση και της δεύτερης υπο-δόσης έχουμε να δούμε ακόμα πιο επώδυνες απαιτήσεις, ακόμα μεγαλύτερο εξευτελισμό της κυβέρνησης.
Το Υπουργείο Οικονομικών στην ιστοσελίδα του ανάρτησε δεκάδες χιλιάδες ακίνητα και εκτάσεις του Δημοσίου σε όλη τη χώρα, που οδηγείται στο ξεπούλημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέρα με τη μέρα ο αριθμός αυτός μεγαλώνει.
Την ίδια στιγμή, αν και εκκρεμεί δικαστική έρευνα του Αρείου Πάγου σχετικά με το τίμημα και τους όρους παραχώρησης, προχώρησε η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης του Ελληνικού σε κοινοπραξία επιχειρήσεων με επικεφαλής την Lamda Development του ομίλου Λάτση. Την Παρασκευή 10/6 η Γ.Σ. των μετόχων του ΟΛΠ ενέκρινε τη σύμβαση παραχώρησης του Οργανισμού στην κινεζική COSCO, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα, μόλις ολοκληρώθηκε η επίσκεψη του Γάλλου πρωθυπουργού Μ. Βαλς, ανακοινώθηκε το σχέδιο παραχώρησης της ΕΥΑΘ στη Suez, εταιρεία γαλλικών συμφερόντων.
Πανηγυρίζουν ηλεκτρονικά και έντυπα Media για το γενικό ξεπούλημα. Ο χορός κανιβάλων τραπεζιτών, μεγαλοεργολάβων, μιντιαρχών έχει μόλις ξεκινήσει. Ξεχάστηκε γρήγορα ότι αντίστοιχα πάρτι στο παρελθόν, από τη βαλκανική εξόρμηση του Σημίτη ώς την Ολυμπιάδα του 2004 κλπ., οδήγησαν στη σημερινή υπερχρέωση και διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Και σήμερα, με τα ίδια επιχειρήματα, συμπληρωμένα με δόσεις μιας κοινωνικής δικαιοσύνης και περιβαλλοντικής ευαισθησίας αλά ΣΥΡΙΖΑ, η ίδια συνταγή επαναλαμβάνεται ως η τελευταία λέξη της τάχα αριστερής διακυβέρνησης. Δεκάρικοι πανηγυρικοί για επενδύσεις δισεκατομμυρίων που δεν θα είναι τίποτα άλλο από νέα γενιά θαλασσοδανείων από τις τράπεζες. Ναι, αυτές που ανακεφαλαιοποιήθηκαν 3-4 φορές μέχρι τώρα με τα χρήματα των πολιτών φορτώνοντας βάρη τις επόμενες γενιές για 99 χρόνια. Αλήθεια, αφού είχε τόσα χρήματα να επενδύσει ο Λάτσης στο Ελληνικό γιατί «σώθηκε» η Eurobank με δημόσιο χρήμα;
Δεκάρικοι πανηγυρικοί για χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας που τάχα θα δημιουργηθούν στα νέα έργα όταν εκατομμύρια στενάζουν στις ουρές της ανεργίας και των συσσιτίων, χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις κλείνουν κάθε μήνα. Η ίδια καταστροφική συνταγή με τα ίδια ανιαρά επιχειρήματα ακούγεται πια όχι μόνο από τους «ιεροφάντες» της διαπλοκής αλλά και από τη λεγόμενη προοδευτική και ανεξάρτητη δημοσιογραφία που σταδιακά μεταβάλλεται σε… ΦΕΚ, με αντίδωρο την οικονομική επιβίωσή της.
Σκάνδαλο χωρίς ιστορικό προηγούμενο
Ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους δεν επιχειρήθηκε τέτοιας έκτασης εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και μάλιστα για τόσο μεγάλο, 99 χρόνια, χρονικό διάστημα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους υπάρχει κυβέρνηση που συναινεί στην ίδρυση ενός Υπερταμείου, του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, για τη λειτουργία του οποίου αποκλειστικά αρμόδιος είναι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (ESM) που μπορεί να απαιτεί με τα δικά του κριτήρια, τη ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού λαού, καθώς και παροχή άλλων δικαιωμάτων που θα κρίνει αναγκαία για την αποπληρωμή ενός παράνομου και καταχρηστικού χρέους. Ενός ταμείου που η σύνθεση των αποφασιστικών οργάνων του θα καθορίζεται με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών ενώ οι ίδιοι θα διορίζουν από μόνοι τους τα 2 από τα 5 μέλη του Δ.Σ.
Δίκαια ο Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε ότι «ούτε επί χούντας του Παπαδόπουλου, της κυβέρνησης Μεταξά και της βαυαροκρατίας δεν εκχωρήθηκε η δημόσια περιουσία σε έναν οργανισμό που ελέγχεται από ξένους».
Και πράγματι, ποιος δεν καταλαβαίνει ότι είναι σκάνδαλο που αποτελεί αδίκημα με ποινικές διαστάσεις η παραχώρηση, για παράδειγμα, 6.200 στρεμμάτων στο Ελληνικό έναντι τιμήματος 915 εκατομμυρίων ευρώ (από τα οποία άμεσα θα καταβληθούν μόνο 300 εκατ. και τα υπόλοιπα σε δόσεις 10 χρόνων), όταν το ΤΕΕ τον Οκτώβριο 2014 εκτίμησε ότι η επενδυτική αξία του Ελληνικού είναι 3 δισ. ενώ οι εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης που ανέθεσε ο εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος, εκτιμούν πως η σημερινή αξία του Ελληνικού υπολογίζεται σε 1,5 έως 2,3 δισ. ευρώ;
Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι αποτελεί σκάνδαλο όταν στη σύμβαση παραχώρησης του Ελληνικού επαναλαμβάνεται η πρόβλεψη που ισχύει για την παραχώρηση του ΟΛΠ στην Cosco, και απαλλάσσει από φόρους και επιβαρύνσεις τον επενδυτή;
Και όλα αυτά για να φτιαχτεί μια περίκλειστη πόλη 27.000 πλουσίων ανθρώπων σε οικοδομημένους χώρους 2,7 εκατομμυρίων τ.μ. που θα έχει δικό της, ιδιωτικό σύστημα, συγκέντρωσης ανταποδοτικών τελών, παρακάμπτοντας τους τοπικούς δήμους και θα εκμεταλλεύεται 2,5 χιλιόμετρα παραλίας αποδίδοντας σε «ελεύθερη» (αν κρίνουμε από το σημερινό καθεστώς ιδιωτικοποίησης των παραλίων της Αττικής) πρόσβαση μόλις 1 χλμ.
Ωμή κοροϊδία
Αυτό το κύμα ιδιωτικοποιήσεων-ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας αποτελεί το δεύτερο μεγάλο σοκ της ελληνικής κοινωνίας μετά τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και τη μετατροπή του επικεφαλής του, Αλ. Τσίπρα, στον πιο πειθήνιο εκφραστή κάθε απαίτησης των δανειστών.
Αποτελούν ωμή κοροϊδία της νοημοσύνης των πολιτών αυτής της χώρας τα όσα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, φέρεται ότι είπε στη χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ : «Η Αριστερά δεν μπορεί να καταγραφεί ως δύναμη καλύτερης διαχείρισης της κρίσης. Η διαχείριση της κρίσης, χωρίς όραμα για μεγάλες τομές, γρήγορα θα μετατραπεί σε κρίση της διαχείρισης». Για να συνεχίσει: «Η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να αφήσει αποτύπωμα διεκδίκησης μεγάλων αλλαγών. Στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα, στους θεσμούς», για να υπογραμμίσει ότι «θα επιδιώξουμε στο πλαίσιο της αναθεώρησης την κατοχύρωση των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, την προστασία των δημόσιων αγαθών».
Τη στιγμή που υπέγραψε ένα αποικιοκρατικό μνημόνιο δεσμεύοντας πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά τη χώρα για 99 χρόνια, τη στιγμή που όλα παραχωρούνται στους πιο επιφανείς εκπροσώπους της διαπλοκής και η σύμφυση του κρατικού και κομματικού μηχανισμού επιταχύνεται ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες των ιδιωτικών συμφερόντων στα κενά που αφήνει η σκόπιμη και μεθοδική αποχώρηση του Δημοσίου από στρατηγικούς τομείς της οικονομίας (ενέργεια, μεταφορές, υποδομές, υγεία, παιδεία), ο Αλέξης Τσίπρας μας δουλεύει υποσχόμενος «τομές» στο πολιτικό σύστημα και «κατοχύρωση δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων». Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως από το φθινόπωρο η Ελλάδα θα κληθεί να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που σήμερα επιβάλλει ο Ολάντ και έχει ξεσηκωθεί ολόκληρη η Γαλλία. Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει πως οι απαιτήσεις των δανειστών θα γίνονται όλο και περισσότερες καθώς το πρόγραμμα φοροεπιδρομής θα καταρρεύσει, ανοίγοντας το δρόμο για κατασχέσεις σπιτιών και μεγάλωμα των ουρών στα συσσίτια.
Το «παρεάκι» του Μαξίμου, με την ενεργή συμπαράσταση μιας συντροφίας Πασόκων και άλλων μεταλλαγμένων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ τα δίνει όλα προκειμένου να κερδίσει χρόνο γαντζωμένο στην εξουσία. Λέει απροσχημάτιστα ψέματα και παρουσιάζει έργο που δεν θα τολμούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσε να παράξει το παλαιό μνημονιακό καθεστώς. Και δίπλα σε αυτά γελοιοποιεί κάθε έννοια αριστερής πολιτικής στο όνομα του ρεαλισμού και του «οι άλλοι είναι χειρότεροι».
Ξεχνά ότι πάντα δίπλα στο κακό ανθεί το χειρότερο.
Ξεχνά ότι όσο «χειρότερος» γίνεσαι τόσο και πιο δεδομένος και αναλώσιμος θεωρείσαι.
Ξεχνά ότι η τελική αξιολόγηση δεν θα αργήσει και θα είναι από τους απλούς ανθρώπους.
Φωτογραφία : JoDi Graphics
